Przeprowadziłem ze sobą wywiad.

http://marekaugustynski.blogspot.com/2011/09/dlaczego-fotografia-litosci-
nie.html

marek


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl

Użytkownik - marek augustynski napisał:

Przeprowadziłem ze sobą wywiad.

http://marekaugustynski.blogspot.com/2011/09/dlaczego-fotografia-litosci-
nie.html

marek

Maurycy Poszepszyński wrote:

Użytkownik - marek augustynski napisał:

Przeprowadziłem ze sobą wywiad.

http://marekaugustynski.blogspot.com/2011/09/dlaczego-fotografia-litosci-
nie.html

marek

Nie bangla, co jest?

W dniu 2011-09-04 07:59, Marek Dyjor pisze:

Nie bangla, co jest?

przyjrzyj sie dobrze...

W dniu 2011-09-03 23:48, marek augustynski pisze:

Przeprowadziłem ze sobą wywiad.

http://marekaugustynski.blogspot.com/2011/09/dlaczego-fotografia-litosci-
nie.html

cichybartko wrote:

W dniu 2011-09-03 23:48, marek augustynski pisze:

Przeprowadziłem ze sobą wywiad.

http://marekaugustynski.blogspot.com/2011/09/dlaczego-fotografia-litosci-
nie.html

Bardzo ciekawy, abstrakcyjny wpis Marku. Szczególnie biorąc po uwagę
formułę tej grupy, czego oczywiście nie mam jej za złe. Po prostu
stronę sprzętową ma wpisaną w definicję.
Każdy z nas powinien zadać sobie czym jest dla niego fotografia,
pewnie dzięki temu będzie łatwiej sobie uświadomić dlaczego jesteśmy
w takim a nie innym miejscu.

Smutne jest to że kolejny dobry watek przechodzi zupełnie bez echa,
choć to potwierdza tylko moją teorię.

> Smutne jest to że kolejny dobry watek przechodzi zupełnie bez echa,
> choć to potwierdza tylko moją teorię.

bo większości sie nie chciało sklejać linka, a potem neio byli wstanie
przeczytac więcej niż dwie linijki tego tekstu. Swoją droga przeczytanie
tego wszystkiego to straszny masochizm.

W dniu 2011-09-06 12:47, Marek Dyjor pisze:

wysiliłem sie i przetrawiłem to coś... ale za boga nie daje to
odpowiedzi czym jest fotografia czy sztuka. Marek A. zaczyna za bardzo
filozofować i wpadać w abstrakcję.

jesteśmy w takim a nie innym miejscu.

W dniu 2011-09-05 18:58, cichybartko pisze:

Smutne jest to że kolejny dobry watek przechodzi zupełnie bez echa, choć
to potwierdza tylko moją teorię.

> Smutne jest to że kolejny dobry watek przechodzi zupełnie bez echa, choć
> to potwierdza tylko moją teorię.

Wydaje mi się, że fotografia jest zbyt... lekka, by ją poważniej
traktować. To po prostu malutka sztuczka, kreacyjka taka. Stąd brak echa
w, jakby nie było, środowisku raczej bezrefleksyjnym.

marek augustynski wrote:

Smutne jest to że kolejny dobry watek przechodzi zupełnie bez echa,
choć to potwierdza tylko moją teorię.

Wydaje mi się, że fotografia jest zbyt... lekka, by ją poważniej
traktować. To po prostu malutka sztuczka, kreacyjka taka. Stąd brak
echa w, jakby nie było, środowisku raczej bezrefleksyjnym.

Fotografia jest tylko pretekstem, w pewien sposób trudnym ze względu
na swoją prostotę;)
Na przykład zdjęcia z Białorusi. O pomstę do nieba woła reakcja
oglądaczy, bo życie tamtych ludzi, sposób ich sportretowania, a
później odbiór przez pryzmat sentymentów za czasem minionym jest
widokiem smutnym. Gdyby autor, zamiast na "safari", wybrał się w
poszukiwaniu człowieka, miałby legitymację do rozmowy, również o
fotografii. W tych zdjęciach nie ma cienia wrażliwości. Autor jest
ślepcem i takich ma widzów. Filozofia jak skurwysyn;)

Pokazani ludzie prawdopodobnie są całkiem zadowoleni ze swojego życia.
Zawsze tak żyli i będą żyli, prawdopodobnei dla nich największa katastrofą
będzie wkroczenie Białorusi w krąg kapitalistycznej demokratycznej europy.
Bo w tej nowej rzeczywistości staną sie pariasami.

marek augustynski wrote:

Pokazani ludzie prawdopodobnie są całkiem zadowoleni ze swojego
życia. Zawsze tak żyli i będą żyli, prawdopodobnei dla nich
największa katastrofą będzie wkroczenie Białorusi w krąg
kapitalistycznej demokratycznej europy. Bo w tej nowej
rzeczywistości staną sie pariasami.

