Cześć

Potrzebuje na tydzień dwa poradniki fotograficzne Michaela Freemana.
"Czarno-biała fotografia cyfrowa"
i
"Idealna ekspozycja w fotografii cyfrowej"

odwdzięczę się np. serią świetnych filmów fabularnych... zbierałem je pół
roku, myślę, że warto zobaczyć albo przynajmniej mieć.

marek

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl

Użytkownik "marek augustynski"  napisał w wiadomości grup

Cześć

Potrzebuje na tydzień dwa poradniki fotograficzne Michaela Freemana.
"Czarno-biała fotografia cyfrowa"
i
"Idealna ekspozycja w fotografii cyfrowej"

odwdzięczę się np. serią świetnych filmów fabularnych... zbierałem je pół
roku, myślę, że warto zobaczyć albo przynajmniej mieć.

marek

> Cześć
>
> Potrzebuje na tydzień dwa poradniki fotograficzne Michaela Freemana.
> "Czarno-biała fotografia cyfrowa"
> i
> "Idealna ekspozycja w fotografii cyfrowej"
>
> odwdzięczę się np. serią świetnych filmów fabularnych... zbierałem je pół
> roku, myślę, że warto zobaczyć albo przynajmniej mieć.
>
> marek

Sezon ogórkowy, więc zacznę tak:

Jak przystało na dobrą grupę niósową ,
nie potrafię Ci pomóc, bo nie posiadam potrzebnych Ci rzeczy
ale sie zapytam :)
bo ciekawi mnie sposób odwdzięczenia się.

Zaprosisz na seans?
Wyślesz pliki?
Wypożyczysz oryginalne nośniki?

PS Ja swoje nagrania zbierałem 20 lat :)

Użytkownik "marek augustynski"  napisał w wiadomości grup

> Cześć
>
> Potrzebuje na tydzień dwa poradniki fotograficzne Michaela Freemana.
> "Czarno-biała fotografia cyfrowa"
> i
> "Idealna ekspozycja w fotografii cyfrowej"
>
> odwdzięczę się np. serią świetnych filmów fabularnych... zbierałem je > pół
> roku, myślę, że warto zobaczyć albo przynajmniej mieć.
>
> marek

Sezon ogórkowy, więc zacznę tak:

Jak przystało na dobrą grupę niósową ,
nie potrafię Ci pomóc, bo nie posiadam potrzebnych Ci rzeczy
ale sie zapytam :)
bo ciekawi mnie sposób odwdzięczenia się.

Zaprosisz na seans?
Wyślesz pliki?
Wypożyczysz oryginalne nośniki?

Zgram to co mam.
Doniesiesz na mnie?;)

PS Ja swoje nagrania zbierałem 20 lat :)

Ale ja nie myślę tak problematycznie;)

marek augustynski pisze:

Zaprosisz na seans?
Wyślesz pliki?
Wypożyczysz oryginalne nośniki?

Zgram to co mam.

marek augustynski napisał(a):

Cześć

Potrzebuje na tydzień dwa poradniki fotograficzne Michaela Freemana.
"Czarno-biała fotografia cyfrowa"
i
"Idealna ekspozycja w fotografii cyfrowej"

> Cześć
>
> Potrzebuje na tydzień dwa poradniki fotograficzne Michaela Freemana.
> "Czarno-biała fotografia cyfrowa"
> i
> "Idealna ekspozycja w fotografii cyfrowej"

To dość świeże mięsko, tyle co wyszło. Pewnie jeszcze niewielu:
- posiada
- zdążyło przeczytać
- chętnie się rozstaną na tydzień

Ale powodzenia życzę :-)

marek augustynski napisał(a):

Cześć

Potrzebuje na tydzień dwa poradniki fotograficzne Michaela Freemana.
"Czarno-biała fotografia cyfrowa"
i
"Idealna ekspozycja w fotografii cyfrowej"

To dość świeże mięsko, tyle co wyszło. Pewnie jeszcze niewielu:
- posiada
- zdążyło przeczytać
- chętnie się rozstaną na tydzień

Ale powodzenia życzę :-)

dzięki.
Kupiłem... nie mam czasu;)

>>> Cześć
>>>
>>> Potrzebuje na tydzień dwa poradniki fotograficzne Michaela Freemana.
>>> "Czarno-biała fotografia cyfrowa"
>>> i
>>> "Idealna ekspozycja w fotografii cyfrowej"
>> To dość świeże mięsko, tyle co wyszło. Pewnie jeszcze niewielu:
>> - posiada
>> - zdążyło przeczytać
>> - chętnie się rozstaną na tydzień
>>
>> Ale powodzenia życzę :-)
>
> dzięki.
> Kupiłem... nie mam czasu;)

Daj znać na grupie czy warto było. :-)
(np. jak się ma poziom w odniesieniu do "Okiem Fotografa")

> dzięki.
> Kupiłem... nie mam czasu;)

Daj znać na grupie czy warto było. :-)
(np. jak się ma poziom w odniesieniu do "Okiem Fotografa")

marek augustynski napisał(a):

Freemana czytałem tylko coś o świetle studyjnym ale pomimo tego od razu miałem
wrażenie styczności z odgrzewanym kotletem. Rozumiem, że cyklicznie wydaje
takie poszatkowane reedycje?...

