Witam!

W czeluściach domowych szpargałów znalazłem stary, rodzinny album z czarno-białymi zdjęciami. Jako że nie mam ich negatywów, postanowiłem je zarchiwizować w wersji elektronicznej - papier jednak ulega zniszczeniu, fotki blakną. A poza tym może kiedyś będę chciał je jeszcze odtworzyć czy wydrukować.

Powstaje zatem pytanie: w jakiej rozdzielczości BiSwK poradzilibyście te zdjęcia z albumu zeskanować? Chodzi o dobranie optymalnych parametrów skanowania, tak aby z jednej strony 1 zdjęcie nie miało 100MB wielkości (bo i po co), a z drugiej strony - aby można było w przyszłości je ładnie "wywołać" z wersji cyfrowej. Mój skaner pracuje w rozdzielczości 200px - 4800 px (oczywiście im mniejsze, tym szybciej i mniejsze pliki).

I kolejna sprawa: czy te zdjęcia lepiej skanować bez żadnych dodatkowych ustawień, czy jednak włÄ…czyć opcje usuwania śladów kurzu i zarysowań itp.? Do wyboru mam takie dodatkowe funkcje jak: "Odnów wyblakły kolor", "Zastosuj oświetlenie adaptacyjne" (kie licho?), "Wyostrz" oraz owe "Usuń ślady kurzu i zarysowań".

Jednym słowem: Wszelkie wskazówki co do skanowania starych zdjęć mile widziane :-)

Pozdr
pwz

W dniu 2014-01-04 17:23, pwz pisze:

Witam!

Powstaje zatem pytanie: w jakiej rozdzielczości BiSwK poradzilibyście te
zdjęcia z albumu zeskanować?

Jeżeli chodzi o stare zdjęcia czarno-białe to opłaca się je skanować z rozdzielczością 600dpi. Nowsze odbitki kolorowe z labu można skanować 300dpi, choć ja w 600dpi robię wszystko. Zapisuję jako jpg z jakością 60-90 w zależności od wielkości zdjęcia oraz tego jak mi na nim zależy.
Opcja wyostrzania, usuwania rys jest zależna od oprogramowania skanera a że w każdym jest inaczej to ciężko mi się wypowiadać. Programowe usuwanie rys może usunąć też drobne szczegóły o wysokim kontraście, dotyczy to np. odblasków w oczach.
Jeżeli oprogramowanie skanera posiada opcję automatycznego balansu bieli/kontrastu to można tego używać, o ile dobrze działa, oszczędzi to później dłubania w programie zewnętrznym.
Pobaw się z różnymi ustawieniami, sam dojdziesz co ci najlepiej odpowiada.

Zapisywanie skanów czarno-białych w formacie jpg to porażka, warto zapisywać w tiff (kompresja bezstratna).


-- -- -

Zapisuję jako jpg z jakością 60-90 w zależności od wielkości zdjęcia oraz tego jak mi na nim zależy.

W dniu 2014-01-04 20:00,  666 pisze:

Zapisywanie skanów czarno-białych w formacie jpg to porażka, warto
zapisywać w tiff (kompresja bezstratna).

Dlaczego? Przed chwilą sprawdziłem, skan z negatywu cz.b. plik około 10 mpx zapisany w jpg z jakością 90 to 3,3MB, zaś ten sam plik  zapisany w TIF z kompresją LZW to 12,9MB. Czyli jak widać kilkukrotna różnica w wadze jest bez zauważalnej straty jakości.

Am Samstag, 4. Januar 2014 23:59:42 UTC+1 schrieb Bartolomeo:

W dniu 2014-01-04 20:00,  666 pisze:

> Zapisywanie skan�w czarno-bia�ych w formacie jpg to pora�ka, warto

> zapisywaďż˝ w tiff (kompresja bezstratna).



Dlaczego? Przed chwil� sprawdzi�em, skan z negatywu cz.b. plik oko�o 10

mpx zapisany w jpg z jakoďż˝ciďż˝ 90 to 3,3MB, zaďż˝ ten sam plik  zapisany w

TIF z kompresj� LZW to 12,9MB. Czyli jak wida� kilkukrotna r�nica w

wadze jest bez zauwa�alnej straty jako�ci.

jezeli jestes pewien , ze w przyszlosci to zdjecie nie bedzie wiecej obrabiane to jpg jest ok. Ale jesli chcesz go dalej obrabiac, to zapisuj w tiff i to najlepiej nawet 16 b. Dopiero wynik koncowy po obrobce ostatecznej zapisuje sie w jpg jesli musi sie ograniczyc wielkosc pliku.
dzisiaj 13 mB wydaje sie moze duzo , ale jesli przechowujesz zdjecia na przyszlosc to za pare lat bedzie to smiecznie malo. pamietam kiedy robilo sie zdjecia w wielkosci 30 - 40 kB - dzisiaj nie do pomyslenia.