Prawdopodobnie to jest myślenie za nich, a powinno być o nich.
Niestety ale żeby przełożyć ludzi na fotografie (czuję, że pisząc
fotografia już wkrótce zostanę posądzony o bełkot:) nie wystarczy się
im przyglądać zza szklanego kółka. Jaki sens ma rozmowa o furmankach
i kapitalizmie jeśli przed oczami masz człowieka? O czym to ma być?

> Prawdopodobnie to jest myślenie za nich, a powinno być o nich.
> Niestety ale żeby przełożyć ludzi na fotografie (czuję, że pisząc
> fotografia już wkrótce zostanę posądzony o bełkot:) nie wystarczy się
> im przyglądać zza szklanego kółka. Jaki sens ma rozmowa o furmankach
> i kapitalizmie jeśli przed oczami masz człowieka? O czym to ma być?

ok
to co chciałbyś tam ukazać o tych ludziach?

nie sądzę aby oni tam na tej wsi jakoś specjalnie cierpieli pod butem
Łukaszenki. Żyją zwykłym wiejskim spokojnym życiem.

Po co to całe filozofowanie? Fotografia to obrazki, dorabianie do tego podtekstów, historii starego dębu czy innych opowieści nie ma sensu.
Cykasz zdjęcie, podoba się lub nie. Co za różnica? Czy jak zrobisz zdjęcie śniegu w Afryce to to zdjęcie jest ładniejsze/lepsze od zdjęcia takiego samego śniegu na biegunie? Czy zdjęcie poprzez jakąś swoją niewidoczną na nim wyjątkowość (np dlatego że zrobione w Libii czy na Safari) cokolwiek zyskuje wizualnie?
Zdjęcie jest ładne lub nie a ocena jest czysto subiektywna. Dopisywanie do tego tytułów historii i innych pierdół to próba manipulacji poprzez dodanie informacji których na zdjęciu brak.
Jak chcesz poznać ludzi, dopisać kawałek tekstu - to to już nie jest fotografia tylko reportaż
Marx

Po co to całe filozofowanie?

Fotografia to obrazki, dorabianie do tego
podtekstów, historii starego dębu czy innych opowieści nie ma sensu..

Cykasz zdjęcie, podoba się lub nie. Co za różnica?

Czy jak zrobisz
zdjęcie śniegu w Afryce to to zdjęcie jest ładniejsze/lepsze od zdjęcia
takiego samego śniegu na biegunie? Czy zdjęcie poprzez jakąś swoją
niewidoczną na nim wyjątkowość (np dlatego że zrobione w Libii czy na
Safari) cokolwiek zyskuje wizualnie?

Zdjęcie jest ładne lub nie a ocena jest czysto subiektywna.

Dopisywanie
do tego tytułów historii i innych pierdół to próba manipulacji poprzez
dodanie informacji których na zdjęciu brak.

Jak chcesz poznać ludzi, dopisać kawałek tekstu - to to już nie jest
fotografia tylko reportaż

W dniu 2011-09-07 14:28, Marx pisze:

Po co to całe filozofowanie? Fotografia to obrazki, dorabianie do tego
podtekstów, historii starego dębu czy innych opowieści nie ma sensu.
Cykasz zdjęcie, podoba się lub nie.

Jak chcesz poznać ludzi, dopisać kawałek tekstu - to to już nie jest
fotografia tylko reportaż

On Sep 7, 5:55 pm, Janko Muzykant  wrote:

W dniu 2011-09-07 14:28, Marx pisze:

> Po co to całe filozofowanie? Fotografia to obrazki, dorabianie do tego
> podtekstów, historii starego dębu czy innych opowieści nie ma sensu.
> Cykasz zdjęcie, podoba się lub nie.

Po co zbieranie znaczków? Znaczki to są na list, potem w śmieci.
Po co konkursy szopenowskie? Raz wystarczy nagrać, reszta niepotrzebnie
się męczy.
Po co w ogóle żyć? Świat bez nas niewiele różniłby się...