Pomimo mojego jęczenia uważam, że ksiązka jest w porządku dla osób szukających
poradnika tego typu. W sposób klarowny tłumaczy zagadnienia przechodzenie do
czerni i bieli i sposoby mieszania kanałów. Dla osób szukających jasnego stylu
bardzo dobre. Facet pisze jak jest i jak należy robić bez zbednego ględzenia i
upierania się przy określonym sposobie pracy. Potrafi wyjaśnić i jednocześnie
dać wybór czytelnikowi. Jest to duża zaleta.

Przy okazji kupowania tego spędziłem trochę czasu przy regale z innymi
przewodnikami w empiku. Mało jest nowoczesnych opracowań i jednocześnie
takich, które fajnie się czyta. Freeman wypada na tym tle całkiem dobrze.
Rzuciłem okiem na przesławną książkę Mroczka i miałem wrażenie, że zapadam się
w przeszłość z szybkością światła. Wyrwałem się jednak tej sily nieczystej i z
ulgą opuściłem wspomniany sklep.

Potrzebnu mi był ten poradnik, żeby sprawdzić czy jestem na bierząco z rynkiem
poradników. Mam mieszane uczucia czy było warto ale skłaniam się na tak.

> Przy okazji kupowania tego spędziłem trochę czasu przy regale z innymi
> przewodnikami w empiku. Mało jest nowoczesnych opracowań i jednocześnie
> takich, które fajnie się czyta. Freeman wypada na tym tle całkiem dobrze.
> Rzuciłem okiem na przesławną książkę Mroczka i miałem wrażenie, że zapadam

> w przeszłość z szybkością światła. Wyrwałem się jednak tej sily nieczystej

> ulgą opuściłem wspomniany sklep.

Z przekrojowych fajny jest np. "Nowy Podręcznik Fotografii" John
Hedgecoe. Zaczyna od zupełnych podstaw, ale dociera też do wielkiego
formatu. Bardzo dobrze się czyta, mnóstwo trafionych ilustracji i
przykładów na dobrym poziomie edytorskim. Nie jest bardzo
specjalistyczny, ale jako pierwszy poradnik - rewelacja.
Z bardziej ukierunkowanych to np. "Urban Travel Photography" Richard
I'Anson. Bardzo konkretny, esencjonalny i też świetnie zilustrowany,
choć nie najświeższy (większość zdjęć z Ektachroma).

> Potrzebnu mi był ten poradnik, żeby sprawdzić czy jestem na bierząco z

> poradników. Mam mieszane uczucia czy było warto ale skłaniam się na tak.

Z tej działki jest jeszcze: "Czarno-biała Fotografia Cyfrowa. Poradnik
dla Zaawansowanych" John Beardsworth. Miałeś w łapkach dla porównania?

marek augustynski napisał(a):

Z przekrojowych fajny jest np. "Nowy Podręcznik Fotografii" John
Hedgecoe. Zaczyna od zupełnych podstaw, ale dociera też do wielkiego
formatu. Bardzo dobrze się czyta, mnóstwo trafionych ilustracji i
przykładów na dobrym poziomie edytorskim. Nie jest bardzo
specjalistyczny, ale jako pierwszy poradnik - rewelacja.
Z bardziej ukierunkowanych to np. "Urban Travel Photography" Richard
I'Anson. Bardzo konkretny, esencjonalny i też świetnie zilustrowany,
choć nie najświeższy (większość zdjęć z Ektachroma).

Piszesz pracę doktorską o przewodnikach foto?:) Po co tyle tego czytasz?

Potrzebnu mi był ten poradnik, żeby sprawdzić czy jestem na bierząco z

rynkiem

poradników. Mam mieszane uczucia czy było warto ale skłaniam się na tak.

Z tej działki jest jeszcze: "Czarno-biała Fotografia Cyfrowa. Poradnik
dla Zaawansowanych" John Beardsworth. Miałeś w łapkach dla porównania?

Tak. Przejrzałem to dosyć dokładnie w księgarni. Trochę przesadził z tym "dla
zaawansowanych". Częściej wchodzi w kanały i maskę i robi się tak niby profi.
Poza tym dożo jałowego pisania... analizy kompozycji.
Rozrysowuje też tok rozumowania przed wykonaniem zdjęcia i robi to tak
niejasno... no ale ma byc profi, więc.
Spędziłem może z piętnaście minut nad nim więc na pewno moja opinia obarczona
jest sporym ryzykiem, no ale jakoś mi się nie chce wczytywać.

>> Z przekrojowych fajny jest np. "Nowy Podręcznik Fotografii" John
>> Hedgecoe. Zaczyna od zupełnych podstaw, ale dociera też do wielkiego
>> formatu. Bardzo dobrze się czyta, mnóstwo trafionych ilustracji i
>> przykładów na dobrym poziomie edytorskim. Nie jest bardzo
>> specjalistyczny, ale jako pierwszy poradnik - rewelacja.
>> Z bardziej ukierunkowanych to np. "Urban Travel Photography" Richard
>> I'Anson. Bardzo konkretny, esencjonalny i też świetnie zilustrowany,
>> choć nie najświeższy (większość zdjęć z Ektachroma).
>
> Piszesz pracę doktorską o przewodnikach foto?:) Po co tyle tego czytasz?