Jesli koniecznie musisz sie streszczac i to ma byc jpg - to przy dalszej obrobce trzeba ten jpg wczytac i dalej pracowac w tiff lub innym bezstratnym formacie zapisu.

XX YY  napisał(a):

jezeli jestes pewien , ze w przyszlosci to zdjecie nie bedzie wiecej obrabiane to jpg jest ok. Ale jesli chcesz go dalej
obrabiac, to zapisuj w tiff i to najlepiej nawet 16 b.

Nie lepiej w png?

Dopiero wynik koncowy po obrobce ostatecznej zapisuje sie w jpg jesli musi sie ograniczyc wielkosc pliku.
dzisiaj 13 mB wydaje sie moze duzo ,

milibajty to jest smiesznie malo, za malo do opisania zdjecia

Nie lepiej w png?

nie wiem.
mysle , ze moznaby sie na ten temat doktoryzowac.
oby zapis / kompresja byly bezstratne.
wiele programow nie czyta png , a chyba wszystkie czytaja tif, dlatego tif wydaje mi sie dla tego celu pewniejszy.

>dzisiaj 13 mB wydaje sie moze duzo ,



milibajty to jest smiesznie malo, za malo do opisania zdjecia

milibajt to chyba z definincji nie jest mozliwy , ale masz racje duze M

Nieskompresowanego tifa czyta wiele programów, ale ze skompresowanym tifem wiele ma klopoty.
Tak czy inaczej TIF ( i TIFF) wydaje sie byc najbardziej uniwersalny.


-- -- -

chyba wszystkie czytaja tif, dlatego tif wydaje mi sie dla tego celu pewniejszy.

Bartolomeo napisał:

W dniu 2014-01-04 20:00,  666 pisze:

Zapisywanie skanów czarno-białych w formacie jpg to porażka, warto
zapisywać w tiff (kompresja bezstratna).

Dlaczego? Przed chwilą sprawdziłem, skan z negatywu cz.b. plik około 10
mpx zapisany w jpg z jakością 90 to 3,3MB, zaś ten sam plik  zapisany w
TIF z kompresją LZW to 12,9MB. Czyli jak widać kilkukrotna różnica w
wadze jest bez zauważalnej straty jakości.

Program graficzny źle ci zapisuje tify. Jeśli przeniesiesz plik do
skali szarości to po LZW powinno być 6-7 MB. Jeśli zastosujesz
kompresję ZIP może być jeszcze mniej choć za cenę znacznego spowolnienia
zapisu/odczytu danych.

m.

W dniu 2014-01-05 10:56, Mikolaj Machowski pisze:

Program graficzny źle ci zapisuje tify. Jeśli przeniesiesz plik do
skali szarości to po LZW powinno być 6-7 MB. Jeśli zastosujesz
kompresję ZIP może być jeszcze mniej choć za cenę znacznego spowolnienia
zapisu/odczytu danych.

Program to Irfanview. Nie zapisuje źle, tylko na obrazie widać ziarno negatywu a ono jak każdy szum nie kompresuje się zbyt dobrze.

Bartolomeo napisał:

W dniu 2014-01-05 10:56, Mikolaj Machowski pisze:

Program graficzny źle ci zapisuje tify. Jeśli przeniesiesz plik do
skali szarości to po LZW powinno być 6-7 MB. Jeśli zastosujesz
kompresję ZIP może być jeszcze mniej choć za cenę znacznego spowolnienia
zapisu/odczytu danych.

Program to Irfanview. Nie zapisuje źle, tylko na obrazie widać ziarno
negatywu a ono jak każdy szum nie kompresuje się zbyt dobrze.

Masz w pliku trzy kanały czy jeden?

m.

"Mikolaj Machowski"  wrote:

[...]

Masz w pliku trzy kanały czy jeden?