Pozwól filozofować temu, kto lubi :)

marek augustynski wrote:

nie sądzę aby oni tam na tej wsi jakoś specjalnie cierpieli pod butem
Łukaszenki. Żyją zwykłym wiejskim spokojnym życiem.

Mi nie chodzi o to czy oni cierpią czy nie. Mówię o ich życiu w
ogóle. Równie dobrze mógłbym mówić o tobie. Nie idzie się do kogoś,
żeby oglądać go jak małpę w zoo i nie rozmawia się o nim ,,bez
niego,,.. coś o człowieku trzeba wiedzieć. Gdyby przyszedł do ciebie
taki Adam, walnął dziesięć fotek, a potem snułby jakie to twoje życie
jest i o której godzinie wstajesz z łóżka z pewnością rozmawialibyśmy
o Tusku lub Komorowskim..

ale on chyba nie robił reportażu o baiałorusi on robi zdjecia z wycieczki.

Gdy robimy reportaż to staramy sie zdjęciami zilustrować jakąś tezę,
udowodnić ją. Fotografia podróżnicza nie ma żadnego przesłania ideowego,
jest bezideowa. Pokazuje łądne lub brzydkie obrazki z jakiegoś kraju.

W dniu 2011-09-07 23:13, marek augustynski pisze:

Dopóki zdjęcia nie dotyczą ludzi mógłbym się dla spokoju zgodzić, chociaż
myślę, że zwykłe widoczki mogą powiedzieć dokładnie to samo.. brnę w
szczegóły, nieważne..

W dniu 2011-09-07 23:58, Janko Muzykant pisze:

W dniu 2011-09-07 23:13, marek augustynski pisze:

Dopóki zdjęcia nie dotyczą ludzi mógłbym się dla spokoju zgodzić, chociaż
myślę, że zwykłe widoczki mogą powiedzieć dokładnie to samo.. brnę w
szczegóły, nieważne..

Dlatego tak mało fotografuję ludzi, a jeśli już, to raczej staram się
uprawiać ''podglądactwo'' czyli najbardziej bezinwazyjną formę fotografii.
Ludzie zasługują na dobrego fotografa, jeśli takim się nie jest, można
co najwyżej uprawiać jakąś formę niesubiektywnej kalki. Inaczej łatwo
zrobić zoo.

W dniu 2011-09-08 00:11, John Smith pisze:

A niby czym się różni podglądactwo od zoo/safari?
Cały czas jest to powierzchowne. Różnica się pojawia, jak się zaczyna
bliższy kontakt i zejście pod skórę.

W dniu 2011-09-08 00:14, Janko Muzykant pisze:

obraz nieingerencyjny, bliski rzeczywistości zastanej

W dniu 2011-09-08 01:07, John Smith pisze:

Czyli nietendencyjny, ale jednak powierzchowny obraz co ciekawszych
"człowieków".

Madagaskar, zoo, safari.

W dniu 2011-09-08 14:42, Janko Muzykant pisze:

Czyli nietendencyjny, ale jednak powierzchowny obraz co ciekawszych
"człowieków".

Wyrywkowy, nie powierzchowny. Spotkany człowiek, przypadkowy, przypadkiem.

Madagaskar, zoo, safari.

Nie, raczej ślepy traf.

W dniu 2011-09-08 14:44, Janko Muzykant pisze:

W dniu 2011-09-08 14:42, Janko Muzykant pisze:

Czyli nietendencyjny, ale jednak powierzchowny obraz co ciekawszych
"człowieków".

Wyrywkowy, nie powierzchowny. Spotkany człowiek, przypadkowy,
przypadkiem.

Madagaskar, zoo, safari.

Nie, raczej ślepy traf.

A konkretnie np. ta seria:
http://www.ckmedia.pl/~jankomuzykant/11/27/1.htm
i następne.

Janko Muzykant wrote:

W dniu 2011-09-08 14:42, Janko Muzykant pisze:

Czyli nietendencyjny, ale jednak powierzchowny obraz co ciekawszych
"człowieków".

Wyrywkowy, nie powierzchowny. Spotkany człowiek, przypadkowy,
przypadkiem.

Madagaskar, zoo, safari.

Nie, raczej ślepy traf.