Głodny wiedzy (i inspiracji) jestem. :-)
Na razie jestem jeszcze na tym etapie, że więcej ciekawych książek się
pojawia niż zdążę przeczytać. A jeszcze mnie wciągają. Jak wejdę na
wyższy poziom, gdzie potrzebna jest bardziej specjalistyczna wiedza, to
pewnie się zatkam, bo zabraknie literatury. Ale to jeszcze chwila. :-)
Potem napiszę własną. ;-)

>>> Potrzebnu mi był ten poradnik, żeby sprawdzić czy jestem na bierząco z
> rynkiem
>>> poradników. Mam mieszane uczucia czy było warto ale skłaniam się na tak.
>> Z tej działki jest jeszcze: "Czarno-biała Fotografia Cyfrowa. Poradnik
>> dla Zaawansowanych" John Beardsworth. Miałeś w łapkach dla porównania?
>
> Tak. Przejrzałem to dosyć dokładnie w księgarni. Trochę przesadził z

> zaawansowanych". Częściej wchodzi w kanały i maskę i robi się tak niby

> Poza tym dożo jałowego pisania... analizy kompozycji.
> Rozrysowuje też tok rozumowania przed wykonaniem zdjęcia i robi to tak
> niejasno... no ale ma byc profi, więc.
> Spędziłem może z piętnaście minut nad nim więc na pewno moja opinia

> jest sporym ryzykiem, no ale jakoś mi się nie chce wczytywać.

Czyli który sensowniejszy?

marek augustynski napisał(a):

No ale tak bogiem a prawdą to w przewodnikach jest żadna wiedza. No nie wiem,
gdybyś np zajmował się edukacją to może warto byłoby się orientować mniej
więcej w tym rynku, ale dla sameg siebie?...

Przecież to co oni piszą tak
naprawdę sprowadza się do ogólnej znajomości photoshopa.

A o samej fotografii,
powiedzmy jako sztuce, lepjej czytać kogos kto ma na jej temat coś do
powiedzenia (np Susan Sontag)..

Z całym szacunkiem dla Freemana i spółki o
fotografii to oni wiedzą niewiele.

> No ale tak bogiem a prawdą to w przewodnikach jest żadna wiedza. No nie

> gdybyś np zajmował się edukacją to może warto byłoby się orientować mniej
> więcej w tym rynku, ale dla sameg siebie?...

Nie szpanuj. :-)

Każdy kiedyś zaczynał i podstawy też trzeba sobie przyswoić. Hedgecoe
jest gęsty, systematyczny i świetnie zilustrowany. Parę rzeczy, które
teoretycznie wiedziałem, zrozumiałem tak naprawdę dopiero dzięki niemu,
dzięki trafionym ilustracjom zagadnienia.
I'Anson jest praktykiem, zero szopa, za to mnóstwo konkretnych
podpowiedzi, jak efektywnie wykorzystać czas fotografując w podróży.

> Przecież to co oni piszą tak
> naprawdę sprowadza się do ogólnej znajomości photoshopa.

Takie na razie omijam szerokim łukiem.
Nie potrzebuję szopa (albo jeszcze nie wiem, że potrzebuję).

Czego TY szukasz w poradnikach foto, jeśli tak nisko je oceniasz?

Ja ostatnio szukam inspiracji głównie u gawędziarzy:
"Uchwycić Moment" McNally
"W kadrze" duChemin
"Poezja obrazu" Chris Orwig

> A o samej fotografii,
> powiedzmy jako sztuce, lepjej czytać kogos kto ma na jej temat coś do
> powiedzenia (np Susan Sontag)..

Od niedawna leży na półce i czeka na swoją kolej.

W tym obszarze zacząłem od podstaw:
"Mała historia fotografii" von Brauchitsch
"Jak czytać fotografię Lekcje mistrzów fotografii" Ian Jeffrey

> Z całym szacunkiem dla Freemana i spółki o
> fotografii to oni wiedzą niewiele.

Może przeceniasz MOJĄ wiedzę (co mi schlebia, oczywiście) :-)
W dziedzinie samej techniki różne Freemany jeszcze wiedzą więcej ode
mnie. Poza tym mnie interesuje głównie radość fotografowania (na razie
również z powielania klisz), jeszcze bez silenia się na bardziej
intelektualne podejście do fotografii, czy artyzm.

Wybrałem ścieżkę, która zakłada naukę jazdy w pierwszej kolejności,
potem dopiero wybór celu podróży.

