Czeć.

Body: Sony A3000. Z pierścieniem M42. M42 z powodu cen.

Potrzebuje robić zdjecia przedmiotów, bedzie to głównia elektronika i to bardziej wnętrze (płytka, elementy itd).

Zdjęcia w warunkach sztucznych co oznacza że mogę dostarczyć silne oświetlenie.

Rozmiary raczej nie przekraczają 10 x 10cm ale czasem trzeba zrobić coś dokładniej, np musi być wyraźnie widoczny element 3mm x 3mm. Podchodzi to już pod powiekszanie z okolic 2:1. Wiekszosc zdjęć będzie "powiekszona" czyli ma wyraźnie pokazywać detale o rozmiarach około centymetra. Docelowy format publikacji to gdzieś koło 2048 pixeli w poziomie.

Ważna jest głebia ostrości. Ma być mozliwie na duzym odcinku akceptowalnie ostre, zdjęcia beda robione głownie pod kątem.

Mogę dowolnie blisko podejć do przedmiotu.

Przykład można znaleźc np. tu:

http://il6.picdn.net/shutterstock/videos/13073765/thumb/11.jpg?i10c=img.resize(height:160)

Czy polecicie mi jakąś serię obiektywów bądź konkretny model który się do tego nadaje? Zaznaczam że z fotografią mam znikome doswiadczenia i dysponuje jedynie obiektywem kitowym 18-55 do tego aparatu oraz malutkim kompaktem Nikona z makro które jest fatalne. Po przeglądnieciu allegro, olxa itp. widzę małe naleśniki makro M42 jednak nie wiem czy spełnią założenia.

Ważna jest głebia ostrości. Ma być mozliwie na duzym odcinku

On 2016-07-18 22:03, ToMasz wrote:

Będziesz musiał zrobić jak najmniejszy otwór w obiektywie, jak najwięcej
światła, 100 milioinów megapikseli - potem wyciąć mały obszar i powiększyć.

Ps a może jakąś przystawką do smartfona? Im mniejsza matryca (wymiar
fizyczny) tym większa głÄ™bia ostrości. Stąd telefon może w tej kategorii
pobić prawie lustrzankę z prawie pełną klatką

Sebastian Biały  writes:

Będziesz musiał zrobić jak najmniejszy otwór w obiektywie, jak najwięcej
światła, 100 milioinów megapikseli - potem wyciąć mały obszar i powiększyć.

Mogę postawić na dośc sztywnym statywie. Czyli osiągnąc czasy
naświetlania rzędu minut jesli to konieczne żeby odszumić obraz
kompensując mało światła.

Ponieważ nie wiem czy to tylko moja chora
wyobraźnia że da się skręcić przeslone prawie do zera, chcę sprawdzić
w praktyce.

W dniu .07.2016 o 22:51 Sebastian Biały  pisze:

On 2016-07-18 22:03, ToMasz wrote:

Będziesz musiał zrobić jak najmniejszy otwór w obiektywie, jak najwięcej
światła, 100 milioinów megapikseli - potem wyciąć mały obszar i  powiększyć.

Mogę postawić na dośc sztywnym statywie. Czyli osiągnąc czasy  naświetlania rzędu minut jesli to konieczne żeby odszumić obraz  kompensując mało światła. Ponieważ nie wiem czy to tylko moja chora  wyobraźnia że da się skręcić przeslone prawie do zera, chcę sprawdzić w  praktyce.

Ps a może jakąś przystawką do smartfona? Im mniejsza matryca (wymiar
fizyczny) tym większa głębia ostrości. Stąd telefon może w tej kategorii
pobić prawie lustrzankę z prawie pełną klatką

Mój smartfon kosztował 200zł i robi "zdjęcia" ale nic ponadto. Nie, chcę  sprawdzić normalny obiektyw.

Mój smartfon kosztował 200zł i robi "zdjęcia" ale nic ponadto. Nie, chcę
sprawdzić normalny obiektyw.

On 2016-07-19 11:18, ToMasz wrote:

Rzuć okiem na fotkę klawisza którą wystawiłem
czy takie makro jest do przyjęcia czy zdecydowanie za słabe?

W dniu .07.2016 o 17:50 Sebastian Biały  pisze:

On 2016-07-19 11:18, ToMasz wrote:

Rzuć okiem na fotkę klawisza którą wystawiłem
czy takie makro jest do przyjęcia czy zdecydowanie za słabe?

Kiepska głębia. Być może niewiele z tym zrobie za pomocą optyki i bede  zmuszony skorzystać z rady Trefnisia.

On 2016-07-18 20:46, Sebastian Biały wrote:

Czeć.

Body: Sony A3000. Z pierścieniem M42. M42 z powodu cen.

Czy polecicie mi jakąś serię obiektywów bądź konkretny model który się
do tego nadaje? Zaznaczam że z fotografią mam znikome doswiadczenia i
dysponuje jedynie obiektywem kitowym 18-55 do tego aparatu oraz malutkim
kompaktem Nikona z makro które jest fatalne. Po przeglądnieciu allegro,
olxa itp. widzę małe naleśniki makro M42 jednak nie wiem czy spełnią
założenia.

On 2016-07-18 22:13, Uncle Pete wrote:

No M42 nie będą specjalnie wygodne w użyciu - praca na roboczej
przysłonie i brak AF.

A przymykać przysłonę będziesz musiał mocno, aby
uzyskać dużÄ… głÄ™bię ostrości.

Mi osobiście pierwsze co przychodzi do
głowy to pierścienie makro (ze stykami) do Twojego kita. Coś takiego
(nie mam nic wspólnego z tą aukcją): http://tinyurl.com/zpqpg9s

O jakie naleśniki makro M42 Ci chodzi? Nie kojarzę. Najmniejszy to chyba
Industar-50

O jakie naleśniki makro M42 Ci chodzi? Nie kojarzę. Najmniejszy to chyba
Industar-50

Tak, industar. Przy czym moge miec od reki np. helios 44m-4 z kompletem
pierścieni razem ze wszystkimi wadami które chyba nie sa istotne w moim
zastosowaniu. Podobno tym Heliosem makro da się zrobić dośc uzytecznie.
Ale czy to sensowny wybór? A moze kazdy zwykły obiektyw z pierścieniami
jest dobry i kupować najtańszy sprawny bez patrzenia na "makro" w nazwie?

On 2016-07-19 20:18, Uncle Pete wrote:

Generalnie jak przyzwoity obiektyw mocno przymkniesz (a będziesz musiał
z uwagi na koniecznoć posiadania dużej głÄ™bi ostrości), to do Twoich
zastosowań praktycznie każdy się nada - powiedzmy od ogniskowej 50 mm i
więcej.

Z rosyjskimi obiektywami jest jeden problem - ich jakoć to loteria.

W moim przypadku Helios-44 ma przewagę nad Industarem-50 w wygodzie
użytkowania: jego przód nie obraca się przy ostrzeniu i ma wygodny
pierścień ustawienia przysłony (ostrzę przy otwartej przysłonie, a potem
domykam).

W dniu 2016-07-19 o 22:11, Sebastian Biały pisze:

On 2016-07-19 20:18, Uncle Pete wrote:

Generalnie jak przyzwoity obiektyw mocno przymkniesz (a będziesz musiał
z uwagi na konieczność posiadania dużej głębi ostrości), to do Twoich
zastosowań praktycznie każdy się nada - powiedzmy od ogniskowej 50 mm i
więcej.

Kitowy się nie nadaje ;) Łapie ostrość daleko w przód. Pytanie czy
radziecki obiektyw z pierscieniami bedzie dawal mi lepsze rezultaty niż
kitowy (bez makro ale zmiennoogniskowy). Jak oglądam obrazki na necie to
jakikolwiek krotki obiektyw stałogniskowy jest znacznie lepszy.
(...)

W dniu 2016-07-20 o 18:28, Adam pisze:
[...]

A może kup mieszek do makro?

On 2016-07-20 21:40, Paweł Pawłowicz wrote:

A może kup mieszek do makro?

I to jest dobre rozwiązanie.

W dniu 2016-07-20 o 22:12, Sebastian Biały pisze:

On 2016-07-20 21:40, Paweł Pawłowicz wrote:

A może kup mieszek do makro?

I to jest dobre rozwiązanie.

Oglądałem taki z zaciekawieniem u jednego handlarza na targu. Miał fajny
ficzer: dziurę w materiale :D Ale zastanowie się, przy czym ide o zakład
że nie potrzebuje az takiego makra.

On Wednesday, July 20, 2016 at 3:40:15 PM UTC-4, Paweł Pawłowicz wrote:

W dniu 2016-07-20 o 18:28, Adam pisze:
[...]
> A może kup mieszek do makro?

I to jest dobre rozwiązanie. Adapter Sony E do M42, mieszek M42 i
pierścień odwrotnego mocowania do obiektywu. Obiektyw stałka około 50mm.

Kitowy się nie nadaje ;) Łapie ostrość daleko w przód. Pytanie czy
radziecki obiektyw z pierscieniami bedzie dawal mi lepsze rezultaty niż
kitowy (bez makro ale zmiennoogniskowy). Jak oglądam obrazki na necie to
jakikolwiek krotki obiektyw stałogniskowy jest znacznie lepszy.

Miałem kiedyś 44M i, głupi, oddałem bo nie było do czego przykręcić. Był
perfekcyjny (podobno). Teraz wziąłem do reki 44M i wygląda kompletnie
inaczej (mniejsza soczewka z przodu, jakos inaczej działa).

I wychodzi
na to że jest ich 8 wersji i każda inna wliczając to istotne zmiany w
optyce (jasnośc?).

przymkniecia i problemów z dyfrakcją - nie interesuje mnie jasność? Czy
może powinna?

W dniu środa, 20 lipca 2016 20:39:31 UTC+2 użytkownik Uncle Pete napisał:

Inna sprawa, że Helios to nie tylko 44, było także sporo innych modeli,
łÄ…cznie z "kultowym" Heliosem-40 85 mm f/1,5. Mam ten obiektyw i jego
kultowoć nie do końca do mnie dociera )))

Inna sprawa, że Helios to nie tylko 44, było także sporo innych modeli,
łącznie z "kultowym" Heliosem-40 85 mm f/1,5. Mam ten obiektyw i jego
kultowość nie do końca do mnie dociera )))

Bo to jest "kultowe" szkło do noktowizora :)
Pozdrawiam Marcin

W dniu wtorek, 19 lipca 2016 22:12:05 UTC+2 użytkownik Sebastian Biały napisał:

On 2016-07-19 20:18, Uncle Pete wrote:
> Generalnie jak przyzwoity obiektyw mocno przymkniesz (a będziesz musiał
> z uwagi na koniecznoć posiadania dużej głÄ™bi ostrości), to do Twoich
> zastosowań praktycznie każdy się nada - powiedzmy od ogniskowej 50 mm i
> więcej.

Kitowy się nie nadaje ;) Łapie ostroć daleko w przód. Pytanie czy
radziecki obiektyw z pierscieniami bedzie dawal mi lepsze rezultaty niż
kitowy (bez makro ale zmiennoogniskowy). Jak oglądam obrazki na necie to
jakikolwiek krotki obiektyw stałogniskowy jest znacznie lepszy.

> Z rosyjskimi obiektywami jest jeden problem - ich jakoć to loteria.

Miałem kiedyś 44M i, głupi, oddałem bo nie było do czego przykręcić. Był
perfekcyjny (podobno). Teraz wziąłem do reki 44M i wygląda kompletnie
inaczej (mniejsza soczewka z przodu, jakos inaczej działa). I wychodzi
na to że jest ich 8 wersji i każda inna wliczając to istotne zmiany w
optyce (jasnośc?). I bądź tu mądry. Zakładam że przy pracy na granicy
przymkniecia i problemów z dyfrakcją - nie interesuje mnie jasnoć? Czy
może powinna?

> W moim przypadku Helios-44 ma przewagę nad Industarem-50 w wygodzie
> użytkowania: jego przód nie obraca się przy ostrzeniu i ma wygodny
> pierścień ustawienia przysłony (ostrzę przy otwartej przysłonie, a potem
> domykam).

Trudno, ryzyk fizyk, drogie nie są a czasem daja w komplecie Zenita za
friko, może warto postawić na półkę, +7 do szacunku :D

On 2016-07-19 22:11, Sebastian Biały wrote:

W moim przypadku Helios-44 ma przewagę nad Industarem-50 w wygodzie
użytkowania: jego przód nie obraca się przy ostrzeniu i ma wygodny
pierścień ustawienia przysłony (ostrzę przy otwartej przysłonie, a potem
domykam).

Trudno, ryzyk fizyk, drogie nie są a czasem daja w komplecie Zenita za
friko, może warto postawić na półkę, +7 do szacunku :D

[1] 44M-4. Wygląda na bank inaczej niż mój stary Helios 44M. Niestety
nie pamiętam numerka wersji. Ma (prawe) na pewno większą soczewkę,
tamten miał tak jakoś głebiej osadzoną.