A konkretnie np. ta seria:
http://www.ckmedia.pl/~jankomuzykant/11/27/1.htm
i następne.

> A konkretnie np. ta seria:
>http://www.ckmedia.pl/~jankomuzykant/11/27/1.htm
> i nast pne.

http://www.dyjor.com/inne/Krakow/slides/104%20pic06.phphttp://www.dyjor.com/inne/Krakow/slides/110%20pic19.phphttp://www.dyjor.com/inne/Krakow/slides/110%20pic22.phphttp://www.dyjor.com/inne/Krakow/slides/DZ9N0689.php
typowa fotografia uliczna

marek augustynski wrote:

A konkretnie np. ta seria:
http://www.ckmedia.pl/~jankomuzykant/11/27/1.htm
i nast pne.

http://www.dyjor.com/inne/Krakow/slides/104%20pic06.phphttp://www.dyjor.com/inne/Krakow/slides/110%20pic19.phphttp://www.dyjor.com/inne/Krakow/slides/110%20pic22.phphttp://www.dyjor.com/inne/Krakow/slides/DZ9N0689.php
typowa fotografia uliczna

Fotografia prowadzi tu wzrok. Zmusza do dedukcji na zasadzie ,,Aha..
to tu, to tu, jasne,,.
Twoje zdjęcia nie są zwykłą rejestracją uliczną. Myślę nawet, że
trochę kokietujesz;) One pokazują, że patrzysz w kompozycyjny sposób i
że zależy ci na tym. To ostatnie jest szczególnie ważne i musisz
niestety liczyć się z tym, że to widać. A jeśli to widać, to znaczy,
że coś jest nie tak. Bo nie powinno być tego widać, albo przynajmniej
nie w tak oczywisty sposób.

Janko zrobił zdjęcie:
http://www.ckmedia.pl/~jankomuzykant/11/28/8.htm

Ten sam szablon ale idzie dalej. Jawna przesada. Ja od razu wiem, że
on mógłby zrobić ładne kompozycyjnie zdjęcie. A on mi pokazuje, że ma
to w dupie, bo głowa może być w niebie, kiedy nogi są na ziemi;)

Zdjęcia z metra mają jedną fantastyczną cechę. Tu nie ma fotografa,
tam po prostu tak jest. Możnaby jeszcze zastanowić się jakim
ułatwieniem (w tym ,,typie fotografowania,,) było miejsce i sposób
zachowania się w nim ludzi, bo mają one ogromne znaczenie. Ale czy to
jest ważne dla widza? To Janko miał prosty pomył w oczywistym do tego
miejscu..
Seria z ulic Londynu już przez samo użycie dłuższej ogniskowej stała
się wypatrzona, co nadało jej posmak kompozycji. Tak czy inaczej
zachowane zostało spojrzenie ,,buszmena,,, czyli nie wtrącanie się do
zastanego krajobrazu. Patrzymy, robimy to ordynarnie i jest ok.

Masz więc trzy rzeczy. Sposób myślenia, w tym wypadku o fotografii i o
ludziach, warunki jakie zastajesz oraz technikalia (np. ogniskową),
które możesz użyć aby coś podkreślić lub osłabić.

w sumie to fotografia uliczna była zawsze komponowana.

Wg mnie aby zdjęcie miało coś musi być skomponowane.

Nie podoba mi sie obecna moda na zdjęcia śmieci, bierzemy aparat i strzelamy
bez zastanowienia.

W dniu 2011-09-10 12:15, marek augustynski pisze:

Twoje zdjęcia nie są zwykłą rejestracją uliczną. Myślę nawet, że
trochę kokietujesz;) One pokazują, że patrzysz w kompozycyjny sposób i
że zależy ci na tym. To ostatnie jest szczególnie ważne i musisz
niestety liczyć się z tym, że to widać. A jeśli to widać, to znaczy,
że coś jest nie tak. Bo nie powinno być tego widać, albo przynajmniej
nie w tak oczywisty sposób.

http://www.ckmedia.pl/~jankomuzykant/11/28/8.htm

Ten sam szablon ale idzie dalej. Jawna przesada. Ja od razu wiem, że
on mógłby zrobić ładne kompozycyjnie zdjęcie. A on mi pokazuje, że ma
to w dupie, bo głowa może być w niebie, kiedy nogi są na ziemi;)

Masz więc trzy rzeczy. Sposób myślenia, w tym wypadku o fotografii i o
ludziach, warunki jakie zastajesz oraz technikalia (np. ogniskową),
które możesz użyć aby coś podkreślić lub osłabić.