No ładnie. Podpisałem się hasłem do skrzynki meilowej:)
Jak to wyjaśni Freud?;)

marek

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl

marek augustynski napisał(a):

No ładnie. Podpisałem się hasłem do skrzynki meilowej:)
Jak to wyjaśni Freud?;)

pakumbera1 napisał(a):

Każdy kiedyś zaczynał i podstawy też trzeba sobie przyswoić. Hedgecoe
jest gęsty, systematyczny i świetnie zilustrowany. Parę rzeczy, które
teoretycznie wiedziałem, zrozumiałem tak naprawdę dopiero dzięki niemu,
dzięki trafionym ilustracjom zagadnienia.
I'Anson jest praktykiem, zero szopa, za to mnóstwo konkretnych
podpowiedzi, jak efektywnie wykorzystać czas fotografując w podróży.

Dla mnie takie coś jest niepojęte. I zawsze tak było. "Wykorzystać czas
fotogfując w podróży"... brzmi jak "co zrobić żeby dobrze się bawić".
Typowa przewodnicza "wiedza":)

Czego TY szukasz w poradnikach foto, jeśli tak nisko je oceniasz?

Muszę.. wiedzieć jakie są i mniej więcej na jaki temat.

Może przeceniasz MOJĄ wiedzę (co mi schlebia, oczywiście) :-)
W dziedzinie samej techniki różne Freemany jeszcze wiedzą więcej ode
mnie. Poza tym mnie interesuje głównie radość fotografowania (na razie
również z powielania klisz), jeszcze bez silenia się na bardziej
intelektualne podejście do fotografii, czy artyzm.

Ja nie wiem co to za obiegowa opinia o sileniu się na intelektualne podejście
czy artyzm.

Jasny gwint, odwagi.. że się tak "sekciarsko" wyrażę;)

Po pierwsze
nikt nie powiedział, że przeczytanie takiej czy innej ilości książek spowoduje
taki czy inny progres.

Nie przeceniam Twojej wiedzy tylko po prostu traktuję jakbyś ją miał. Stan
faktyczny i tak zależny jest wyłącznie od Ciebie.

Wybrałem ścieżkę, która zakłada naukę jazdy w pierwszej kolejności,
potem dopiero wybór celu podróży.

W tym wypadku środki byłyby bezcelowe.
A Tobie przecież zależy na radości fotografowania. To przecież cel;)

>> Każdy kiedyś zaczynał i podstawy też trzeba sobie przyswoić. Hedgecoe
>> jest gęsty, systematyczny i świetnie zilustrowany. Parę rzeczy, które
>> teoretycznie wiedziałem, zrozumiałem tak naprawdę dopiero dzięki niemu,
>> dzięki trafionym ilustracjom zagadnienia.
>> I'Anson jest praktykiem, zero szopa, za to mnóstwo konkretnych
>> podpowiedzi, jak efektywnie wykorzystać czas fotografując w podróży.
>
> Dla mnie takie coś jest niepojęte. I zawsze tak było. "Wykorzystać czas
> fotogfując w podróży"... brzmi jak "co zrobić żeby dobrze się bawić".
> Typowa przewodnicza "wiedza":)

Pominąłeś "efektywnie".

Nigdy nie czytałeś przewodnika wybierając się w
podróż?

No to jest jeszcze jeden taki (zauważ, że wydany przez Lonely
Planet), co pomaga nie stracić czasu na łażenie i szukanie kadrów, tam
gdzie ich nie ma, lecz podpowiada gdzie i kiedy ich szukać i jak je
prowokować. Można dochodzić do tego samemu (kosztowne), albo skorzystać
z gotowca, potraktować jako fundament i budować na nim.

>> Czego TY szukasz w poradnikach foto, jeśli tak nisko je oceniasz?
>
> Muszę.. wiedzieć jakie są i mniej więcej na jaki temat.

Mus to mus. :-)
A jak oceniasz wspomnianych gawędziarzy?
Bo jam jest umysł ścisły i w książkach szukam konkretów, i nie do końca
potrafię ocenić czy zgrabne wodolejstwo przekłada się na zmianę mojego
podejścia, czy jest tylko zgrabnym wodolejstwem. Ale chłonę. :-)

> Jasny gwint, odwagi.. że się tak "sekciarsko" wyrażę;)

Ja to tłumaczę brakiem czasu. Że łatwiej znaleźć ukradkiem godzinkę
wieczorem na poczytanie, niż pół dnia na spacer z aparatem.
Fakt, że im więcej czytam i oglądam, tym częściej rezygnuję z kadru, bo
zauważam kliszę. Ale uznaję, że trzeba to przejść jak odrę i dopiero
przejrzawszy sztuczki kuglarzy, przejrzeć własnymi oczami.

> Po pierwsze
> nikt nie powiedział, że przeczytanie takiej czy innej ilości książek

> taki czy inny progres.

Jak to nikt! W niektórych książkach twardo twierdzą, że owszem! ;-)

>> Wybrałem ścieżkę, która zakłada naukę jazdy w pierwszej kolejności,
>> potem dopiero wybór celu podróży.
>
> W tym wypadku środki byłyby bezcelowe.
> A Tobie przecież zależy na radości fotografowania. To przecież cel;)

A co jeśli czytanie daje tyle samo radości, co fotografowanie samemu?
:-)

marek augustynski napisał(a):

Nie chcę nawet próbować zrozumieć jak to jest nie móc nacisnąć spustu
samodzielnie i gdziekolwiek;)

Czego TY szukasz w poradnikach foto, jeśli tak nisko je oceniasz?