W dniu 2016-07-21 o 21:45, Sebastian Biały pisze:

On 2016-07-19 22:11, Sebastian Biały wrote:

W moim przypadku Helios-44 ma przewagę nad Industarem-50 w wygodzie
użytkowania: jego przód nie obraca się przy ostrzeniu i ma wygodny
pierścień ustawienia przysłony (ostrzę przy otwartej przysłonie, a potem
domykam).

Trudno, ryzyk fizyk, drogie nie są a czasem daja w komplecie Zenita za
friko, może warto postawić na półkę, +7 do szacunku :D

Zanabyłem Heliosa [1] z ciekawości (bo i zwykły obiektyw się przyda). Na
razie pracuje z adapterem który jest jakiś 2cm dłuższy wiec zakładam że
dostałem właśnie troche makro w bonusie. Ostrzy gdzieś od 50cm. Mogę
robic nim cale płytki, ale elementy raczej nie. Po urlopie zakupie
pierścienie do makro i zobaczymy.

Prawdopodobnie kupie tez taki 200mm i
sprawdze jak on działa, szczególnie z glebią, tylko nie wiem czy się
pokoju zmieszcze przy fotografowaniu :D.

W dniu 2016-07-21 o 21:45, Sebastian Biały pisze:

On 2016-07-19 22:11, Sebastian Biały wrote:

W moim przypadku Helios-44 ma przewagę nad Industarem-50 w wygodzie
użytkowania: jego przód nie obraca się przy ostrzeniu i ma wygodny
pierścień ustawienia przysłony (ostrzę przy otwartej przysłonie, a potem
domykam).

Trudno, ryzyk fizyk, drogie nie są a czasem daja w komplecie Zenita za
friko, może warto postawić na półkę, +7 do szacunku :D

Zanabyłem Heliosa [1] z ciekawości (bo i zwykły obiektyw się przyda). Na
razie pracuje z adapterem który jest jakiś 2cm dłuższy wiec zakładam że
dostałem właśnie troche makro w bonusie. Ostrzy gdzieś od 50cm. Mogę
robic nim cale płytki, ale elementy raczej nie. Po urlopie zakupie
pierścienie do makro i zobaczymy. Prawdopodobnie kupie tez taki 200mm i
sprawdze jak on działa, szczególnie z glebią, tylko nie wiem czy się
pokoju zmieszcze przy fotografowaniu :D.

Czekam na dalsze propozycje jesli ktoś jeszcze ma jakiś pomysł jak kupić
coś taniego.

Am Donnerstag, 28. Juli 2016 12:15:10 UTC+2 schrieb Paweł Pawłowicz:

W dniu 2016-07-21 o 21:45, Sebastian Biały pisze:
> On 2016-07-19 22:11, Sebastian Biały wrote:
>>> W moim przypadku Helios-44 ma przewagę nad Industarem-50 w wygodzie
>>> użytkowania: jego przód nie obraca się przy ostrzeniu i ma wygodny
>>> pierścień ustawienia przysłony (ostrzę przy otwartej przysłonie, a potem
>>> domykam).
>> Trudno, ryzyk fizyk, drogie nie są a czasem daja w komplecie Zenita za
>> friko, może warto postawić na półkę, +7 do szacunku :D
>
> Zanabyłem Heliosa [1] z ciekawości (bo i zwykły obiektyw się przyda). Na
> razie pracuje z adapterem który jest jakiś 2cm dłuższy wiec zakładam że
> dostałem właśnie troche makro w bonusie. Ostrzy gdzieś od 50cm. Mogę
> robic nim cale płytki, ale elementy raczej nie. Po urlopie zakupie
> pierścienie do makro i zobaczymy. Prawdopodobnie kupie tez taki 200mm i
> sprawdze jak on działa, szczególnie z glebią, tylko nie wiem czy się
> pokoju zmieszcze przy fotografowaniu :D.
>
> Czekam na dalsze propozycje jesli ktoś jeszcze ma jakiś pomysł jak kupić
> coś taniego.

No to dorzucę coś, o czym nikt jeszcze nie pisał. Wypruć przednią,
klejoną, soczewkę z jakiegoś obiektywu i zainstalować ją jako soczewkę
nasadkową. Jakoć powinna być znacznie lepsza, niż w przypadku tanich
soczewek nasadkowych, a cena nieporównywalnie niższa od ceny na przykład
Canona 250D. Jeśli lubisz eksperymentować...

Paweł

Czekam na dalsze propozycje jesli ktoś jeszcze ma jakiś pomysł jak kupić
coś taniego.

On 2016-07-31 19:02, XX YY wrote:

http://www.ebay.de/sch/i.html?_from=R40&_trksid=p2050601.m570.l1313.TR0.TRC0.H0.Xzwischenringe+sony+e.TRS0&_nkw=zwischenringe+sony+e&_sacat=0
miescisz sie w 100 zl ze wszystkim.
masz rozwiazanie z dzialajaca przyslona a nawet autofocusem.

pulapka m42 polega na tym , ze sie kupuje w przekonaniu, ze to niedrogo rozne gadgety.

Przypominam że zdjęcia mają być dla mnie a nie na konkursy. Więc na
super jakości optyki chyba mi aż tak bardzo nie zależy

On 2016-07-31 19:33, XX YY wrote:

Przypominam że zdjęcia mają być dla mnie a nie na konkursy. Więc na
super jakości optyki chyba mi aż tak bardzo nie zależy

tym lepiej
tutaj masz pomiary swojego obiektywu

rozdziclzcs w cenrtum pola - excelent , najwyzsza nota.

obiektyw . ktor posuiadasz + pierscienie da mozliwosc wygodnej pracy , z automatyczna przyslona , a nawet autofocusem.

Jest to rozwiatzanie najtansze z mozliwych i b. wygodne. Wyghodniejsza jest talko  nasadka macro , ale jakosc odwzorowania moze byc ciut slabsza.

Zainwestuj w dobry , wygodny program do obrobki zdjec , zamiast wydawac pieniadze na zlom w postaci heliosow & co.

Kazdy pojedynczy pixel musi byc wyliczony . od jakosci tych wyliczen zalezy wynik ostateczny

Am Sonntag, 31. Juli 2016 19:56:05 UTC+2 schrieb Sebastian Biały:

On 2016-07-31 19:33, XX YY wrote:
>> Przypominam że zdjęcia mają być dla mnie a nie na konkursy. Więc na
>> super jakości optyki chyba mi aż tak bardzo nie zależy
> tym lepiej
> tutaj masz pomiary swojego obiektywu

Gdzies się zgubił link jesli miał być.

No tak, ale nie o to chodzi :D Chodzi oto aby uzyskać głebię ostrości
najlepiej "nieskończoną", rozdzielczoć pozwalającą odczytać elementy i
orientować się gdzie lecą kable, szumy na tyle małe żeby odrózniać kable
itd. To daleko odległe chyba od jakości odwzorowania na srodku kadru :D

O jakie naleśniki makro M42 Ci chodzi? Nie kojarzę. Najmniejszy to chyba
Industar-50, ale nie jest obiektywem makro. Ci nie oznacza, że nie da
się nim zdjęć makro robić :)

Piotr

Wtrącę swoje 3 grosze :) Mowa o Industarze - polecam ale nie naleśnika tylko typowy (i bardzo dobry) obiektyw macro Industar-61/L/Z 50/2:8 jesst lepszy od legendarnej Wołny 9. Wiem że jeden z moich znajomych stosuje go z powodzeniem do fotografii przedmiotowej

Czeć,

Sebastian Biały  writes:

Body: Sony A3000. Z pierścieniem M42. M42 z powodu cen.

Potrzebuje robić zdjecia przedmiotów, bedzie to głównia elektronika i
to bardziej wnętrze (płytka, elementy itd).

Rozmiary raczej nie przekraczają 10 x 10cm ale czasem trzeba zrobić
coś dokładniej, np musi być wyraźnie widoczny element 3mm x 3mm.
Podchodzi to już pod powiekszanie z okolic 2:1. Wiekszosc zdjęć będzie
"powiekszona" czyli ma wyraźnie pokazywać detale o rozmiarach około
centymetra. Docelowy format publikacji to gdzieś koło 2048 pixeli w
poziomie.

Ważna jest głebia ostrości. Ma być mozliwie na duzym odcinku
akceptowalnie ostre, zdjęcia beda robione głownie pod kątem.

Mogę dowolnie blisko podejć do przedmiotu.

Przykład można znaleźc np. tu:

http://il6.picdn.net/shutterstock/videos/13073765/thumb/11.jpg?i10c=img.resize(height:160)

Czy polecicie mi jakąś serię obiektywów bądź konkretny model który się
do tego nadaje? Zaznaczam że z fotografią mam znikome doswiadczenia i
dysponuje jedynie obiektywem kitowym 18-55 do tego aparatu oraz
malutkim kompaktem Nikona z makro które jest fatalne. Po
przeglądnieciu allegro, olxa itp. widzę małe naleśniki makro M42
jednak nie wiem czy spełnią założenia.

On 2016-07-18 23:53, Krzysztof Halasa wrote:

Ważna jest głebia ostrości. Ma być mozliwie na duzym odcinku
akceptowalnie ostre, zdjęcia beda robione głownie pod kątem.

A to dziwne, dlaczego pod kątem?
Normalnie takie zdjęcia robi się jednak dokładnie od góry.
Jakieś QA montażu?

Przykład można znaleźc np. tu:
http://il6.picdn.net/shutterstock/videos/13073765/thumb/11.jpg?i10c=img.resize(height:160)

Raczej mało użyteczny.

Normalnie do tego potrzebny jest obiektyw typu 300 mm (może 200 mm),
najlepiej stałoogniskowy macro, z odległością ogniskowania typu 50 cm.

Najlepszy było obiektyw z odległością ogniskowania np. 1 metr oraz
jednocześnie ze skalą 1:1 lub np. 1:2 :-)
Do większych płytek lepszy byłby aparat z FF i np. 40 MPix lub więcej.

Samo PCB (bez elementów, ew. z płaskimi SMD) można zeskanować płaskim
skanerem, dużo łatwiej i lepiej. Może być także potrzebna odpowiednia
szlifierka stołowa :-)

Są też bardziej skomplikowane metody, np. z ruchomą kamerą i składaniem
obrazu.

Korci mnie żeby zainstalować obiektyw odwrotnie i zrobić "prawie
mikroskop" ale mój kitowy obiektym nie ma pierscienia od przesłony i mam
wątpliwośc czy działa ostroć (aparat odlacza pierscień przy AF). I
dlatego tez chce wsadzić tam M42 żeby miedzy innymi i tego spróbować,
wtedy mechanika jest lepsza od automatyki. Ponadto obiektywy z lat
70tych nie były z plastiku. Przymocowanie mojego kitowego odwrotnie
wydaje się być ryzykowne bo lekki taki znowy nie jest, ale plastikowy
częściowo na pewno [1].

[1] https://www.youtube.com/watch?v=g9umAQ1-an4

W dniu 2016-07-24 o 07:46, XX YY pisze:

Korci mnie żeby zainstalować obiektyw odwrotnie i zrobić "prawie
mikroskop" ale mój kitowy obiektym nie ma pierscienia od przesłony i mam
wątpliwośc czy działa ostrość (aparat odlacza pierscień przy AF). I
dlatego tez chce wsadzić tam M42 żeby miedzy innymi i tego spróbować,
wtedy mechanika jest lepsza od automatyki. Ponadto obiektywy z lat
70tych nie były z plastiku. Przymocowanie mojego kitowego odwrotnie
wydaje się być ryzykowne bo lekki taki znowy nie jest, ale plastikowy
częściowo na pewno [1].

[1] https://www.youtube.com/watch?v=g9umAQ1-an4

pomysl z podpinaniem obiektywow m42 jst slaby. kazdy zakup w tym kierunku to wyrzucne pieniadze.

najlepiej zakup nasadke makro  raynox 150 do posiadanego obiektywu.

Te nasadki są do kompaktów, dla lustrzanki mają za małÄ… średnicę. Do
lustrzanek są już chyba tylko Canony 500D, ale cena zniechęca.

P.P.

W dniu 2016-07-25 o 12:33, XX YY pisze:

Te nasadki są do kompaktów, dla lustrzanki mają za małą średnicę. Do
lustrzanek są już chyba tylko Canony 500D, ale cena zniechęca.