    A tak przy okazji - zapisywanie skanów zdjęć B&W w odcieniach szarości, to... też może być porażka! :)

    Zdjęcia cz.-b. nigdy nie są do końca cz.-b. (nie mówiąc już o celowo tonowanych na konkretny odcień) - uwielbiam niektóre stare zdjęcia, które nie straciły podczas skanowania swojego naturalnego odcienia, np. minimalnie chłodnego. Czasem zresztą jakiś kolorowy zaciek może być cenniejszym wspomnieniem, niż samo zdjęcie. ;-)     (np. pt.: - "To ja piłem ten soczek..." :)


pozdrawiam

Mariusz   [mr.]

"Mariusz [mr.]"  wrote

[...]

   A tak przy okazji - zapisywanie skanów zdjęć B&W w odcieniach
szarości, to... też może być porażka! :)

   Zdjęcia cz.-b. nigdy nie są do końca cz.-b. (nie mówiąc już o
celowo tonowanych na konkretny odcień) - uwielbiam niektóre stare
zdjęcia, które nie straciły podczas skanowania swojego naturalnego
odcienia, np. minimalnie chłodnego. Czasem zresztą jakiś kolorowy
zaciek może być cenniejszym wspomnieniem, niż samo zdjęcie. ;-)
(np. pt.: - "To ja piłem ten soczek..." :)

    A przy okazji - o wiele trudniej przychodzi też usuwanie defektów.
Właśnie niedawno zmagałem się z plamkowaniem takiego skanu i po
pierwszej setce musiałem sobie "odpocząć na chwilę" (która trwa już
chyba 4 miesiące :)     , bo mam przeczucie, że mając kolorowy skan
zdjęcia B&W uporałbym się z tymi plamkami prawie hurtowo.


[mr.]

Dnia Sun, 5 Jan 2014 18:13:28 +0100, Mariusz   [mr.] napisał(a):

"Mariusz [mr.]"  wrote

   Zdjęcia cz.-b. nigdy nie są do końca cz.-b. (nie mówiąc już o
celowo tonowanych na konkretny odcień) - uwielbiam niektóre stare
zdjęcia, które nie straciły podczas skanowania swojego naturalnego
odcienia, np. minimalnie chłodnego.

To akurat latwo nadac, i mozesz sobie dopasowac co ci najbardziej
pasuje :-)

    A przy okazji - o wiele trudniej przychodzi też usuwanie defektów.
Właśnie niedawno zmagałem się z plamkowaniem takiego skanu i po
pierwszej setce musiałem sobie "odpocząć na chwilę" (która trwa już
chyba 4 miesiące :)     , bo mam przeczucie, że mając kolorowy skan
zdjęcia B&W uporałbym się z tymi plamkami prawie hurtowo.

Watpie - defekty sa kolorowe ?

Bo z drugiej strony - skan kolorowy wprowadza szum kolorowy i
artefakty. Ktorych pozbyc sie juz trudno. A wiesz ze tam
czarno-szaro-biale srebro bylo i nic innego ...

J.

"J.F."  wrote:

   Zdjęcia cz.-b. nigdy nie są do końca cz.-b. (nie mówiąc już o
celowo tonowanych na konkretny odcień) - uwielbiam niektóre stare
zdjęcia, które nie straciły podczas skanowania swojego naturalnego
odcienia, np. minimalnie chłodnego.

To akurat latwo nadac, i mozesz sobie dopasowac co ci najbardziej
pasuje :-)

    Oj, chyba nie sprawdzałeś pipetą tak dokładnie jak ja... :)
Typowe cyfrowe tonowanie to jest... nędza. A mnie (najczęściej)
najbardziej pasuje autentycznie - analogowo. Czuję wtedy, że mam cyfrowy
kontakt z autentycznym przedmiotem, który przeszedł autentyczną
historię, a nie dorabianą cyfrowo jak cyfrowe pseudo defekty udające
epokę niemego kina.

    A przy okazji - o wiele trudniej przychodzi też usuwanie
defektów.
Właśnie niedawno zmagałem się z plamkowaniem takiego skanu i po
pierwszej setce musiałem sobie "odpocząć na chwilę" (która trwa już
chyba 4 miesiące :)     , bo mam przeczucie, że mając kolorowy skan
zdjęcia B&W uporałbym się z tymi plamkami prawie hurtowo.

Watpie - defekty sa kolorowe ?