Muszę.. wiedzieć jakie są i mniej więcej na jaki temat.

Mus to mus. :-)
A jak oceniasz wspomnianych gawędziarzy?
Bo jam jest umysł ścisły i w książkach szukam konkretów, i nie do końca
potrafię ocenić czy zgrabne wodolejstwo przekłada się na zmianę mojego
podejścia, czy jest tylko zgrabnym wodolejstwem. Ale chłonę. :-)

"Światło obrazu" Roland Barhes
Piszę ten tytuł ponieważ każdy szanujący się znawca będzie go polecał. Książka
analizuje fotografię na zasadzie czytania jej. Barthes opiera się mocno na
filozofii Sartre. A Sartre GADA. I tak sobie przyjemnie gadasz z Sartre i
Barthesem. W końcu zapominasz o czym gadacie skupiając się wyłącznie na
gadaniu.
Na tym stoi świat Sztuki przez ą i ę. Idziesz do szkoły foto, Barthes, idziesz
na Akademię, Barthes, idziesz na wernisaż jurka sałaty, Barthes.
Teraz JA powiem CI, że to jest bez znaczenia. Barthes gada o dupie marynie i
każdy jego zwolennik to teoretyk.

Fotografia jest bardzo prostym medium.
Dokumentuje Zatrzymuje Pokazuje. Widz polega na tym, żeby miało to sens.
Sensem dokumentacji jest właśnie dokumentacja. Zdjęcie zrobione kilka lat temu
pokazuje to co wtedy było. Sensem zatrzymania jest zatrzymanie SIĘ na
oglądanym obrazie. Możliwości spokojnego patrzenia. To co fotografia pokazuje
rodzi pytanie dlaczego akurat to? Czyli sensem pokazania jest chwila
zastanowienia. Nie jest Ci potrzebna żadna wiedza fotograficzna, aby pokazać
za pomocą fotografii to o czym myślisz. Nie w fotografii się ona znajduje
tylko w tym co jest jej tematem.

Dociekanie sensu fotografii poprzez analizę
strikte fotograficzną, czyli poprzez jej tzw. "czytanie".. na zasadzie
odkodowania konkretnych wątków i zależności między nimi.. a następnie uznanie
ich jako ścieżki prowadzącej do pogłebienia fotograficznej wiedzy jest ślepym
zaułkiem. Ta wiedza potrzebna jest wyłacznie miłośnikom Sartre i Barthesa.

Teraz co do gawędziarzy. McNally opiera swoje pisarstwo na zasadzie rozmowy,
co jest chwalebne ale niestety bez sensu. Rozmowa ma sens kiedy możesz z kimś
porozmawiać. My tu rozmawiamy. A rozmawiałeś kiedyś z McNallym? Tacy ludzie
pracując wiele lat dla magazynów i jako komercyjni, nagle odkrywają, że mogą
zbić kapitał na gawędziarstwie.
Nie znając Barthesa (zakładam) zaczynają mówić
tym samym językiem. Wiesz, fajna fota, i dawaaaj.. tyle, że są bardziej
sympatyczni.
duChemin czyta sam siebie. Wmawia nam analizę zdjęć wykonanych jako
wykonywanych. Dla mnie odpada. Tylko przekartkowałem.
Orwiga nie znam, ale spojrzałem do googli i widzę, że jest blisko McKaczki.

Trochę Ci się dziwię. Jeśli jesteś ścisły to tym bardziej powinieneś wkuć
photoshopa i przejść do historii fotografii. von B. jest bardzo dobry.

Ale nie należy tego traktować jako recepty. Możesz nie czytac wielu książek i
jednocześnie się rozwijać. pewnego dnia weźmiesz Szekspira i okaże się, że
jesteś jedynym, który go zrozumiał bo cała reszta wcześniej przeczytała Coello
i Marqueza;)

Tak samo możesz nie oglądać filmów o miłości aż w końcu trafisz na "Okruchy
dnia". Ci którzy wcześniej widzieli "Śniadanie u Tifannyego" i tak orzekną, że
nie masz o niej pojęcia.

> Teraz co do gawędziarzy. McNally opiera swoje pisarstwo na zasadzie

> co jest chwalebne ale niestety bez sensu. Rozmowa ma sens kiedy możesz z

> porozmawiać. My tu rozmawiamy. A rozmawiałeś kiedyś z McNallym? Tacy

> pracując wiele lat dla magazynów i jako komercyjni, nagle odkrywają, że

> zbić kapitał na gawędziarstwie.
> Nie znając Barthesa (zakładam) zaczynają mówić
> tym samym językiem. Wiesz, fajna fota, i dawaaaj.. tyle, że są bardziej
> sympatyczni.
> duChemin czyta sam siebie. Wmawia nam analizę zdjęć wykonanych jako
> wykonywanych. Dla mnie odpada. Tylko przekartkowałem.
> Orwiga nie znam, ale spojrzałem do googli i widzę, że jest blisko McKaczki.