P.P.

to nie jest prawda.
nasadki nie sa do lustrzanek , tylko na obiektyw.
obiektyw z nasadka mozesz podpiac do lustrzanki
adapter raynoxa pozwala na wygodne i szybkie  podpiecie nasadki na obiektyw o srednicy gwintu na filtry do 65 mm.

mam kilka nasadek w tym raynoxa , canona , innych firm tez , wiec wiem o czym pisze.
Srednica samej sczewki w nasadce winna byc mniejsza od srednicy soczewki zewnetrznej w obiektywie , pracuje sie zawsze wewnetrzna czescia soczewek obiektywu.
w przciwnym wypadku aberacja sferyczna jest tak duza , ze nie daloby sie uzywac nasadek . Slowem nasadka uzawszey wymaga domkniecia przyslony , przy otwartej przyslonie nie daloby sie nastawic ostrosci.
Raynox wykorzystuje wewnetrzna czesc soczewek obiektywu , mozna nastawic ostrosc bez domykania przyslony. Oczywiscie rzeczywista jasnosc obiektywu jest mniejsza niz to wynika z wielkosci przyslony - ale tak jest zawsze w macro.

Am Mittwoch, 27. Juli 2016 10:25:44 UTC+2 schrieb Paweł Pawłowicz:

W dniu 2016-07-25 o 12:33, XX YY pisze:
>
>>
>> Te nasadki są do kompaktów, dla lustrzanki mają za małÄ… średnicę. Do
>> lustrzanek są już chyba tylko Canony 500D, ale cena zniechęca.
>>
>> P.P.
>
> to nie jest prawda.
> nasadki nie sa do lustrzanek , tylko na obiektyw.
> obiektyw z nasadka mozesz podpiac do lustrzanki
> adapter raynoxa pozwala na wygodne i szybkie  podpiecie nasadki na obiektyw o srednicy gwintu na filtry do 65 mm.
>
> mam kilka nasadek w tym raynoxa , canona , innych firm tez , wiec wiem o czym pisze.
> Srednica samej sczewki w nasadce winna byc mniejsza od srednicy soczewki zewnetrznej w obiektywie , pracuje sie zawsze wewnetrzna czescia soczewek obiektywu.
> w przciwnym wypadku aberacja sferyczna jest tak duza , ze nie daloby sie uzywac nasadek . Slowem nasadka uzawszey wymaga domkniecia przyslony , przy otwartej przyslonie nie daloby sie nastawic ostrosci.
> Raynox wykorzystuje wewnetrzna czesc soczewek obiektywu , mozna nastawic ostrosc bez domykania przyslony. Oczywiscie rzeczywista jasnosc obiektywu jest mniejsza niz to wynika z wielkosci przyslony - ale tak jest zawsze w macro.

Przekonałem się już, że nie ma sensu wchodzić w dyskusje z Tobą, więc
tego nie zrobię. Proponuję tylko uważne przeczytanie informacji na
stronie Raynoxa.

P.P.

W dniu 2016-07-27 o 11:30, XX YY pisze:

Am Mittwoch, 27. Juli 2016 10:25:44 UTC+2 schrieb Paweł Pawłowicz:

W dniu 2016-07-25 o 12:33, XX YY pisze:

Te nasadki są do kompaktów, dla lustrzanki mają za małą średnicę. Do
lustrzanek są już chyba tylko Canony 500D, ale cena zniechęca.

P.P.

to nie jest prawda.
nasadki nie sa do lustrzanek , tylko na obiektyw.
obiektyw z nasadka mozesz podpiac do lustrzanki
adapter raynoxa pozwala na wygodne i szybkie  podpiecie nasadki na obiektyw o srednicy gwintu na filtry do 65 mm.

mam kilka nasadek w tym raynoxa , canona , innych firm tez , wiec wiem o czym pisze.
Srednica samej sczewki w nasadce winna byc mniejsza od srednicy soczewki zewnetrznej w obiektywie , pracuje sie zawsze wewnetrzna czescia soczewek obiektywu.
w przciwnym wypadku aberacja sferyczna jest tak duza , ze nie daloby sie uzywac nasadek . Slowem nasadka uzawszey wymaga domkniecia przyslony , przy otwartej przyslonie nie daloby sie nastawic ostrosci.
Raynox wykorzystuje wewnetrzna czesc soczewek obiektywu , mozna nastawic ostrosc bez domykania przyslony. Oczywiscie rzeczywista jasnosc obiektywu jest mniejsza niz to wynika z wielkosci przyslony - ale tak jest zawsze w macro.

Przekonałem się już, że nie ma sensu wchodzić w dyskusje z Tobą, więc
tego nie zrobię. Proponuję tylko uważne przeczytanie informacji na
stronie Raynoxa.

P.P.

nie da sie powiadasz?

przed chwila wyszedlem do przed drzwi , pierwszy napüotkany kwiatek
canon 100m/2,0  + raynox

takie jest zdjecia , absolutnie prawidlowe:
http://spherapan.vot.pl/CF/IMG_3336.JPG

z exif mozesz wszystko odczytac

a tak wyglada zestaw:

http://spherapan.vot.pl/CF/P1080120.JPG

calos dziala swietnie i mam wiele powaznych zdjec makro tak zrobionych.
dziala rownie z obiektywem kitowym 18-55.

jesli sie nie zgadzasz , tzn. , ze sie mylisz.

jest to taka sam nasadko apochromatyczna jak inne , ani o jote optycznie gorsza, tyle ze w wygodnej obudowie.
srednica WINNA byc mniejsza od srednicy zewnetrznej soczewki , wopwczas pracuje sie latwiej !!! O tym pewnie nie slyszales , ale tak jest i nie bardzo chce mi sie uzasadniac dlaczego - powiem w skrocie , ze wzgldeu na tzw. bledy otwarcia.

Nie wkładaj w moje usta słów, których nie mówiłem. Oczywiście, że się
da. W pewnych przypadkach może nawet dawać sensowne wyniki. I tu jest
właśnie problem, w pewnych przypadkach

Te nasadki są do kompaktów, dla lustrzanki mają za małÄ… średnicę. Do
lustrzanek są już chyba tylko Canony 500D, ale cena zniechęca.

Nie wkładaj w moje usta słów, których nie mówiłem. Oczywiście, że się
da. W pewnych przypadkach może nawet dawać sensowne wyniki. I tu jest
właśnie problem, w pewnych przypadkach

Te nasadki są do kompaktów, dla lustrzanki mają za małÄ… średnicę. Do
lustrzanek są już chyba tylko Canony 500D, ale cena zniechęca.

W dniu 2016-07-27 o 12:19, XX YY pisze:

Nie wkładaj w moje usta słów, których nie mówiłem. Oczywiście, że się
da. W pewnych przypadkach może nawet dawać sensowne wyniki. I tu jest
właśnie problem, w pewnych przypadkach

nigdy bym sie nie osmielil.
to jest cytat z Twojej wypowiedzi:

Te nasadki są do kompaktów, dla lustrzanki mają za małą średnicę. Do
lustrzanek są już chyba tylko Canony 500D, ale cena zniechęca.

moge powtorzyc - to nie jest prawda , nie maja za malej srednicy.
im mniejsza srednica , tym lepsza jakosc odwzorowania , ale i ciemniejszy obraz ( (co przy obfitosci swiatla i ze statywu nie ma wiekszego znaczenia).
 w praktyce raynox nadaje sie znakomicie do posiadanego przez pytajacego obiektywu 18-55.
 jest o tyle wygodniejszy od pierscieni , ze zaklada sie natychmiast i nie zaswinia sie przy wymianie wnetrza aparatu, co przy pierscieniach sie zawsze zdaza. Rozdzielczosc odwzorowania nieco gorsza od pierscieni , ale to widac przy bardzo wnikliwej obserwacji w skali 100 %. W praktyce - bez znaczenia.

do celu jaki jest wymieniony na wstepie nasadka jest rozwiazaniem optymalnym + posiadany kit. Optymalnym tzn tanim i prowadzacym wygodnie i tanio z dobrym wynikiem do celu.

Pierscienie , lampy , i inne duperele utrudniaja prace. najprostszymi srodkami najlatwiej dochodzii sie do celu.

Am Mittwoch, 27. Juli 2016 10:25:44 UTC+2 schrieb Paweł Pawłowicz:

W dniu 2016-07-25 o 12:33, XX YY pisze:
>
>>
>> Te nasadki są do kompaktów, dla lustrzanki mają za małÄ… średnicę. Do
>> lustrzanek są już chyba tylko Canony 500D, ale cena zniechęca.
>>
>> P.P.
>
> to nie jest prawda.
> nasadki nie sa do lustrzanek , tylko na obiektyw.
> obiektyw z nasadka mozesz podpiac do lustrzanki
> adapter raynoxa pozwala na wygodne i szybkie  podpiecie nasadki na obiektyw o srednicy gwintu na filtry do 65 mm.
>
> mam kilka nasadek w tym raynoxa , canona , innych firm tez , wiec wiem o czym pisze.
> Srednica samej sczewki w nasadce winna byc mniejsza od srednicy soczewki zewnetrznej w obiektywie , pracuje sie zawsze wewnetrzna czescia soczewek obiektywu.
> w przciwnym wypadku aberacja sferyczna jest tak duza , ze nie daloby sie uzywac nasadek . Slowem nasadka uzawszey wymaga domkniecia przyslony , przy otwartej przyslonie nie daloby sie nastawic ostrosci.
> Raynox wykorzystuje wewnetrzna czesc soczewek obiektywu , mozna nastawic ostrosc bez domykania przyslony. Oczywiscie rzeczywista jasnosc obiektywu jest mniejsza niz to wynika z wielkosci przyslony - ale tak jest zawsze w macro.

Przekonałem się już, że nie ma sensu wchodzić w dyskusje z Tobą, więc
tego nie zrobię. Proponuję tylko uważne przeczytanie informacji na
stronie Raynoxa.

P.P.

Am Mittwoch, 27. Juli 2016 11:38:30 UTC+2 schrieb XX YY:

Am Mittwoch, 27. Juli 2016 10:25:44 UTC+2 schrieb Paweł Pawłowicz:
> W dniu 2016-07-25 o 12:33, XX YY pisze:
> >
> >>
> >> Te nasadki są do kompaktów, dla lustrzanki mają za małÄ… średnicę. Do
> >> lustrzanek są już chyba tylko Canony 500D, ale cena zniechęca.
> >>
> >> P.P.
> >
> > to nie jest prawda.
> > nasadki nie sa do lustrzanek , tylko na obiektyw.
> > obiektyw z nasadka mozesz podpiac do lustrzanki
> > adapter raynoxa pozwala na wygodne i szybkie  podpiecie nasadki na obiektyw o srednicy gwintu na filtry do 65 mm.
> >
> > mam kilka nasadek w tym raynoxa , canona , innych firm tez , wiec wiem o czym pisze.
> > Srednica samej sczewki w nasadce winna byc mniejsza od srednicy soczewki zewnetrznej w obiektywie , pracuje sie zawsze wewnetrzna czescia soczewek obiektywu.
> > w przciwnym wypadku aberacja sferyczna jest tak duza , ze nie daloby sie uzywac nasadek . Slowem nasadka uzawszey wymaga domkniecia przyslony , przy otwartej przyslonie nie daloby sie nastawic ostrosci.
> > Raynox wykorzystuje wewnetrzna czesc soczewek obiektywu , mozna nastawic ostrosc bez domykania przyslony. Oczywiscie rzeczywista jasnosc obiektywu jest mniejsza niz to wynika z wielkosci przyslony - ale tak jest zawsze w macro.
>
> Przekonałem się już, że nie ma sensu wchodzić w dyskusje z Tobą, więc
> tego nie zrobię. Proponuję tylko uważne przeczytanie informacji na
> stronie Raynoxa.
>
> P.P.


nie da sie powiadasz?

przed chwila wyszedlem  przed drzwi do ogrodka , pierwszy napotkany kwiatek
canon 100/2,0  + raynox 150

takie jest zdjecie , absolutnie prawidlowe, brak winiety:

http://spherapan.vot.pl/CF/IMG_3336.JPG

z exif mozesz wszystko odczytac

a tak wyglada zestaw:

http://spherapan.vot.pl/CF/P1080120.JPG

calosc dziala swietnie i mam wiele powaznych zdjec makro tak zrobionych.
dziala rownie z obiektywem kitowym 18-55.

jesli sie nie zgadzasz , tzn.  ze sie mylisz.

jest to taka sama nasadka apochromatyczna jak inne , ani o jote optycznie gorsza, tyle ze w wygodnej obudowie.
 srednica WINNA byc mniejsza od srednicy zewnetrznej soczewki obiektywu  , wowczas pracuje sie latwiej !!! O tym pewnie nie slyszales , ale tak jest i nie bardzo chce mi sie uzasadniac dlaczego - powiem w skrocie , ze wzgledu na tzw. bledy otwarcia.

jesli sie nie zgadzasz , tzn.  ze sie mylisz.

jest to taka sama nasadka apochromatyczna jak inne , ani o jote optycznie gorsza, tyle ze w wygodnej obudowie.
 srednica WINNA byc mniejsza od srednicy zewnetrznej soczewki obiektywu  , wowczas pracuje sie latwiej !!! O tym pewnie nie slyszales , ale tak jest i nie bardzo chce mi sie uzasadniac dlaczego - powiem w skrocie , ze wzgledu na tzw. bledy otwarcia.