    Odbitka była eksponowana jako rodzinna pamiątka, stąd zacieki,
pewnie od jakiegoś dziecinnego soczku... - mając kolor mógłbym zdjąć
maskę, a tak to trzeba zgadywać, co jest plamą, a co obrazem i robiąc
w powiększeniu 1:1 łatwo zacząć usuwać szczegóły zdjęcia, co potem
frustruje... :)

Bo z drugiej strony - skan kolorowy wprowadza szum kolorowy i
artefakty. Ktorych pozbyc sie juz trudno. A wiesz ze tam
czarno-szaro-biale srebro bylo i nic innego ...

    Skaner i szumy? Nie przesadzajmy, światło/sygnał jest mocny...


pozdrawiam

Mariusz   [mr.]

Co racja, to racja.
BTW podobnie skanowałbyś negatywy srebrowe w kolorze?


-- -- -

mając kolor mógłbym zdjąć maskę

Mariusz   [mr.] napisał:

"Mariusz [mr.]"  wrote

[...]

   A tak przy okazji - zapisywanie skanów zdjęć B&W w odcieniach
szarości, to... też może być porażka! :)

   Zdjęcia cz.-b. nigdy nie są do końca cz.-b. (nie mówiąc już o
celowo tonowanych na konkretny odcień) - uwielbiam niektóre stare
zdjęcia, które nie straciły podczas skanowania swojego naturalnego
odcienia, np. minimalnie chłodnego. Czasem zresztą jakiś kolorowy
zaciek może być cenniejszym wspomnieniem, niż samo zdjęcie. ;-)
(np. pt.: - "To ja piłem ten soczek..." :)

    A przy okazji - o wiele trudniej przychodzi też usuwanie defektów.
Właśnie niedawno zmagałem się z plamkowaniem takiego skanu i po
pierwszej setce musiałem sobie "odpocząć na chwilę" (która trwa już
chyba 4 miesiące :)     , bo mam przeczucie, że mając kolorowy skan
zdjęcia B&W uporałbym się z tymi plamkami prawie hurtowo.

Wszystko zależy od kontekstu. Akurat jestem na etapie skanowania
negatywów cz-b i jestem za ostrym cięciem objętości bo niewiele wnosi.

Z odbitkami bywa różnie i nie należy być zbyt rygorystycznym, ale i nie
przesadzać z sentymentami.

m.

Skanowanie negatywów srebrowych (cz.b.) jest znacznie trudniejsze od skanowania negatywów barwnikowych (kolorowych).
Po prostu ziarenka srebra (to, co w negatywie jest "czarne") nie przepuszczają promieni światła, w odróżnieniu od kolorowych barwników, które przepuszczają promienie światła mniej lub bardziej.
Pytanie oczywiście, co chcemy osiągnąć.
Np. jeżeli na zdjęciu małoobrazkowym masz całÄ… klasę z podstawówki (lub oddział partyzancki) i chciałbyś nie tylko rozpoznać, ale i uzyskać ładne (szczegóły, półtony) twarze na wynikowym pliku.


-- -- -

Akurat jestem na etapie skanowania negatywów cz-b i jestem za ostrym cięciem objętości bo niewiele wnosi.

Po prostu ziarenka srebra (to, co w negatywie jest "czarne") nie przepuszczają promieni światła, w odróżnieniu od kolorowych

gdyby tak bylo , to nie moznaby zaobserwowac szarosci. negatyw bylby jedynie doslownie czarno - bialy ( " zero-jedynkowy").

w fotografii barwnej , rowniez stosowany jest obraz srebrowy.

"pwz"  wrote:

W czeluściach domowych szpargałów znalazłem stary, rodzinny album z
czarno-białymi zdjęciami. Jako że nie mam ich negatywów, postanowiłem
je zarchiwizować w wersji elektronicznej [...]

    O'kay - sam nie jestem zawodowcem, ale widzę, że mimo to mogę
cokolwiek nakierować... :)



    Ogólnie (1.): Jak masz jakieś wątpliwości, to testuj sobie na
mniejszych samplach jaki dają efekt - można się przekonać, czy warto.

    Ogólnie (2.): Wszystkie opcje, jakie wymieniłeś, to obróbka już
uzyskanego obrazu ze skanera, w dodatku nieodwracalna (jeśli wyniki
zostaną zapisane np. w jpg), dlatego rada ogólna: bajerów nie używać -
zawsze można je zrobić jeszcze raz na cyfrowym "oryginale".