Orwig jest trochę inny. Nie szufladkuje, nie ogranicza, momentalnie
wycofuje się ze zbyt zasadniczych stwierdzeń, sam je podważając. Daje Ci
swobodę i odziera ze złudzeń, że poezja w obrazie powstanie bez poezji
samego tematu, czy bez pełnego zaangażowania w temat.

> Trochę Ci się dziwię. Jeśli jesteś ścisły to tym bardziej powinieneś wkuć
> photoshopa i przejść do historii fotografii. von B. jest bardzo dobry.

Znając swoją naturę szukam bokami.
Zresztą, po co mam kuć photoshopa?

> Ale nie należy tego traktować jako recepty. Możesz nie czytac wielu

> jednocześnie się rozwijać. pewnego dnia weźmiesz Szekspira i okaże się, że
> jesteś jedynym, który go zrozumiał bo cała reszta wcześniej przeczytała

> i Marqueza;)

Wiedziałeś a'priori, że należy przeczytać Szekspira zamiast Marqueza?
Nie, przeczytałeś obu.

> Tak samo możesz nie oglądać filmów o miłości aż w końcu trafisz

> dnia". Ci którzy wcześniej widzieli "Śniadanie u Tifannyego" i tak

> nie masz o niej pojęcia.

Chcesz powiedzieć, że żałujesz przeczytanych książek, czy obejrzanych
filmów, bo przeszkadzają Ci w fotografowaniu?

marek augustynski napisał(a):

Bez zaangażowania ciężko ale co do poezji tematu nie zgodziłbym się. Temat nie
musi być poetycki. Może być najzwyklejszy, najnormalniejszy.. i dzieki temu
staje się poetycki... racja;)

Poznanie photoshopa pozawala myśleć o wiele kreatywniej podczas
fotografowania. I nawet nie dzięki przewidywaniu co zrobisz ze zdjęciem w
programie tylko dzięki możliwym uproszczeniom jakie możesz stosować. Możesz
dążyć do sendna problemu w sytuacjach problematycznych.. dużo by gadać.

Wiedziałeś a'priori, że należy przeczytać Szekspira zamiast Marqueza?
Nie, przeczytałeś obu.

Ale nieraz gadałem z "tymi co najpierw przeczytali Marqueza"... nie da się
tego słuchać. I tak samo oni pewnie nie mogą słuchać mnie.

Generalnie nie żałuję ale zdaję sobie sprawę, że nieznajomość niektórych
rzeczy wcale nie musi być zła. Dążysz do sedna sprawy, taką czy inną drogą. A
sednem, tak uważam, jest prostota.

Dotarcie do sedna wcześniej niż później
jest lepszą opcją bo daje odniesienie w prosty sposób. Wtłaczanie w swoją
głowę zawiłości tworzy problem z dotarciem do prostoty, gdyż ta prostota staje
się wówczas niestrawna.

> Poznanie photoshopa pozawala myśleć o wiele kreatywniej podczas
> fotografowania. I nawet nie dzięki przewidywaniu co zrobisz ze zdjęciem w
> programie tylko dzięki możliwym uproszczeniom jakie możesz stosować.

> dążyć do sendna problemu w sytuacjach problematycznych.. dużo by gadać.

Traktuję szopa jako element zbędny, wręcz przeszkodę w poszukiwaniu
prostoty kadru. Wołarka RAW, cropowanie, obroty i perspektywa. To mi
wystarcza. Reszta musi być w kadrze przed obróbką.

>> Wiedziałeś a'priori, że należy przeczytać Szekspira zamiast Marqueza?
>> Nie, przeczytałeś obu.
>
> Ale nieraz gadałem z "tymi co najpierw przeczytali Marqueza"... nie da się
> tego słuchać. I tak samo oni pewnie nie mogą słuchać mnie.

Chodzi mi o to, że a'priori nie mogę wiedzieć, że Marques be, a Szekspir
cacy. Na czyjej sugestii mam się wzorować wybierając lekturę? Tobie
łatwiej wyrokować. PO lekturze obu.

> Generalnie nie żałuję ale zdaję sobie sprawę, że nieznajomość niektórych
> rzeczy wcale nie musi być zła. Dążysz do sedna sprawy, taką czy inną

> sednem, tak uważam, jest prostota.

Pełna zgoda, choć na krótszą metę kuglarstwo kusi. Pozwala np znaleźć
zrozumienie dla hobby przed rodziną. No dobra, sam lubię mocne kolory,
OK. :-)

> Dotarcie do sedna wcześniej niż później
> jest lepszą opcją bo daje odniesienie w prosty sposób. Wtłaczanie w swoją
> głowę zawiłości tworzy problem z dotarciem do prostoty, gdyż ta prostota

> się wówczas niestrawna.

Wspomniani gawędziarze nie są zawili, nie dorabiają
pseudointelektualnych teorii.

Czytam też Hoffmana ("Sztuka Czarno-Białej Fotografii") i tu
rzeczywiście jest trochę filozofowania i pozerstwa. Utknąłem na razie.