On 2016-07-24 07:46, XX YY wrote:

pomysl z podpinaniem obiektywow m42 jst slaby. kazdy zakup w tym kierunku to wyrzucne pieniadze.
najlepiej zakup nasadke makro  raynox 150 do posiadanego obiektywu.

ja dokladnie do tego celu jaki wspominasz, uzywam hybrydy panasonic fz50.

Am Dienstag, 26. Juli 2016 22:21:58 UTC+2 schrieb Sebastian Biały:

On 2016-07-24 07:46, XX YY wrote:
> pomysl z podpinaniem obiektywow m42 jst slaby. kazdy zakup w tym kierunku to wyrzucne pieniadze.
> najlepiej zakup nasadke makro  raynox 150 do posiadanego obiektywu.

Na razie w oczekiwaniu na paczki z allegro/olx mam w planie:
a) przetestować pierscienie
b) przetestować soczewke makro
c) przetestować inny obiektyw makro

Dam znać jakie efekty.

M42 jest *bardzo* pouczającym kawałkiem retro. Nie uwazam że wyrzucam
pieniądze w błoto, wręcz przeciwnie, zamierzam kupić kilka zabawek na
M42 z przyczyn, powiedzmy, artystycznych. Widzę zasadniczą różnicę w
zdjęciach portretowych gówniany Helios 44M vs obiektyw kitowy. Ja, tepy
artystycznie programista widzę ...

> ja dokladnie do tego celu jaki wspominasz, uzywam hybrydy panasonic fz50.

Każde +100zł jest bez sensu. A tu chcesz żebym zakupił cały aparat :D
Miałem już jednego z wielkim zoomem. Robił ładne zoomy i tyle.
Techniczne obrazki rozmyte, również chromatycznie, makro nie potrafiło
złapać ostrości na brzegach etc. Chyba nie będe eksperymentował z
uniwersalnym ultra zoomem.

W dniu 2016-07-27 o 06:48, XX YY pisze:

Am Dienstag, 26. Juli 2016 22:21:58 UTC+2 schrieb Sebastian Biały:

On 2016-07-24 07:46, XX YY wrote:

pomysl z podpinaniem obiektywow m42 jst slaby. kazdy zakup w tym kierunku to wyrzucne pieniadze.
najlepiej zakup nasadke makro  raynox 150 do posiadanego obiektywu.

Na razie w oczekiwaniu na paczki z allegro/olx mam w planie:
a) przetestować pierscienie
b) przetestować soczewke makro
c) przetestować inny obiektyw makro

Dam znać jakie efekty.

M42 jest *bardzo* pouczającym kawałkiem retro. Nie uwazam że wyrzucam
pieniądze w błoto, wręcz przeciwnie, zamierzam kupić kilka zabawek na
M42 z przyczyn, powiedzmy, artystycznych. Widzę zasadniczą różnicę w
zdjęciach portretowych gówniany Helios 44M vs obiektyw kitowy. Ja, tepy
artystycznie programista widzę ...

ja dokladnie do tego celu jaki wspominasz, uzywam hybrydy panasonic fz50.

Każde +100zł jest bez sensu. A tu chcesz żebym zakupił cały aparat :D
Miałem już jednego z wielkim zoomem. Robił ładne zoomy i tyle.
Techniczne obrazki rozmyte, również chromatycznie, makro nie potrafiło
złapać ostrości na brzegach etc. Chyba nie będe eksperymentował z
uniwersalnym ultra zoomem.

wystepuja zaleznosci , o ktorych nie masz najmniejszego pojecia.
napisales , ze wazna jest mozliwie duza glebia ostrosci.
glebia ostrosci dla malych odleglosci fotografowania  zalezy od przyslony i skali powiekszenia.
im wieksze powiekszenie przedmiotu  na matrycy  tym mniejsza glebia ostrosci.
poniewaz hybrydy maja liniowo ok 4 razy mniejsze matryce od  matryc APS  ,  aby wypelnic kadr w tym samym stopniu wystarcza 4 razy mniejsze powiekszenie , a to oznacza ok 4 razy wieksza glebie ostrosci.
uzywana habryda kosztuje ok 200 - 400 zl.

jesli chcesz osiagnac optymalnie swoj cel , tak jak to opisales w pierwszym poscie to najtaniej i najlepiej bedzie zalozenie nasadki makro do posiadanego obiektywu , ktory jest lepiej skorygowany od heliosa , ktory jest obiektywem marnym, Ewentualnie zastosowanie pierscieni posrednich, do obiektywu kitowego. Pod wzgledem korekcji daleko heliosowi &co do wspolczesnych obiektywow kitowych. Ludzie wypisuja bajeczki o cudownych wlasciwosciach heliosa.
MOzna tez  zastosowac do tego celu hybryde . Najczesiciej nasadka makro nie bedzie potrzebna , ale moze sie przydac niekiedy.


jesli chcesz sie pobawic , to tutaj logika jest dowolna, a wiec odpowiedz nie ma sensu.

W dniu wtorek, 26 lipca 2016 22:21:58 UTC+2 użytkownik Sebastian Biały napisał:

M42 jest *bardzo* pouczającym kawałkiem retro. Nie uwazam że wyrzucam
pieniądze w błoto, wręcz przeciwnie, zamierzam kupić kilka zabawek na
M42 z przyczyn, powiedzmy, artystycznych. Widzę zasadniczą różnicę w
zdjęciach portretowych gówniany Helios 44M vs obiektyw kitowy. Ja, tepy
artystycznie programista widzę ...

Am Donnerstag, 28. Juli 2016 00:25:45 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:

W dniu wtorek, 26 lipca 2016 22:21:58 UTC+2 użytkownik Sebastian Biały napisał:

> M42 jest *bardzo* pouczającym kawałkiem retro. Nie uwazam że wyrzucam
> pieniądze w błoto, wręcz przeciwnie, zamierzam kupić kilka zabawek na
> M42 z przyczyn, powiedzmy, artystycznych. Widzę zasadniczą różnicę w
> zdjęciach portretowych gówniany Helios 44M vs obiektyw kitowy.. Ja, tepy
> artystycznie programista widzę ...
>


M42 faktycznie jest ciekawym sprzętem retro, zaś Helios 44 to poczciwy Zeiss Biotar, w nieco nowszym wykonaniu. Oczywiście jak to w sowieckim wykonaniu, liczy się sztuka, co jedna to inna ostroć.
Pozdrawiam Marcin
PS Dobry, tj ze środowej produkcji Helios może ustępuje.. 50/1,8. Kity Canona czy Nikona nawet pod niego nie podchodzą. Robiłem swego czasu testy.

W dniu .07.2016 o 08:00 XX YY  pisze:

Am Donnerstag, 28. Juli 2016 00:25:45 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:

W dniu wtorek, 26 lipca 2016 22:21:58 UTC+2 użytkownik Sebastian Biały  napisał:

> M42 jest *bardzo* pouczającym kawałkiem retro. Nie uwazam że wyrzucam
> pieniądze w błoto, wręcz przeciwnie, zamierzam kupić kilka zabawek na
> M42 z przyczyn, powiedzmy, artystycznych. Widzę zasadniczą różnicę w
> zdjęciach portretowych gówniany Helios 44M vs obiektyw kitowy. Ja,  tepy
> artystycznie programista widzę ...
>


M42 faktycznie jest ciekawym sprzętem retro, zaś Helios 44 to poczciwy  Zeiss Biotar, w nieco nowszym wykonaniu. Oczywiście jak to w sowieckim  wykonaniu, liczy się sztuka, co jedna to inna ostrość.
Pozdrawiam Marcin
PS Dobry, tj ze środowej produkcji Helios może ustępuje.. 50/1,8. Kity  Canona czy Nikona nawet pod niego nie podchodzą. Robiłem swego czasu  testy.

wsrod vinage obiektywow - a znam sporo - helios 44 to jeden z  najmarniejszych ( i pewnie dlatego najtanszy, przez co popularny u nas).

typ biotar czyli uklad podwojnego  gaussa zostal wyliczony przez zeissa  juz w 1927 roku
biotar 2/58 w 1936r. W postaci heliosa jest zdobycza wojenna rosjan. Na  owe czasy byl to obiektyw obarczony mniejszymi wadami optycznymi , niz  krolujace wowczas tryplety w postaci trioplanow i  tessarow.

przymkniety do przyslony ok 5,6  - 8 osiaga maksimum rozdzielczosci na  poziomie porownywalnym z obiektywami dzisiejszymi. Ale otwarty  charakteryzuje sie sporymi jak na dzisiejsze czasy bledami. Aberacja  sferyczna jest duza , powoduje ona zjawisko , ktore dzisiaj nazywa sie  focus shift , i jest ono dla heliosa spore.
utrata rozdzielczosci wskutek tego zjawiska ( czyli  blad ostrosci po  przymknieciu przyslony  w stosunku do tego co widzimy na otwartej  przyslonie) powoduje spadek rozdzielczosci w plaszczyznie ostrzenia o ok  15% -to jest sporo , a jednoczesnie za malo by dac ciekawy bokeh.
znacznie wieksze bledy daje biotar 75/1,5  dzieki czemu jest dzisiaj  ceniony i niezwykle drogi, wlasnie z uwagi na bokeh wywolany bledami  otwarcia, co powoduje charakterystyczny , niepowtarzalny rysunek

te stare obiektywy daja od wspolczesnych ladniejszy bokeh , pod kazdym  innym wzgledem sa slabsze . pracuje sie nimi znacznie mniej wygodnie ,  chocby ze wzgledeu na brak automatyczacji przyslony.

Pewnie - zawsze ze wzgledow dydaktycznych warto sie pobawic . jesli mamy  jednak do wykonania konkretne zadanie , jakby zdjecia macro ukladow  elektronicznych , jest to drapanie sie prawa reka w lewe ucho . Znacznie  latwiej jest uzyskac dobry wynik wspolczesnym chocby kitem , albo stalka  , z ktorych taka np 50/1,8  uzywana kosztuje grosze, a ma automatyczna  przyslone , co znakomicie ulatwia prace w macro.

Rozumiem "jaranie się" rewelacyjną jakością współczesnych kitów, choć 
dziwne, że absolutnie wszystkich. Bo nie masz żadnych wątpliwości - 
_każdy_ kit z dowolną soczewką nasadkową będzie lepszy od każdego M42 w 
mocowaniu retro, czy mieszkiem.
To przypomina zachwyt nad płytami CD w opozycji do muzyki analogowej.. Niby 
prawda...

Stara optyka być może jest gorzej skorygowana. Ale nie zauważasz, że 
podpinając kawał soczewki do dowolnego kita dostajesz nowy układ optyczny 
_całkowicie_ pozbawiony _jakiejkolwiek_ korekcji.
Twoje przekonanie, że w każdej sytuacji ten nowy układ będzie lepszy, jest 
nieuprawnione.

--
Trefniś

> Stara optyka być może jest gorzej skorygowana. Ale nie zauważasz, że 
> podpinając kawał soczewki do dowolnego kita dostajesz nowy układ optyczny 
> _całkowicie_ pozbawiony _jakiejkolwiek_ korekcji.

W dniu .07.2016 o 15:20 XX YY  pisze:

> Stara optyka być może jest gorzej skorygowana. Ale nie zauważasz, że
> podpinając kawał soczewki do dowolnego kita dostajesz nowy układ  optyczny
> _całkowicie_ pozbawiony _jakiejkolwiek_ korekcji.

sorry ale dopiero teraz przeczytalem ten pasus .

trudno o glupsza wypowiedz.



gdybym wczesniej to przeczytal , zaoszczedzil bym sobie odpowiedzi ,  gdyz nie warto.

W dniu czwartek, 28 lipca 2016 15:57:52 UTC+2 użytkownik Trefniś napisał:

W dniu .07.2016 o 15:20 XX YY  pisze:

>
>> > Stara optyka być może jest gorzej skorygowana. Ale nie zauważasz, że
>> > podpinając kawał soczewki do dowolnego kita dostajesz nowy układ 
>> optyczny
>> > _całkowicie_ pozbawiony _jakiejkolwiek_ korekcji.
>
>
> sorry ale dopiero teraz przeczytalem ten pasus .
>
> trudno o glupsza wypowiedz.
>
>
>
> gdybym wczesniej to przeczytal , zaoszczedzil bym sobie odpowiedzi , 
> gdyz nie warto.

Czyli już jest pewne, co podejrzewałem - zero pomyślunku, zastąpione 
zachwytem nad superzoomami i plastikowymi soczewkami.

Am Freitag, 29. Juli 2016 00:37:02 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:

W dniu czwartek, 28 lipca 2016 15:57:52 UTC+2 użytkownik Trefniś napisał:
> W dniu .07.2016 o 15:20 XX YY  pisze:
>
> >
> >> > Stara optyka być może jest gorzej skorygowana. Ale nie zauważasz, że
> >> > podpinając kawał soczewki do dowolnego kita dostajesz nowy układ 
> >> optyczny
> >> > _całkowicie_ pozbawiony _jakiejkolwiek_ korekcji.
> >
> >
> > sorry ale dopiero teraz przeczytalem ten pasus .
> >
> > trudno o glupsza wypowiedz.
> >
> >
> >
> > gdybym wczesniej to przeczytal , zaoszczedzil bym sobie odpowiedzi , 
> > gdyz nie warto.
>
> Czyli już jest pewne, co podejrzewałem - zero pomyślunku, zastąpione 
> zachwytem nad superzoomami i plastikowymi soczewkami.