Powstaje zatem pytanie: w jakiej rozdzielczości BiSwK poradzilibyście
te zdjęcia z albumu zeskanować?

    J.w. - 600 DPI to dobry kompromis dla mistrzowsko wykonanych zdjęć
i odbitek. Przy każdej klasie niżej (np. moje pierwsze własne odbitki
dawno temu, to tylko jakieś szare, białe i czarne plamy... :))     można
obniżyć DPI o połowę.

I kolejna sprawa: czy te zdjęcia lepiej skanować bez żadnych
dodatkowych ustawień, czy jednak włączyć opcje usuwania śladów kurzu i
zarysowań

    Opcja cyfrowa: odradzam. 1. Usuwa drobne szczegóły, typu dziurki w
nosie; 2. Na upartego można zrobić na cyfrowym oryginale. 3. Zdjęcie
traci swój oryginalny charakter, jak np. usunięcie szumu płyty
winylowej.

itp.? Do wyboru mam takie dodatkowe funkcje jak: "Odnów wyblakły
kolor",

    Pewnie autoleveling? Odradzam - powody jak wyżej (można zrobić, ale
tylko jako II. wariant kopii).

"Zastosuj oświetlenie adaptacyjne" (kie licho?),

    Chyba tylko tłumacz wie... :)

"Wyostrz"

    Morderstwo! Ostrzymy zawsze jako ostatnia operacja w całym łańcuchu,
w dodatku parametry zależą od medium, na jakie cyfra zostanie
przeniesiona.

Jednym słowem: Wszelkie wskazówki co do skanowania starych zdjęć mile
widziane :-)

    O'kay, wskazówka: ciekawsze scenki rodzajowe wrzuć do sieci, jako
pamiątka z epoki. ;)



pozdrawiam

Mariusz   [mr.]

W dniu 2014-01-04 17:23, pwz pisze:

Powstaje zatem pytanie: w jakiej rozdzielczości BiSwK poradzilibyście

> te zdjęcia z albumu zeskanować?

Zależy od zdjęcia. Bardzo stare (np. sprzed stu lat) mają zwykle bardzo
dużÄ… rozdzielczoć - nawet powyżej 600 dpi. Były wykonywane z negatywu
metodą stykową, a negatyw miał wielkoć odbitki - stąd tyle szczegółów.
Nowsze zdjęcia wykonywane z negatywu małoobrazkowego są pod tym względem
znacznie gorsze i może wystarczyć 300 - 600 dpi. Najlepiej sprawdzić
eksperymentalnie: zeskanować fragment z różnymi rozdzielczościami
i przyjrzeć się, gdzie zamiast nowych szczegółów pojawiają się tylko
coraz większe ziarna albo rozmyte plamy.

Wykonywanie korekcji naświetlenia przez skaner ma sens, jeśli np. skaner
wewnętrznie działa na więcej niż 8 bitach na piksel i tylko końcowy
wynik ma 8bpp. Wtedy operacje typu zwiększenie kontrastu, jasności itp.
wykonane przez skaner dadzą lepszy efekt niż takie operacje wykonane
na gotowym obrazie.

Funkcja "usuwanie kurzu i rys" również ma sens wtedy, kiedy realizowana
jest sprzętowo przez skaner, a nie programowo na gotowym, zeskanowanym
obrazie. Niektóre skanery (głównie skanujące slajdy i negatywy)
skanują obraz kilka razy różnie go oświetlając i mają możliwoć określenia
położenia rys i zanieczyszczeń. Odróżniają przez to mechaniczną rysę
od treści obrazu. Jeśli mamy tylko zeskanowany obraz, rozróżnienie takie
jest znacznie trudniejsze albo niemożliwe.

Skanowałem różne pamiątkowe zdjęcia zależnie od ich jakości:
- zabytkowe stuletnie: 1200 dpi;
- 30-letnie kolorowe (również ORWO), format pocztówki: 600 dpi,
   ręcznie ustawiana korekcja barw. Z pomarańczowego zdjęcia ORWO
   udaje się uzyskać "prawie normalne" zdjęcie kolorowe
   - co nie jest oczywiste, kiedy patrzy się na takie zdjęcie;
- slajdy ORWO i FUJI 20-40 letnie - skaner Minolta 5400 dpi
   z wykrywaczem rys i kurzu. Niestety skanowanie jednego zdjęcia
   trwa około 10 minut;
- negatywy 15-letnie niezbyt ważne: "skanerem" 5-megapikselowym,
   który właściwie jest kamerką internetową o stałej ogniskowej,
   podłÄ…czanym przez USB. Z powodów nieustalonych konstruktorzy
   tego skanera postanowili obcinać około 15% powierzchni każdej
   skanowanej klatki. Za to jedno zdjęcie skanuje się w ciągu
   około 2 sekund.