--
Mirek

marek augustynski napisał(a):

Poznanie photoshopa pozawala myśleć o wiele kreatywniej podczas
fotografowania. I nawet nie dzięki przewidywaniu co zrobisz ze zdjęciem w
programie tylko dzięki możliwym uproszczeniom jakie możesz stosować.

Możesz

dążyć do sendna problemu w sytuacjach problematycznych.. dużo by gadać.

Traktuję szopa jako element zbędny, wręcz przeszkodę w poszukiwaniu
prostoty kadru. Wołarka RAW, cropowanie, obroty i perspektywa. To mi
wystarcza. Reszta musi być w kadrze przed obróbką.

Ale po co?

Rzeczywiście tych dwóch czytałem, ale generalnie nie czuję sie oczytany. Mam
taktyke pod tytułem "najlepsze z".. np. jaki fotograf jest najlepszy na
świecie? Zastrzegam, że to nie jest pytanie postawione w celu stwierdzenia czy
ten fotograf rzeczywiście jest najlepszy tylko w celu jego odnalezienia. Teraz
kierując się opiniami innych, średnimi ocenami (zawsze są błędne) i drążeniem
tematu po lini najmniejszego oporu dochodze do odkrycia, że najlepszy jest
Andreas Gursky. Teraz to odkrycie weryfikuję poprzez zdobywanie wiedzy na
temat Gurskiego i jego fotografii. I dopiero w tym momencie, sam przed sobą,
mogę powiedzieć Andreas Gurski jest najlepszym fotografem na świecie (równie
dobrze mógłbym uznać inaczej). Od tego momentu szukam na nowo ale on stanowi
jakiś wyznacznik. Staram się go zepchnąć z podium jednak broni się.. itd.
Więc jeśli Ty szukasz najlepszego przewodnika to wcale nie musisz wszystkich
czytać. Wystarczy, że zapytasz, jaki jest najlepszy przewodnik foto na świecie.

No ale wiem, czytasz bo lubisz.. a poza tym, mozliwe, że idziesz mniej więcej
tą samo droga co ja, tylko z mniejszym rozmachem;)

"Och jaką radość daje to fotografowanie. Wspaniale!"
To jest papka, której celem jest omamienie czytelnika.

I tak trzeba się przełamać i "zrobić coś".
[...]
Należy uczyć się "jak", a opowieści wyrzucić na śmietnik.

Czy coś wynika z mojego pisania i z Twojego czytania?

>> Traktuję szopa jako element zbędny, wręcz przeszkodę w poszukiwaniu
>> prostoty kadru. Wołarka RAW, cropowanie, obroty i perspektywa. To mi
>> wystarcza. Reszta musi być w kadrze przed obróbką.
>
> Ale po co?

Jak to po co?
Chcesz poezję i prawdę wymalować pędzelkiem w szopie?

Tak, tylko dla mnie na dziś "jak" oznacza: "jak zauważać", "jak
znajdować", "jak prowokować", "jak docierać do", a mniej "jak
konwertować do B&W", "jak selektywnie korygować" itp.

Znasz jakiś dobry poradnik na ten temat? Ja wciąż szukam następnych, bo
punktów widzenia jest więcej niż jeden.

> Czy coś wynika z mojego pisania i z Twojego czytania?

No.
:-)

marek augustynski napisał(a):

Traktuję szopa jako element zbędny, wręcz przeszkodę w poszukiwaniu
prostoty kadru. Wołarka RAW, cropowanie, obroty i perspektywa. To mi
wystarcza. Reszta musi być w kadrze przed obróbką.

Ale po co?

Jak to po co?
Chcesz poezję i prawdę wymalować pędzelkiem w szopie?

NTG;)
Myślę, że prawda już dawno przestała istnieć w nienaruszonej rzeczywstości. To
znaczy prawdę możesz pokazać tak jak chcesz. Zrozumienie, że photoshop jest
narzędziem prawdy czyni go narzędziem potężnym i jednocześnie obnarzającym
nieumiejętności. Uznając rzeczywistość nienaruszoną jako wzór sprowadzamy
photoshopa do podróby. Wiadomym jest jednak, że z pomocą phtoshopa pokazać
możesz coś co istnieje, a czego nigdy nikt nie zobaczy. Np opustoszały rynek
krakowski;)  To prosty przykład.. mozliwy do wykonania również sto lat temu.
Usunięcie określonego przedmiotu ze zdjęcia jest równoznaczne z wykonaniem
zdjęcia bez tego przedmiotu. A to już jest wystarczające uzasadnienie dla
usunięcia ze zdjecia wierz WTC;)
Wiesz do czego zmierzam. Photoshop umozliwia tworzenie rzeczywistości. I nie
koniecznie w tak dosłowny sposób

Niebezpieczeństwem jest brak umiejętności przy korzystaniu z niego i w ogóle
brak wiedzy, historycznej, na temat sztuki, literartury, psychologii.. każdej.
Photoshop obnarza ten brak wiedzy bardziej niż jakiekolwiek inne narzędzie
fotografii. Zachęca do pacykarstwa dlatego prowokuje tak wielką ilość kiczu.
Ale to nie photoshop jest winny. 99 procent photoszopstwa to kicz bo 99
procent fotografów to kicz.