Daj sobie spokój, nie warto. Jeżeli ktoś bezkrytycznie powtarza bajki o apochromatyczności soczewek Raynoxa...
Pozdrawiam Marcin
PS Też niniejszym daję sobie spokój.

Daj sobie spokój, nie warto. Jeżeli ktoś bezkrytycznie powtarza bajki o apochromatyczności soczewek Raynoxa...

PS Też niniejszym daję sobie spokój.

Am Donnerstag, 28. Juli 2016 15:57:52 UTC+2 schrieb Trefniś:

W dniu .07.2016 o 15:20 XX YY  pisze:

>
>> > Stara optyka być może jest gorzej skorygowana. Ale nie zauważasz, że
>> > podpinając kawał soczewki do dowolnego kita dostajesz nowy układ 
>> optyczny
>> > _całkowicie_ pozbawiony _jakiejkolwiek_ korekcji.
>
>

Czyli już jest pewne, co podejrzewałem - zero pomyślunku, zastąpione 
zachwytem nad superzoomami i plastikowymi soczewkami.

W dniu 2016-08-01 o 16:04, XX YY pisze:

Czyli już jest pewne, co podejrzewałem - zero pomyślunku, zastąpione
zachwytem nad superzoomami i plastikowymi soczewkami.

alez nigdy bym sie nie osmielil.

obiektyw wedlug wlasnego pomyslunku , nazywa sie Mc Giver:

http://spherapan.vot.pl/CF/P1080142.JPG


i oto zdjecie zrobione tym obiektywem:

http://spherapan.vot.pl/CF/IMG_3581.jpg

zadowolony?

W dniu czwartek, 28 lipca 2016 08:00:59 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:

Am Donnerstag, 28. Juli 2016 00:25:45 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:
> W dniu wtorek, 26 lipca 2016 22:21:58 UTC+2 użytkownik Sebastian Biały napisał:
>
> > M42 jest *bardzo* pouczającym kawałkiem retro. Nie uwazam że wyrzucam
> > pieniądze w błoto, wręcz przeciwnie, zamierzam kupić kilka zabawek na
> > M42 z przyczyn, powiedzmy, artystycznych. Widzę zasadniczą różnicę w
> > zdjęciach portretowych gówniany Helios 44M vs obiektyw kitowy. Ja, tepy
> > artystycznie programista widzę ...
> >
>
>
> M42 faktycznie jest ciekawym sprzętem retro, zaś Helios 44 to poczciwy Zeiss Biotar, w nieco nowszym wykonaniu. Oczywiście jak to w sowieckim wykonaniu, liczy się sztuka, co jedna to inna ostroć.
> Pozdrawiam Marcin
> PS Dobry, tj ze środowej produkcji Helios może ustępuje... 50/1,8. Kity Canona czy Nikona nawet pod niego nie podchodzą. Robiłem swego czasu testy.

wsrod vinage obiektywow - a znam sporo - helios 44 to jeden z najmarniejszych ( i pewnie dlatego najtanszy, przez co popularny u nas).

typ biotar czyli uklad podwojnego  gaussa zostal wyliczony przez zeissa juz w 1927 roku
biotar 2/58 w 1936r. W postaci heliosa jest zdobycza wojenna rosjan. Na owe czasy byl to obiektyw obarczony mniejszymi wadami optycznymi , niz krolujace wowczas tryplety w postaci trioplanow i  tessarow.

przymkniety do przyslony ok 5,6  - 8 osiaga maksimum rozdzielczosci na poziomie porownywalnym z obiektywami dzisiejszymi. Ale otwarty charakteryzuje sie sporymi jak na dzisiejsze czasy bledami. Aberacja sferyczna jest duza , powoduje ona zjawisko , ktore dzisiaj nazywa sie focus shift , i jest ono dla heliosa spore.
utrata rozdzielczosci wskutek tego zjawiska ( czyli  blad ostrosci po przymknieciu przyslony  w stosunku do tego co widzimy na otwartej przyslonie) powoduje spadek rozdzielczosci w plaszczyznie ostrzenia o ok 15% -to jest sporo , a jednoczesnie za malo by dac ciekawy bokeh.
znacznie wieksze bledy daje biotar 75/1,5  dzieki czemu jest dzisiaj ceniony i niezwykle drogi, wlasnie z uwagi na bokeh wywolany bledami otwarcia, co powoduje charakterystyczny , niepowtarzalny rysunek

te stare obiektywy daja od wspolczesnych ladniejszy bokeh , pod kazdym innym wzgledem sa slabsze . pracuje sie nimi znacznie mniej wygodnie , chocby ze wzgledeu na brak automatyczacji przyslony.

Pewnie - zawsze ze wzgledow dydaktycznych warto sie pobawic . jesli mamy jednak do wykonania konkretne zadanie , jakby zdjecia macro ukladow elektronicznych , jest to drapanie sie prawa reka w lewe ucho . Znacznie latwiej jest uzyskac dobry wynik wspolczesnym chocby kitem , albo stalka , z ktorych taka np 50/1,8  uzywana kosztuje grosze, a ma automatyczna przyslone , co znakomicie ulatwia prace w macro.

XX YY wrote in

pomysl z podpinaniem obiektywow m42 jst slaby. kazdy zakup w
tym kierunku to wyrzucne pieniadze.

....

Znaczny postep nastapil w kwestii powlok antyodblaskowych i jezeli bedziemy
fotografowac "pod swiatlo", wspolczesne obiektywy beda lepszym wyborem.
--
Pozdrawiam
Radoslaw Ziomber
www.astrofizyka.info

Sebastian Biały  writes:

Normalnie do tego potrzebny jest obiektyw typu 300 mm (może 200 mm),
najlepiej stałoogniskowy macro, z odległością ogniskowania typu 50 cm.

Dlaczego taki długi? Czy on daje mniejsze zniekształcenia niz krótkie?

I głupie pytanie: czy bede zmuszony robić zdjęcia z wiekszej
odległości (wpływ drgań sie powiekszy)?

Samo PCB (bez elementów, ew. z płaskimi SMD) można zeskanować płaskim
skanerem, dużo łatwiej i lepiej. Może być także potrzebna odpowiednia
szlifierka stołowa :-)

Niestety rodzaje wszelakie, przewlekane głównie (retro).

Nie przesadzajmy, to tylko na użytek własny. Choćby po to żeby
pamiętać gdzie jaki kabelek do jakiej dziurki był wsadzony.

Do tej
pory robiłem kompaktowym nikonem z makro, ale jakoć jest absurdalnie
zła (rozmyte) bo nie mam kontroli nad przesłoną, w zasadzie nad niczym
choć nie pojmuje dlaczego małe aparaty nie mają trybów manualnych poza
debilizmem marketingowym.

Korci mnie żeby zainstalować obiektyw odwrotnie i zrobić "prawie
mikroskop" ale mój kitowy obiektym nie ma pierscienia od przesłony i
mam wątpliwośc czy działa ostroć (aparat odlacza pierscień przy AF).
I dlatego tez chce wsadzić tam M42 żeby miedzy innymi i tego
spróbować, wtedy mechanika jest lepsza od automatyki. Ponadto
obiektywy z lat 70tych nie były z plastiku. Przymocowanie mojego
kitowego odwrotnie wydaje się być ryzykowne bo lekki taki znowy nie
jest, ale plastikowy częściowo na pewno [1].

W dniu 2016-07-24 o 15:52, Krzysztof Halasa pisze:

Sebastian Biały  writes:

Normalnie do tego potrzebny jest obiektyw typu 300 mm (może 200 mm),
najlepiej stałoogniskowy macro, z odległością ogniskowania typu 50 cm.

Dlaczego taki długi? Czy on daje mniejsze zniekształcenia niz krótkie?

Jasne. To kwestia odległości od obiektu - im większa, tym lepiej.
Tyle że z daleka wszystko jest niestety mniejsze.

Paweł Pawłowicz  [kropka] pl> writes:

Podstawowy problem w tym, że obiektyw makro 300mm to czysto akademicka
kwestia. Nie da się tego kupić.

W dniu 2016-07-27 o 16:17, Krzysztof Halasa pisze:

Paweł Pawłowicz  [kropka] pl> writes:

Podstawowy problem w tym, że obiektyw makro 300mm to czysto akademicka
kwestia. Nie da się tego kupić.

To prawda, ale to zależy od specyficznej definicji  "macro" elektronice.
Tu potrzebujemy skali odwzorowania typu 1:2, 1:4 itp. Pojedyncze
(ciekawsze) elementy mają wymiary liczone w mm, płytki w centymetrach.
Generalnie pisząc w tym kontekście "macro" mam na myśli sporą potrzebną
rozdzielczość (w sensie DPI - ale mniejszą niż przy "muchach") - nie
możliwość robienia zdjęć muchom owocówkom.

Obiektywy z 1:2, 1:4 itp. można kupić bez problemu, np. tanie zoomy
Tamrona (kwestia także ostrości szkła w takich warunkach).[...]

Paweł Pawłowicz  [kropka] pl> writes:

Mam takiego taniego zooma Sigmy, 70-300mm, ta sama półka, co tani
Tamron. Od paru lat leży nieużywany w szafce, w zakresie 70-200 ma
nawet akceptowalną jakoć, ale przy 300mm wymięka nawet na 6MPx
matrycy starej "kasetki". W nazwie ma "Macro" ale najwyższe
odwzorowanie to 1:4. Nie polecam.

W dniu 2016-07-18 o 20:46, Sebastian Biały pisze:

Cześć.

Body: Sony A3000. Z pierścieniem M42. M42 z powodu cen.

Potrzebuje robić zdjecia przedmiotów, bedzie to głównia elektronika i to
bardziej wnętrze (płytka, elementy itd).

Zdjęcia w warunkach sztucznych co oznacza że mogę dostarczyć silne
oświetlenie.

Rozmiary raczej nie przekraczają 10 x 10cm ale czasem trzeba zrobić coś
dokładniej, np musi być wyraźnie widoczny element 3mm x 3mm. Podchodzi
to już pod powiekszanie z okolic 2:1. Wiekszosc zdjęć będzie
"powiekszona" czyli ma wyraźnie pokazywać detale o rozmiarach około
centymetra. Docelowy format publikacji to gdzieś koło 2048 pixeli w
poziomie.

Ważna jest głebia ostrości. Ma być mozliwie na duzym odcinku
akceptowalnie ostre, zdjęcia beda robione głownie pod kątem.

Mogę dowolnie blisko podejść do przedmiotu.

Przykład można znaleźc np. tu:

http://il6.picdn.net/shutterstock/videos/13073765/thumb/11.jpg?i10c=img.resize(height:160)


Czy polecicie mi jakąś serię obiektywów bądź konkretny model który się
do tego nadaje? Zaznaczam że z fotografią mam znikome doswiadczenia i
dysponuje jedynie obiektywem kitowym 18-55 do tego aparatu oraz malutkim
kompaktem Nikona z makro które jest fatalne. Po przeglądnieciu allegro,
olxa itp. widzę małe naleśniki makro M42 jednak nie wiem czy spełnią
założenia.

Paweł Pawłowicz  [kropka] pl> writes:

Oświetlenie typu 10 setek to słaby pomysł, ugotujesz się. Jesteś
elektronikiem, zakup dwóch małych lamp błyskowych i ich połÄ…czenie nie
powinny być dla Ciebie problemem.

W dniu niedziela, 24 lipca 2016 16:10:39 UTC+2 użytkownik Krzysztof Halasa napisał:

Paweł Pawłowicz  [kropka] pl> writes:

> Oświetlenie typu 10 setek to słaby pomysł, ugotujesz się. Jesteś
> elektronikiem, zakup dwóch małych lamp błyskowych i ich połÄ…czenie nie
> powinny być dla Ciebie problemem.

Lampy błyskowe mogą być o tyle problemem, że nie świecą ciągle, i nie
można ocenić (przed zrobieniem zdjęcia) oświetlenia np. scalaków (to
bardzo istotne, jeśli chcemy później mieć możliwoć je odczytać).
LEDowe oświetlenie lepiej się sprawdza.
--
Krzysztof Hałasa

Starzec z Gór  writes:

Istnieją, i nie są drogie, LEDowe lampy pierścieniowe. Myślę że do tego celu były by jak znalazł.

W dniu 2016-07-24 o 16:10, Krzysztof Halasa pisze:

Paweł Pawłowicz  [kropka] pl> writes:

Oświetlenie typu 10 setek to słaby pomysł, ugotujesz się. Jesteś
elektronikiem, zakup dwóch małych lamp błyskowych i ich połączenie nie
powinny być dla Ciebie problemem.