> Dlatego tak mało fotografuję ludzi, a jeśli już, to raczej staram się
> uprawiać ''podglądactwo'' czyli najbardziej bezinwazyjną formę fotografii.
> Ludzie zasługują na dobrego fotografa, jeśli takim się nie jest, można
> co najwyżej uprawiać jakąś formę niesubiektywnej kalki. Inaczej łatwo
> zrobić zoo.
>

A niby czym się różni podglądactwo od zoo/safari?
Cały czas jest to powierzchowne. Różnica się pojawia, jak się zaczyna
bliższy kontakt i zejście pod skórę.

A niby czym się różni podglądactwo od zoo/safari?

W dniu 2011-09-08 01:28, marek augustynski pisze:

Janko pisze o podglądactwie w rozumieniu ,,chodzę sobie i pykam zdjęcia
ludziom,,. Przypadek ciekawski, szczery, trochę z przymrużeniem oka i wbrew
pozorom zawierający w sobie spory humanizm.

[...] poważne podejście do tematu. [...] nie przyznaje się, że ich podgląda.

> Janko pisze o podglądactwie w rozumieniu ,,chodzę sobie i pykam zdjęcia
> ludziom,,. Przypadek ciekawski, szczery, trochę z przymrużeniem oka i wbrew
> pozorom zawierający w sobie spory humanizm.

Ale wizyta w zoo też nie oznacza nic złego i też może wynikać z miłości
do zwierząt. Jednak jest poznaniem powierzchownym, zachwytem nad pięknym
futerkiem, radością z antropomorficznych zachowań, etc.
I fotografujesz bezczelnie, bezpiecznie, bo zza krat. Tak też
zrozumiałem Twoje "safari", w opozycji do bardziej zaangażowanego kontaktu.

> [...] poważne podejście do tematu. [...] nie przyznaje się, że ich podgląda.

Tu nie bardzo wiem o czym piszesz.

On 08.09.2011 11:41, marek augustynski wrote:

Janko pisze o podglądactwie w rozumieniu ,,chodzę sobie i pykam zdjęcia
ludziom,,. Przypadek ciekawski, szczery, trochę z przymrużeniem oka i wbrew
pozorom zawierający w sobie spory humanizm.

Ale wizyta w zoo też nie oznacza nic złego i też może wynikać z miłości
do zwierząt. Jednak jest poznaniem powierzchownym, zachwytem nad pięknym
futerkiem, radością z antropomorficznych zachowań, etc.
I fotografujesz bezczelnie, bezpiecznie, bo zza krat. Tak też
zrozumiałem Twoje "safari", w opozycji do bardziej zaangażowanego kontaktu.

Pisząc ,,safarii,, mam na myśli polowanie, w którego centrum znajduje
się łowca. On jedzie po trofeum i nosie ma zwierzę, bo kieruje nim
plan, przymus zdjęcia obiektu.
W opozycji do safari jest buszmen, który przemieszcza się po sawannie
i podpatruje co się tam ciekawego dzieje. To wytrawny obserwator nie
chowający się za strzelbą.

Chyba masz własną definicję słowa buszmen.

W dniu 2011-09-06 17:58, Janko Muzykant pisze:

W dniu 2011-09-05 18:58, cichybartko pisze:

Smutne jest to że kolejny dobry watek przechodzi zupełnie bez echa, choć
to potwierdza tylko moją teorię.

Wydaje mi się, że fotografia jest zbyt... lekka, by ją poważniej
traktować. To po prostu malutka sztuczka, kreacyjka taka.

> Wydaje mi się, że fotografia jest zbyt... lekka, by ją poważniej
> traktować. To po prostu malutka sztuczka, kreacyjka taka.

No cóż pozwolisz że się nie zgodzę ;). Choć po głębszym zastanowieniu
się, dochodzę do wniosku że nie wielu jest fotografów którzy wyszli poza
opanowanie warsztatu i jakieś tam ograne formy. Sprawdzone w branży od
lat i ulegające większym lub mniejszym przemianą na przestrzeni
upływającego czasu.
Kilka lat temu Roger Ballen rozmienił mnie na dobre. Mimo że w
fotografii podobnie jak w muzyce jestem totalnie eklektyczny to trudno
mi znaleźć swoje miejsce.