Mam różne stare zdjęcia - większoć wykonywanych amatorsko różnymi
kompaktami oraz lustrzankami Zenit i Canon. Niestety jakoć pozostaje
daleko w tyle za współczesnymi zdjęciami nawet z tanich kompaktów.
Problemy są z naświetleniem (zbyt duży / zbyt mały kontrast,
prześwietlenia / niedoświetlenia), ostrością (trudno powiedzieć,
czy to wina aparatu, czy wykonanej odbitki), dla kolorowych
- chyba nie ma takiego, które zachowało właściwe kolory. Zdjęcia
ORWO są bez wyjątku pomarańczowe. Zdjęcia na papierach FUJI
są niebiesko-zielone. Zdjęcia sprzed kilkunastu lat (Kodak, Fuji)
są beżowe. Trudno powiedzieć, co stanie się z nimi za następnych
kilkadziesiąt lat. Oprócz tego: z dwutygodniowych wakacji jest
zwykle ok. 30-50 zdjęć (zamiast tysiąca...).

Czyli: jeśli ktoś chce zachować pamiątki dla potomnych, warto
starannie je zeskanować, skorygować i zapisać na jakimś trwałym
nośniku. Podobno M-Disc / Millenniata mają wytrzymać 1000 lat...


P.

W dniu 2014-01-04 19:33, Piotrne pisze:

W dniu 2014-01-04 17:23, pwz pisze:

Powstaje zatem pytanie: w jakiej rozdzielczości BiSwK poradzilibyście

 > te zdjęcia z albumu zeskanować?

Zależy od zdjęcia.

(...)

BARDZO wszystkim dziękuję za podpowiedzi w tym wątku. Naprawdę, bardzo mi pomogliście i na pewno zastosuję się do porad, tak aby solidnie zarchiwizować moje zdjęcia.
pwz

pwz napisał:

W dniu 2014-01-04 19:33, Piotrne pisze:

W dniu 2014-01-04 17:23, pwz pisze:

Powstaje zatem pytanie: w jakiej rozdzielczości BiSwK poradzilibyście

 > te zdjęcia z albumu zeskanować?

Zależy od zdjęcia.

(...)

BARDZO wszystkim dziękuję za podpowiedzi w tym wątku. Naprawdę, bardzo
mi pomogliście i na pewno zastosuję się do porad, tak aby solidnie
zarchiwizować moje zdjęcia.

Dla porównania zalecenia muzealne w jakiej rozdzielczości skanować:
Materiały refleksyjne
Format Rozdzielczoć [ppi]
AO 300
A1 300
A2 600
A3 600
A4 800
A5 800
B6 1200
A6 1200
B7 1200
B8 1600
B8 i mniejsze 2400

Materiały transparentne
Format [cm] Rozdzielczoć [ppi]
35 mm 6300
35 ramka 5000
6 x 4,5 3200
6 x 6 3200
6 x 7 3200
6 x 8 3200
6 x 9 3200
4 x 5” 2040
9 x 13 2100
10 x 15 2100
13 x 18 1600
15 x 21 1600
18 x 24 1200
20 x 25 1200
24 x 30 800
27 x 34 800
30 x 40 600

m.

27 x 34 800

30 x 40 600



m.

ie zwawsze to jest tajkie proste.
w duzym stopniu zalezy od rodzaju i stanu powierzchni.
nieraz uzyskalem na paierach jedwabistych lepsza jakosc scanu obnizajac rozdzilsczosc np do ok 150 - 200 dpi. na wyzszej rozdzielczsoci ujawnialy sie rozne niekorzystne struktury ,.
to trzeba wyprobowac.
ogolna zasada mowi:

rozdzielsczosc skanu= 300dpi* krotnosc powiekszenia.( dla wydruku na papierze)

lub rozdzilsczosc skanu = rozdzillczosc mionitora * krotnosc ( jesli pokazujemy na monitorze)

np jesli zdjecie 10*15 cm chcemy po skanowaniu kiedys drukowac w tej samej wielkosci to wystarcza skan 300 dpi. Jesli chcemy go powiekszyc liniowo 2 razy to stosujemy skan 600 dpi.
Ale to tylko taka wstepna zasada nie uwzglednbiajaca stanu powierzchni , slowem zakladajacy b. duza jednorodnosc struktury powierzchni i b duza gestsc druku ( rozdzielsczosc) oryginalu. Co w rzeszywistosci raczej nie zachodzi.