Lampy błyskowe mogą być o tyle problemem, że nie świecą ciągle, i nie
można ocenić (przed zrobieniem zdjęcia) oświetlenia np. scalaków (to
bardzo istotne, jeśli chcemy później mieć możliwość je odczytać).
LEDowe oświetlenie lepiej się sprawdza.

Paweł Pawłowicz  [kropka] pl> writes:

Parę próbnych zdjęć załatwia problem, i potem już jesteśmy nauczeni
jak ustawiać lampy. Warto też przeczytać "Światło w fotografii, magia
i nauka", bardzo dobra książka. A lampy dają bardzo dużo światła, ich
stosowanie jest bardzo wygodne. Wystarczą dwie małe lampki, choćby
takie, jak ta:

On 2016-07-24 16:10, Krzysztof Halasa wrote:

Oświetlenie typu 10 setek to słaby pomysł, ugotujesz się. Jesteś
elektronikiem, zakup dwóch małych lamp błyskowych i ich połÄ…czenie nie
powinny być dla Ciebie problemem.

Lampy błyskowe mogą być o tyle problemem, że nie świecą ciągle, i nie
można ocenić (przed zrobieniem zdjęcia) oświetlenia np. scalaków (to
bardzo istotne, jeśli chcemy później mieć możliwoć je odczytać).

W dniu 2016-07-26 o 22:13, Sebastian Biały pisze:

On 2016-07-24 16:10, Krzysztof Halasa wrote:

Oświetlenie typu 10 setek to słaby pomysł, ugotujesz się. Jesteś
elektronikiem, zakup dwóch małych lamp błyskowych i ich połączenie nie
powinny być dla Ciebie problemem.

Lampy błyskowe mogą być o tyle problemem, że nie świecą ciągle, i nie
można ocenić (przed zrobieniem zdjęcia) oświetlenia np. scalaków (to
bardzo istotne, jeśli chcemy później mieć możliwość je odczytać).

Dodam tylko że grawerowane laserem oznaczenia elementów są zazwyczaj
czytelne tylko pod specyficznym kątem oświetlenia. Oświetlenie "ogólne"
czesto nie pozwala na odczytanie nawet pod sensownym mikroskopem.
Dlatego wbudowana bądź dodatkowa lampa odpada. Wole stabilne światło
które moge podregulować przed zrobieniem zdjęcia.

W dniu 2016-07-27 o 10:38, Paweł Pawłowicz pisze:

W dniu 2016-07-26 o 22:13, Sebastian Biały pisze:

On 2016-07-24 16:10, Krzysztof Halasa wrote:

Oświetlenie typu 10 setek to słaby pomysł, ugotujesz się. Jesteś
elektronikiem, zakup dwóch małych lamp błyskowych i ich połączenie nie
powinny być dla Ciebie problemem.

Lampy błyskowe mogą być o tyle problemem, że nie świecą ciągle, i nie
można ocenić (przed zrobieniem zdjęcia) oświetlenia np. scalaków (to
bardzo istotne, jeśli chcemy później mieć możliwość je odczytać).

Dodam tylko że grawerowane laserem oznaczenia elementów są zazwyczaj
czytelne tylko pod specyficznym kątem oświetlenia. Oświetlenie "ogólne"
czesto nie pozwala na odczytanie nawet pod sensownym mikroskopem.
Dlatego wbudowana bądź dodatkowa lampa odpada. Wole stabilne światło
które moge podregulować przed zrobieniem zdjęcia.

Lampę, albo lampy, można podłączyć kabelkiem i ustawić pod dowolnym
kątem. Nazywa się to "off camera flash". Wygodniejsze od kabelka jest
sterowanie radiowe, manualne transmitery nie są drogie, i wbrew pozorom
ma to sens nawet przy makro. Innym rozwiązaniem jest fotocela z
ewentualnym przysłonięciem światła bezpośredniego lampy wbudowanej. Na
upartego można też podłożyć lusterko kierujące światło wbudowanej lampy
na reflektor umieszczony z boku. Do tego wystarczy lusterko i kartka
białego papieru :-)
Tak nawiasem, chyba jedynym sensownym zastosowaniem lampy wbudowanej,
lub podpiętej bezpośrednio do gorącej stopki, jest fill in.

P.P.

Sebastian Biały wrote:

Body: Sony A3000. Z pierścieniem M42. M42 z powodu cen.

On 2016-07-30 23:45, astro wrote:

Japonskie szkla manualne typu Canon FD (znienawidzone - ze wzgledu na
odleglosc bazowa nie pasuja do dSLR), Nikon, Pentax, Olympus OM
http://ompl.org/lens.html sa w podobnych cenach do M42, a moga byc
lepszej jakosci.

Redukcje do aparatu taniej kupisz na www.aliexpress.com

Sebastian Biały wrote in

Zastanowie się, faktycznie ceny nie odstraszają. Czy to oznacza że C/FD
będą źle współpracowały z moim A3000 czy też problem da się załatwić
pierscieniem redukcyjnym bo problem dotyczy tylko prawdziwych lustrzanek?

On 2016-07-31 21:26, astro wrote:

Te szkla nie dzialaja (przynajmniej bez soczewki korekcyjnej maja ogromna
krotkowzrocznosc) z "rasowymi lustrzankami" (czyli z "prawilnym" lustrem),
sa wiec bardzo tanie.

W dniu niedziela, 31 lipca 2016 21:38:51 UTC+2 użytkownik Sebastian Biały napisał:

On 2016-07-31 21:26, astro wrote:
> Te szkla nie dzialaja (przynajmniej bez soczewki korekcyjnej maja ogromna
> krotkowzrocznosc) z "rasowymi lustrzankami" (czyli z "prawilnym" lustrem),
> sa wiec bardzo tanie.

Hmm... kolejny + dla bezlusterkowców. A jak kupowałem to mowili ze tylko
frajerzy biorą takie zabawki :D

Ps Poszukaj jakiegoś Anareta plus mieszek makro plus redukcja.
Mieszek najlepiej ruski, w komplecie masz szynę do ustawiania odległości.jak nie dasz się wydoić przy kupnie mieszka, zmieścisz się poniżej 100 zł.
I zapomnij o AF - tylko hiperfokalna.

W dniu poniedziałek, 1 sierpnia 2016 12:50:09 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:

> Ps Poszukaj jakiegoś Anareta plus mieszek makro plus redukcja.
> Mieszek najlepiej ruski, w komplecie masz szynę do ustawiania odległości.jak nie dasz się wydoić przy kupnie mieszka, zmieścisz się poniżej 100 zł.
> I zapomnij o AF - tylko hiperfokalna.

gdyby to jeszcze mialo jakikolwiek sens!
chyba per analogia tylko taki , ze aby sie przekonac czym jest cieplo to mozna  wlozyc wlasne palce do ognia.

Am Montag, 1. August 2016 23:47:41 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:

W dniu poniedziałek, 1 sierpnia 2016 12:50:09 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:
> > Ps Poszukaj jakiegoś Anareta plus mieszek makro plus redukcja.
> > Mieszek najlepiej ruski, w komplecie masz szynę do ustawiania odległości.jak nie dasz się wydoić przy kupnie mieszka, zmieścisz się poniżej 100 zł.
> > I zapomnij o AF - tylko hiperfokalna.
>
> gdyby to jeszcze mialo jakikolwiek sens!
> chyba per analogia tylko taki , ze aby sie przekonac czym jest cieplo to mozna  wlozyc wlasne palce do ognia.

Pewnie że ma - do momentu zakupy Sigmy macro 180 mm używałem takiego zestawu do fotografowania biżuterii. Paru jubilerów do dziś mnie nie lubi...
Pozdrawiam Marcin

W dniu wtorek, 2 sierpnia 2016 07:19:13 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:

Am Montag, 1. August 2016 23:47:41 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:
> W dniu poniedziałek, 1 sierpnia 2016 12:50:09 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:
> > > Ps Poszukaj jakiegoś Anareta plus mieszek makro plus redukcja.
> > > Mieszek najlepiej ruski, w komplecie masz szynę do ustawiania odległości.jak nie dasz się wydoić przy kupnie mieszka, zmieścisz się poniżej 100 zł.
> > > I zapomnij o AF - tylko hiperfokalna.
> >
> > gdyby to jeszcze mialo jakikolwiek sens!
> > chyba per analogia tylko taki , ze aby sie przekonac czym jest cieplo to mozna  wlozyc wlasne palce do ognia.
>
> Pewnie że ma - do momentu zakupy Sigmy macro 180 mm używałem takiego zestawu do fotografowania biżuterii. Paru jubilerów do dziś mnie nie lubi...
> Pozdrawiam Marcin

na temat anareta moglbym, wiele napisac , ale nie ma takiej potrzeby.

udzieliles porady , zeby stosowac anareta i nastawiac  odleglosc hiperfocalna. do wniosku takiego doszedles na podstawie doswiadczen z fotografia bizuterii czyli pewnie fotografujac z odleglosci kilkunastu, parudziesieciu cm.

to sie kupy nie trzyma doszedles do blednych wnioskow.

chcesz plytki fotografowac na odleglosci hiperfocalanej ?

czy moze miales na mysli krajobraz?
pytanie nie bylo o krajobraz i akurat do tego celu anaret jest b. slaby.
POmijam juz fatalna ergonomie pracy takim zestwem ze starym ruskim mieszkiem

Am Dienstag, 2. August 2016 21:33:49 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:

W dniu wtorek, 2 sierpnia 2016 07:19:13 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:
> Am Montag, 1. August 2016 23:47:41 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:
> > W dniu poniedziałek, 1 sierpnia 2016 12:50:09 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:
> > > > Ps Poszukaj jakiegoś Anareta plus mieszek makro plus redukcja.
> > > > Mieszek najlepiej ruski, w komplecie masz szynę do ustawiania odległości.jak nie dasz się wydoić przy kupnie mieszka, zmieścisz się poniżej 100 zł.
> > > > I zapomnij o AF - tylko hiperfokalna.
> > >
> > > gdyby to jeszcze mialo jakikolwiek sens!
> > > chyba per analogia tylko taki , ze aby sie przekonac czym jest cieplo to mozna  wlozyc wlasne palce do ognia.
> >
> > Pewnie że ma - do momentu zakupy Sigmy macro 180 mm używałem takiego zestawu do fotografowania biżuterii. Paru jubilerów do dziś mnie nie lubi...
> > Pozdrawiam Marcin
>
> na temat anareta moglbym, wiele napisac , ale nie ma takiej potrzeby.
>
> udzieliles porady , zeby stosowac anareta i nastawiac  odleglosc hiperfocalna. do wniosku takiego doszedles na podstawie doswiadczen z fotografia bizuterii czyli pewnie fotografujac z odleglosci kilkunastu, parudziesieciu cm.
>
> to sie kupy nie trzyma doszedles do blednych wnioskow.
>
> chcesz plytki fotografowac na odleglosci hiperfocalanej ?
>
> czy moze miales na mysli krajobraz?
> pytanie nie bylo o krajobraz i akurat do tego celu anaret jest b. slaby..
> POmijam juz fatalna ergonomie pracy takim zestwem ze starym ruskim mieszkiem

A jakie ma znaczenie odległoć ? Ona raczej pomaga. Fotografia makro nie polega na zbliżaniu się do obiektu, ale na uzyskiwaniu dużych skal odwzorowania. U mnie skala 1:1 przy obiektach wielkości 10-15mm to była podstawa, 10 : 1 to była norma. NA NEGATYWIE MAŁOOBRAZKOWYM.  Często wykorzystywałem podpinanie aparatu np do lupy binokularnej.
Odległoć hiperfokalna jest oczywiście wykorzystywana czasem do fotografowania krajobrazu, ale przy makrofotografii wykorzystanie tego zjawiska daje nieporównanie więcej korzyści.
I nie wciskaj mi opowieści o fotografowaniu Anaretem krajobrazu, wiem że do tego się zupełnie nie nadaje. BO JEST KORYGOWANY DO PRACY NA MAŁYCH ODLEGŁOŚCIACH, podobnie jak obiektywy makrofotograficzne.
Marcin
PS Componon był dużo lepszym szkłem do moich celów, ale kolega szukał rozwiązania po taniości.

 POmijam juz fatalna ergonomie pracy takim zestwem ze starym ruskim mieszkiem

A jakie ma znaczenie odległoć ? Ona raczej pomaga. Fotografia makro nie polega na zbliżaniu się do obiektu, ale na uzyskiwaniu dużych skal odwzorowania. U mnie skala 1:1 przy obiektach wielkości 10-15mm to była podstawa, 10 : 1 to była norma. NA NEGATYWIE MAŁOOBRAZKOWYM.  Często wykorzystywałem podpinanie aparatu np do lupy binokularnej.
Odległoć hiperfokalna jest oczywiście wykorzystywana czasem do fotografowania krajobrazu, ale przy makrofotografii wykorzystanie tego zjawiska daje nieporównanie więcej korzyści.
I nie wciskaj mi opowieści o fotografowaniu Anaretem krajobrazu, wiem że do tego się zupełnie nie nadaje. BO JEST KORYGOWANY DO PRACY NA MAŁYCH ODLEGŁOŚCIACH, podobnie jak obiektywy makrofotograficzne.
Marcin
PS Componon był dużo lepszym szkłem do moich celów, ale kolega szukał rozwiązania po taniości.