> Niebezpieczeństwem jest brak umiejętności przy korzystaniu z niego i w

> brak wiedzy, historycznej, na temat sztuki, literartury, psychologii..

> Photoshop obnarza ten brak wiedzy bardziej niż jakiekolwiek inne narzędzie
> fotografii. Zachęca do pacykarstwa dlatego prowokuje tak wielką ilość

> Ale to nie photoshop jest winny. 99 procent photoszopstwa to kicz bo 99
> procent fotografów to kicz.

Tru.
Ale ślęczenie nad każdym kadrem przy komputerze oznacza dla mnie groźbę
opatrzenia się (z takim trudem zdobytego) kadru.

Nawet jeśli dzięki
szopowaniu nabierze on większej wartości dla postronnych, to dla mnie
może przestać istnieć. A robię głównie dla siebie, samolub ze mnie. :-)

marek augustynski napisał(a):

Jedna tylko uwaga. Korzystanie z photoshopa nie musi być równoznaczne z
ślęczeniem przy nim.

Nawet jeśli dzięki
szopowaniu nabierze on większej wartości dla postronnych, to dla mnie
może przestać istnieć. A robię głównie dla siebie, samolub ze mnie. :-)

To jest jedyna droga. Dobre wójki to ściema.
A najlepszy to jest egoista totalny. Nikomu nie zawraca głowy swoim egoizmem:)

> Jedna tylko uwaga. Korzystanie z photoshopa nie musi być równoznaczne z
> ślęczeniem przy nim.

Mówisz do pieprzonego perfekcjonisty...
:-)

>> Nawet jeśli dzięki
>> szopowaniu nabierze on większej wartości dla postronnych, to dla mnie
>> może przestać istnieć. A robię głównie dla siebie, samolub ze mnie. :-)
>
> To jest jedyna droga. Dobre wójki to ściema.
> A najlepszy to jest egoista totalny. Nikomu nie zawraca głowy swoim

Egoiści wszystkich krajów, rozłączcie się!
(zyska indywidualność, ergo: kreatywność) :-)

marek augustynski napisał(a):

BoooGuuuRoooDziiiCaaaa...

;)

On 2010-07-15, marek augustynski  wrote:

Generalnie nie żałuję ale zdaję sobie sprawę, że nieznajomość niektórych
rzeczy wcale nie musi być zła. Dążysz do sedna sprawy, taką czy inną drogą. A
sednem, tak uważam, jest prostota. Dotarcie do sedna wcześniej niż później

Marcin Debowski napisał(a):

Bardzo fajnie sie Was czyta. JS - zgadzam się z Markiem - za dużo
czytasz :) Jak tak dalej pójdzie, będziesz jak On, widział fotografię
wyłącznie porzez negację autorytetów :)

pakumbera1 napisał(a):

Wybrałem ścieżkę, która zakłada naukę jazdy w pierwszej kolejności,
potem dopiero wybór celu podróży.

W tym wypadku środki byłyby bezcelowe. A Tobie przecież zależy na radości
fotografowania. To przecież cel;)

pakumbera1 napisał(a):
>> Wybrałem ścieżkę, która zakłada naukę jazdy w pierwszej kolejności,
>> potem dopiero wybór celu podróży.
>
> W tym wypadku środki byłyby bezcelowe. A Tobie przecież zależy na radości
> fotografowania. To przecież cel;)

Jestem typem perfekcjonisty, niestety. Więc dopóki wiem, że można
widocznie lepiej to pójdę tą drogą, choćby grzęznąc. Imperatyw taki. :-)

Wed, 07 Jul 2010 13:24:35 +0200, marek augustynski napisał(a):

Cześć

Potrzebuje na tydzień dwa poradniki fotograficzne Michaela Freemana.
"Czarno-biała fotografia cyfrowa"
i
"Idealna ekspozycja w fotografii cyfrowej"

To dość świeże mięsko, tyle co wyszło. Pewnie jeszcze niewielu:
- posiada
- zdążyło przeczytać
- chętnie się rozstaną na tydzień

Ale powodzenia życzę :-)

dzięki.
Kupiłem... nie mam czasu;)

Wed, 07 Jul 2010 13:24:35 +0200, marek augustynski napisał(a):

>>> Cześć
>>>
>>> Potrzebuje na tydzień dwa poradniki fotograficzne Michaela Freemana.
>>> "Czarno-biała fotografia cyfrowa"
>>> i
>>> "Idealna ekspozycja w fotografii cyfrowej"
>>
>> To dość świeże mięsko, tyle co wyszło. Pewnie jeszcze niewielu:
>> - posiada
>> - zdążyło przeczytać
>> - chętnie się rozstaną na tydzień
>>
>> Ale powodzenia życzę :-)
>
> dzięki.
> Kupiłem... nie mam czasu;)

Pożycz! :D

dzięki.
Kupiłem... nie mam czasu;)