Najczesciej nie wiemy jak bedzie w przyszlosci pokzane zdjecie - mysle ze 300 - 600 dpi jest az za dobrze.

27 x 34 800

30 x 40 600



m.

Nie zwawsze to jest takie proste.
w duzym stopniu zalezy od rodzaju i stanu powierzchni.
nieraz uzyskalem na paierach jedwabistych lepsza jakosc scanu obnizajac rozdzielsczosc np do ok 150 - 200 dpi. na wyzszej rozdzielczsoci ujawnialy sie rozne niekorzystne struktury ,.
 to trzeba wyprobowac.
ogolna zasada mowi:

rozdzielsczosc skanu= 300dpi* krotnosc powiekszenia.( dla wydruku na papierze)

lub rozdzilsczosc skanu = rozdzillczosc mionitora * krotnosc ( jesli pokazujemy na monitorze)
 
np jesli zdjecie 10*15 cm chcemy po skanowaniu kiedys drukowac w tej samej wielkosci to wystarcza skan 300 dpi. Jesli chcemy go powiekszyc liniowo 2 razy to stosujemy skan 600 dpi.
Inna zasada mowi - rozdzielczosc skanu = dwukrotnej rozdzielczosci skanowanego obrazu - ta jest bez watpienia sluszna.

 Ale to tylko taka wstepna zasada nie uwzglednbiajaca stanu powierzchni , slowem zakladajacy b. duza jednorodnosc struktury powierzchni i b duza gestsc druku ( rozdzielsczosc) oryginalu. Co w rzeszywistosci raczej nie zachodzi.
 
Najczesciej nie wiemy jak bedzie w przyszlosci pokzane zdjecie - mysle ze 300 - 600 dpi jest az za dobrze.

27 x 34 800

30 x 40 600



m.

Nie zawsze to jest takie proste.
w duzym stopniu zalezy od rodzaju i stanu powierzchni.
nieraz uzyskalem z papierow jedwabistych lepsza jakosc scanu obnizajac rozdzielczosc np do ok 150 - 200 dpi. na wyzszej rozdzielczosci ujawnialy sie rozne niekorzystne struktury .
  to trzeba wyprobowac.
ogolna zasada mowi:

rozdzielsczosc skanu= 300dpi* krotnosc powiekszenia.( dla wydruku na papierze)

lub rozdzielsczosc skanu = rozdzielczosc mionitora * krotnosc ( jesli pokazujemy na monitorze)
  
np jesli zdjecie 10*15 cm chcemy po skanowaniu kiedys drukowac w tej samej wielkosci to wystarcza skan 300 dpi. Jesli chcemy go powiekszyc liniowo 2 razy to stosujemy skan 600 dpi.
 Inna zasada mowi - rozdzielczosc skanu = dwukrotnej rozdzielczosci skanowanego obrazu - ta jest bez watpienia sluszna.
 
 Ale to tylko taka wstepna zasada nie uwzgledniajaca stanu powierzchni , slowem zakladajacy b. duza jednorodnosc struktury powierzchni i b duza gestosc druku ( rozdzielczosc) oryginalu. Co w rzeszywistosci raczej nie zachodzi.
  
Najczesciej nie wiemy jak bedzie w przyszlosci pokazane zdjecie - mysle ze 300 - 600 dpi jest az za dobrze.

Ale skaner zapewne ma natywną rozdzielczoć np. 600 dpi lub 1200 dpi (starsze skanery 300 dpi) i w takiej bym skanował.
Poza tym wydaje mi się, że nieco lepszy efekt można uzyskać jakby co ze skanera CCD (niż ze skanera CIS).
I zapewne nie jesteś przywiązany - jak chłop pańszczyźniany do ziemi - do oprogramowania firmowego swojego skanera.


-- -- -

Mój skaner pracuje w rozdzielczości 200px - 4800 px.