W dniu środa, 3 sierpnia 2016 11:27:05 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:

POmijam juz fatalna ergonomie pracy takim zestwem ze starym ruskim mieszkiem
>
> A jakie ma znaczenie odległoć ? Ona raczej pomaga. Fotografia makro nie polega na zbliżaniu się do obiektu, ale na uzyskiwaniu dużych skal odwzorowania. U mnie skala 1:1 przy obiektach wielkości 10-15mm to była podstawa, 10 : 1 to była norma. NA NEGATYWIE MAŁOOBRAZKOWYM.  Często wykorzystywałem podpinanie aparatu np do lupy binokularnej.
> Odległoć hiperfokalna jest oczywiście wykorzystywana czasem do fotografowania krajobrazu, ale przy makrofotografii wykorzystanie tego zjawiska daje nieporównanie więcej korzyści.
> I nie wciskaj mi opowieści o fotografowaniu Anaretem krajobrazu, wiem że do tego się zupełnie nie nadaje. BO JEST KORYGOWANY DO PRACY NA MAŁYCH ODLEGŁOŚCIACH, podobnie jak obiektywy makrofotograficzne.
> Marcin
> PS Componon był dużo lepszym szkłem do moich celów, ale kolega szukał rozwiązania po taniości.

qrde co Ty wypisujesz ?
Twoja porada aby  zastosowac mieszek , anareta i nastawic odleglosc hiperfocalna jest calkowicie bez sensu.
 
wzor na hiperfocalna masz np tutaj :
https://pl.wikipedia.org/wiki/G%C5%82%C4%99bia_ostro%C5%9Bci
wyliczmy

H=f^^2/(n*C)

wstawiamy odpowiednio dla anareta 50 mm i przyslony 8.0

H= 50*50/(8*0,005) =  62,5 METRA !!!

Jak chcesz robic makro z nastawa odleglosci 62,5 m ?

gdybys wiedzial czym jest hiperfocalna , co ona oznacza rzeczywiscie i czemu sluzy , nigdy bys na taka porade nie wpadl.
 
Skala odwzorowania to nic innego jak y/x   , x odleglosc przedmiotowa , y odleglosc obrazowa . Nastawa  odleglosci konkretnego obiektywu   ma decydujace znaczenie dla skali odwzorowania. Nie da sie robic macro na odleglosciach hiperfocalnych , gdyz nie da sie zrobic na tych odleglosciach zdjec w skalach przyblizoych do ok  1:10 - 1:1 .

> Skala odwzorowania to nic innego jak y/x   , x odleglosc przedmiotowa , y odleglosc obrazowa . Nastawa  odleglosci konkretnego obiektywu   ma decydujace znaczenie dla skali odwzorowania. Nie da sie robic macro na odleglosciach hiperfocalnych , gdyz nie da sie zrobic na tych odleglosciach zdjec w skalach przyblizoych do ok  1:10 - 1:1 .

Jesteś nieuk, podobnie jak autor tych bzdur w Wiki.
Marcin

W dniu czwartek, 4 sierpnia 2016 07:32:17 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:

> > Skala odwzorowania to nic innego jak y/x   , x odleglosc przedmiotowa , y odleglosc obrazowa . Nastawa  odleglosci konkretnego obiektywu   ma decydujace znaczenie dla skali odwzorowania. Nie da sie robic macro na odleglosciach hiperfocalnych , gdyz nie da sie zrobic na tych odleglosciach zdjec w skalach przyblizoych do ok  1:10 - 1:1 .
>
> Jesteś nieuk, podobnie jak autor tych bzdur w Wiki.
> Marcin

:-))))))))))))))))))))
poczucie humoru to calkiem sympatyczna cecha.
brak umiejetnosci zachowania kultury osobistej w dyskusji - troche mniej fajna.

Daruj sobie. Bo albo jest tak jak napisałem, czyli wyssane z Wiki bzdury powtarzasz je , w nie wierząc, albo dobrze wiesz że to idiotyzmy i żarty sobie robisz z pytającego.

Marcin
PS Nasadki Raynoxa to achromaty, nie apochromaty. Tymczasem soczewki prawdziwie apochromatyczne sprzedawali kiedyś sowieci, prawie wyłÄ…cznie fi 52 - i miały one średnicę tylko minimalnie mniejszą od gwintu filtrowego.

W dniu piątek, 5 sierpnia 2016 07:58:03 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:


Weź że sobie dowolną manualną pięćdziesiątkę ze skalą głÄ™bi ostrości i porównaj z tym co napisałeś.
Marcin
PS "Częściowy apochromat" to achromat właśnie. Pomimo że marketingowcy twierdzą inaczej.

Am Freitag, 5. August 2016 13:59:23 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:

W dniu piątek, 5 sierpnia 2016 07:58:03 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:


Weź że sobie dowolną manualną pięćdziesiątkę ze skalą głÄ™bi ostrości i porównaj z tym co napisałeś.
Marcin
PS "Częściowy apochromat" to achromat właśnie. Pomimo że marketingowcy twierdzą inaczej.

W dniu piątek, 5 sierpnia 2016 15:44:51 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:


Po pierwsze, jeżeli obiektyw ma określony minimalny krążek rozproszenia, to nic nie zrobisz.
Po drugie, nie jest ważne do czego go podepniemy, samo zjawisko optyczne będzie zachodzić dalej w ten sam sposób.
Po trzecie, rozważania teoretyczne nijak się mają do praktyki.
Znudzony.
Marcin

Am Freitag, 5. August 2016 16:47:54 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:

W dniu piątek, 5 sierpnia 2016 15:44:51 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:


Po pierwsze, jeżeli obiektyw ma określony minimalny krążek rozproszenia, to nic nie zrobisz.

Po drugie, nie jest ważne do czego go podepniemy, samo zjawisko optyczne będzie zachodzić dalej w ten sam sposób.

Po trzecie, rozważania teoretyczne nijak się mają do praktyki.

Znudzony.
Marcin

Am Freitag, 5. August 2016 16:47:54 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:

W dniu piątek, 5 sierpnia 2016 15:44:51 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:


Po pierwsze, jeżeli obiektyw ma określony minimalny krążek rozproszenia, to nic nie zrobisz.

Po drugie, nie jest ważne do czego go podepniemy, samo zjawisko optyczne będzie zachodzić dalej w ten sam sposób.

Po trzecie, rozważania teoretyczne nijak się mają do praktyki.

Znudzony.
Marcin

W dniu piątek, 5 sierpnia 2016 17:57:21 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:


Może by tak zacząć myśleć, a nie tylko powtarzać głupoty o teoretycznych wyliczeniach wzorów ? Odległoć hiperfokalna dla obiektywu 50 mm na ponad 60 metrach ? Popatrz na zdjęcie obiektywu w zalinkowanym wszak przez ciebie artykule, strona 5 od góry, kalkulator pokazuje dla ogniskowej 80 mm zakres głÄ™bi ostrości od 3,6 metra do nieskończoności przy przysłonie 16.
I jak się to ma do tych dziwacznych wyliczeń ?
Ot, przepisujesz bez zrozumienia co piszesz
Znudzony Marcin
PS Nie mam pojęcia po co ciągnę tą dyskusję.
A tak, nudzę się czekając aż się wywoływacz schłodzi.

Może by tak zacząć myśleć, a nie tylko powtarzać głupoty o teoretycznych wyliczeniach wzorów ? Odległoć hiperfokalna dla obiektywu 50 mm na ponad 60 metrach ? Popatrz na zdjęcie obiektywu w zalinkowanym wszak przez ciebie artykule, strona 5 od góry, kalkulator pokazuje dla ogniskowej 80 mm zakres głÄ™bi ostrości od 3,6 metra do nieskończoności przy przysłonie 16.

Może by tak zacząć myśleć, a nie tylko powtarzać głupoty o teoretycznych wyliczeniach wzorów ? Odległoć hiperfokalna dla obiektywu 50 mm na ponad 60 metrach ? Popatrz na zdjęcie obiektywu w zalinkowanym wszak przez ciebie artykule, strona 5 od góry, kalkulator pokazuje dla ogniskowej 80 mm zakres głÄ™bi ostrości od 3,6 metra do nieskończoności przy przysłonie 16.

W dniu sobota, 6 sierpnia 2016 06:59:05 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:

> Może by tak zacząć myśleć, a nie tylko powtarzać głupoty o teoretycznych wyliczeniach wzorów ? Odległoć hiperfokalna dla obiektywu 50 mm na ponad 60 metrach ? Popatrz na zdjęcie obiektywu w zalinkowanym wszak przez ciebie artykule, strona 5 od góry, kalkulator pokazuje dla ogniskowej 80 mm zakres głÄ™bi ostrości od 3,6 metra do nieskończoności przy przysłonie 16.
 

nic nie zrozumiales - jak grochem o sciane.

najlepiej sam sprawdz .
zrob zdjecie obiektywem 80 mm na przyslonie 16 z nastawa odleglosci na 7 m  przedmiotu oddalonego o 3,6 metra aparatem cyfrowym aps.Wedlug skali naniesionej na obiektywie ma byc odwzorowany ostro.
 
nastepnie sprawdz na monitorze W SKALII 100%  czy przedmiot jest na zdjeciu rzeczywiscie ostry.
 
Gdy dokonasz tego praktycznego eksperymentu to napisz jaki jest wynik.

mozesz to samo powtorzyc sprawdzajac skale podana na stronie 3

nastaw na obiektywie odleglosc nieskonczona , wybierz przyslone 16 i zrob na ogniskowej 75 mm zdjecie przedmiotu z odleglosci 7 m.
 sprawdz na monitorze w skali 100% czy zostal odzwrowany ostro. wedlug tej tabeli ma byc ostro odwzorowany.
 
bedziesz mial praktyczny test.

Starzec z Gór  writes:

Testu robić nie muszę - będzie tak samo ostry jak byłby na błonie
średnioformatowej. Na tyle na ile pozwala ostroć obiektywu.

Prawdziwym kryterium jest czy jednakowo ostre będą przedmioty widoczne
w nieskończoności, w punkcie na który ustawimy ostroć, i te przed tym
punktem, w spodziewanych granicach.

W dniu niedziela, 7 sierpnia 2016 13:24:27 UTC+2 użytkownik Krzysztof Halasa napisał:

Starzec z Gór  writes:

> Testu robić nie muszę - będzie tak samo ostry jak byłby na błonie
> średnioformatowej. Na tyle na ile pozwala ostroć obiektywu.

Dobre obiektywy (nawet najtańsze kitowe, chociaż nie wszystkie) da się
tak ustawić, że w macro będa całkowicie ostre (tzn. krążek rozproszenia
będzie nieistotny w porównaniu z wielkością piksela).

odległości, przysłony i ustawionego zoomu (żeby nie napisać
"ogniskowej").

się nie nadawać do konkretnego zastosowania macro, ale ostroć będzie
raczej na końcu listy tych powodów (zwłaszcza jeśli nie chodzi o długie
teleobiektywy, bo tam ten problem może istnieć).

> Prawdziwym kryterium jest czy jednakowo ostre będą przedmioty widoczne
> w nieskończoności, w punkcie na który ustawimy ostroć, i te przed tym
> punktem, w spodziewanych granicach.

Po takim postawieniu sprawy, sytuacja jest niezwykle prosta - nie będą
i nie ma w ogóle takiej możliwości. Aczkolwiek istotne mogą być tu owe
"spodziewane granice".

Zdjęcia macro w gruncie rzeczy robi się dokładnie tak samo, jak
i wszystkie inne - ustawiając ostroć pomiędzy najbardziej ekstremalnymi
odległościami obiektu. Ustawienie hiperfokalne ma sens wtedy, gdy chcemy
zrobić portret na tle (ostrych) gór, ale przy macro? Nigdy nic podobnego
nie przyszło mi chyba do głowy.

Owszem, jeśli ustawimy dużÄ… przysłonę, i mamy małe wymagania związane
z ostrością, to jakoś to może nam wyjdzie. Nie wiem jednak, po co ktoś
miałby coś takiego robić.
W gruncie rzeczy, pomysł jest na tyle dziwny, że bez zrobienia testu
nawet nie wiem dokładnie jak nieostre (pomijając to, że bardzo) byłyby
takie zdjęcia.

Ciekawe co powiedzieliby ludzie robiący "focus stacking" na taki pomysł
:-)

Starzec z Gór  writes:

Dobre obiektywy (nawet najtańsze kitowe, chociaż nie wszystkie) da się
tak ustawić, że w macro będa całkowicie ostre (tzn. krążek rozproszenia
będzie nieistotny w porównaniu z wielkością piksela).

Doprawdy ?

To skąd te dramatyczne różnice jakościowe pomiędzy
większością kitów a deczko droższymi obiektywami ?

 Kwestia

odległości, przysłony i ustawionego zoomu (żeby nie napisać
"ogniskowej").

Niby dlaczego nie pisać o ogniskowej a nie o nic nie mówiącym
marketingowym zoomie ?

Autor wątku właśnie z jakością kita ma problem. W postaci mydła.

Oczywistym jest że obiektywy, zwłaszcza leciwe, mogą gorzej lub lepiej
trzymać ostroć.

Rzecz druga, dla mnie jako dla praktyka nawet ważniejsza : czy dane
zdjęcie, zrobione w określony sposób, spełni wymagania - w tym wypadku
będzie wystarczająco czytelne czy nie. Moim zdaniem, popartym
praktyką, zastosowanie nastawy na 1/3 planu da lepsze rezultaty.

Przyjmujesz najbardziej oczywiste zastosowanie hiperfokalnej, czyli
ostroć od zera do nieskończoności.

Tymczasem ja proponuję
zastosowanie tych samych zasad co przy ustawianiu hiperfokalnej dla
krajobrazu, do fotografowania makro- punkt ostrości w 1/3 wymaganej
głÄ™bi, by wykorzystać ją w sposób optymalny.

Ciekawe co powiedzieliby ludzie robiący "focus stacking" na taki pomysł
:-)

Wprowadzili by dodatkowy algorytm.
Chyba że są teoretykami.

W dniu niedziela, 7 sierpnia 2016 22:06:39 UTC+2 użytkownik Krzysztof Halasa napisał:

Starzec z Gór  writes:

>> Dobre obiektywy (nawet najtańsze kitowe, chociaż nie wszystkie) da się
>> tak ustawić, że w macro będa całkowicie ostre (tzn.. krążek rozproszenia
>> będzie nieistotny w porównaniu z wielkością piksela).
>
> Doprawdy ?

Ano.

> To skąd te dramatyczne różnice jakościowe pomiędzy
> większością kitów a deczko droższymi obiektywami ?

A są takie? :-)

Główne różnice są w jasności oraz w zakresie ogniskowych, także
w budowie (metal vs plastik itp), w marketingu, kolorze (np. biały L).
Dokładnoć optyki, różne tam odblaski albo inne aberracje, no są takie
różnice. Ale to wszystko ma mniejsze znaczenie przy macro.

Powiększenie jest istotne, i wielkoć/rozdzielczoć matrycy (każda jest
za mała).
W każdym razie, podtrzymuje to, co napisałem na górze.

>  Kwestia
>> odległości, przysłony i ustawionego zoomu (żeby nie napisać
>> "ogniskowej").
> Niby dlaczego nie pisać o ogniskowej a nie o nic nie mówiącym
> marketingowym zoomie ?

Nominalna ogniskowa, w kontekście macro, to trudna sprawa.
Istotne jest powiększenie, i to, w jakiej odległości od wejściowej
soczewki je otrzymujemy (albo lepiej wykres powiększenia w funkcji
odległości).

> Autor wątku właśnie z jakością kita ma problem.. W postaci mydła.

Szczerze mówiąc, straciłem już rachubę o co tu chodzi :-)
Niektóre kitowe obiektywy są gorsze, przyznaję. Zwłaszcza starsze.
Nowe kitowe obiektywy są raczej (o ile powiększenie i odległoć nam
odpowiada) zupełnie ostre w "macro".

> Oczywistym jest że obiektywy, zwłaszcza leciwe, mogą gorzej lub lepiej
> trzymać ostroć.

No tak, ale ustawienie ostrości od tego nie zależy.

> Rzecz druga, dla mnie jako dla praktyka nawet ważniejsza : czy dane
> zdjęcie, zrobione w określony sposób, spełni wymagania - w tym wypadku
> będzie wystarczająco czytelne czy nie. Moim zdaniem, popartym
> praktyką, zastosowanie nastawy na 1/3 planu da lepsze rezultaty.

Ale to zupełnie coś innego niż hiperfokalna w macro. 1/3, to nie wiem.
Dlaczego akurat 1/3?

> Przyjmujesz najbardziej oczywiste zastosowanie hiperfokalnej, czyli
> ostroć od zera do nieskończoności.

Nic z tych rzeczy. Odległoć hiperfokalna jest chyba ściśle
zdefiniowana? To odległoć, gdzie głÄ™bia ostrości kończy się (dokładnie)
w nieskończoności. Oczywiście ta odległoć zależy od innych parametrów
(w szczególności od naszych oczekiwań jakościowych).

Ostroć od zera? A co to takiego?

> Tymczasem ja proponuję
> zastosowanie tych samych zasad co przy ustawianiu hiperfokalnej dla
> krajobrazu, do fotografowania makro- punkt ostrości w 1/3 wymaganej
> głÄ™bi, by wykorzystać ją w sposób optymalny.

To całkowicie zmienia postać rzeczy. To nie jest żadna hiperfokalna.
Nie do końca rozumiem tę 1/3 - w przypadku "hiperfokalnej dla
krajobrazu", gdzie tam jest 1/3? Moim zdaniem, tam występuje raczej 1/2
(w odległości 1/2 hiperfokalnej ostroć jest podobna jak
w nieskończoności).

1/3 planu w przypadku ustawienia hiperfokalnego nie ma określonego
znaczenia, bo przecież "plan"jest wtedy nieskończony.

odległości hiperfokalnej przestała chwilowo mieć związek z macro.

Starzec z Gór  writes:

Ano, nie. Z resztą nie ma takiej potrzeby. Osobiście porównywałem
swego czasu kilkadziesiąt obiektywów kitowych, i z rozdziałką było w
nich od beznadziejnie do przyzwoicie ledwo.

Polemizowałbym czy kit jest w stanie dorównać dowolnemu obiektywowi macro przy makrofotografii.

Nominalna ogniskowa, w kontekście macro, to trudna sprawa.
Istotne jest powiększenie, i to, w jakiej odległości od wejściowej
soczewki je otrzymujemy (albo lepiej wykres powiększenia w funkcji
odległości).

A to czasem nie od fizycznej ogniskowej zależy ?

Ale to zupełnie coś innego niż hiperfokalna w macro. 1/3, to nie wiem.
Dlaczego akurat 1/3?

Dlatego, w skrócie, że głÄ™bia ostrości za punktem na który ją
nastawimy jest mniej więcej o połowę większa niż przed nim. Ustawiając
ostroć nieco bliżej niż środek fotografowanego obiektu,
wykorzystujemy głÄ™bię w większym stopniu.

I to jest właśnie ta zawężona definicja ustawienia hiperfokalnego.
Sprowadzona wyłÄ…cznie do fotografii krajobrazu, i to otwartego.

Tymczasem dla mnie jest oczywiste że jest to ustawienie ostrości na
taki punkt, by uzyskać ostroć od pierwszego do ostatniego widocznego
planu przy minimalnym niezbędnym przymknięciu przysłony. Przy makro
należy zmienić wyrażenie ostatniego widocznego na ostatniego
istotnego.

1/3 planu w przypadku ustawienia hiperfokalnego nie ma określonego
znaczenia, bo przecież "plan"jest wtedy nieskończony.

W praktyce - ma. Obiektywu dalej niż na nieskończonoć nie ma sensu ustawiać...
(no dobra, są wyjątki, ale my tu nie o nich)

Jeżeli ktoś upiera się że nastawienie na hiperfokalną oznacza
ustawienie na nieskończonoć i ma to zastosowanie tylko dla krajobrazu
dla merytoryczności dyskusji się zgodzę.

W dniu wtorek, 9 sierpnia 2016 20:41:38 UTC+2 użytkownik Krzysztof Halasa napisał:

Starzec z Gór  writes:

> Ano, nie. Z resztą nie ma takiej potrzeby. Osobiście porównywałem
> swego czasu kilkadziesiąt obiektywów kitowych, i z rozdziałką było w
> nich od beznadziejnie do przyzwoicie ledwo.

Przyznaję żÄ™ nie porównuję setek obiektywów do śniadania, ale
np. ostatnio miałem do czynienia z kitem A3000 + 18-55/3.5-5.6,
oraz z innym 60D + EF-S 15-85 1:3.5-5.6 IS USM (z tym to nawet dziś),
i w obu przypadkach zdjęcia "macro" (na tyle macro, na ile te obiektywy
to umożliwiają) były zupełnie ostre. W sumie, to nie jedyne kity,
którymi robiłem ostre zdjęcia a la "macro".
Oczywiście trzeba te obiektywy i aparaty odpowiednio ustawić,
przypuszczalnie podnieć lustro (no nie w A3000), ustawić na statywie
itd. Ale da się.

> Polemizowałbym czy kit jest w stanie dorównać dowolnemu obiektywowi macro przy makrofotografii.

BTW istnieją kity z obiektywami macro (czasem nawet z takimi 1:1).

>> Nominalna ogniskowa, w kontekście macro, to trudna sprawa.
>> Istotne jest powiększenie, i to, w jakiej odległości od wejściowej
>> soczewki je otrzymujemy (albo lepiej wykres powiększenia w funkcji
>> odległości).
>
> A to czasem nie od fizycznej ogniskowej zależy ?

Jasne, ale od czego owa ogniskowa zależy... obiektywy to nie jest
prosta soczewka. Jak dla mnie, oczywiście.

>> Ale to zupełnie coś innego niż hiperfokalna w macro. 1/3, to nie wiem.
>> Dlaczego akurat 1/3?
>
> Dlatego, w skrócie, że głÄ™bia ostrości za punktem na który ją
> nastawimy jest mniej więcej o połowę większa niż przed nim. Ustawiając
> ostroć nieco bliżej niż środek fotografowanego obiektu,
> wykorzystujemy głÄ™bię w większym stopniu.

No ale generalnie przecież jasne jest, że tak nie jest. Zastanów się.
Ustawmy obiektyw na odległoć hiperfokalną. Niech to nawet będzie ta
"zła" hiperfokalna, której ostroć kończy się w nieskończoności.
Ostroć w połowie odległości (tej hiperfokalnej) będzie taka sama, jak
w nieskończoności, tak? Zawsze tak pisali, no i to jest generalnie
zgodne z praktyką, więc chyba mieli rację.

To jakim cudem głÄ™bia ostrości za punktem ostrości może być tylko
o połowę większa niż ta przed nim??? Przed punktem mamy połowę
hiperfokalnej, zresztą ile by tam nie było - ale za punktem mamy
nieskończonoć! Ten stosunek dąży wtedy do zera.

Teraz, gdyby głÄ™bia ostrości za punktem była o połowę większa niż przed
nim (nie wątpię, że może tak być), to wtedy nie mielibyśmy żadnej 1/3.
(Nazwijmy to) X przed punktem i 3/2 X za punktem, to daje 2/5
a nie 1/3 :)

1/3 mielibyśmy wtedy, gdyby głÄ™bia ostrości z tyłu była 2 x większa niż
z przodu (może tak być - tylko nie przy hiperfokalnej).

> I to jest właśnie ta zawężona definicja ustawienia hiperfokalnego.
> Sprowadzona wyłÄ…cznie do fotografii krajobrazu, i to otwartego.

No ale dlaczego tak.
Kiedyś były takie aparaty "free focus" - aka "focus free" :-)
One miały sztywną ostroć ustawioną właśnie na odległoć hiperfokalną.
Czy to oznaczało, że służyły tylko do "fotografii krajobrazu, i to
otwartego"?

> Tymczasem dla mnie jest oczywiste że jest to ustawienie ostrości na
> taki punkt, by uzyskać ostroć od pierwszego do ostatniego widocznego
> planu przy minimalnym niezbędnym przymknięciu przysłony. Przy makro
> należy zmienić wyrażenie ostatniego widocznego na ostatniego
> istotnego.

Aha. Czyli w gruncie rzeczy, jest to po prostu zwyczajne ustawienie
ostrości?

No bo tak się generalnie ustawia ostroć, żeby cały fotografowany obiekt
był ostry (zakładając że nam na tym akurat zależy), i tak żeby
niepotrzebnie nie przymykać przysłony (chyba że jest bardzo dużo światła
i migawka jest za wolna, to wtedy pewnie musimy przymknąć).

Ale hiperfokalna to jest odległoć. To jaka to jest odległoć?

Tak, dla formalności, napiszesz może skąd taka definicja?

>> 1/3 planu w przypadku ustawienia hiperfokalnego nie ma określonego
>> znaczenia, bo przecież "plan"jest wtedy nieskończony.
>
> W praktyce - ma. Obiektywu dalej niż na nieskończonoć nie ma sensu ustawiać...
> (no dobra, są wyjątki, ale my tu nie o nich)

Nie chodzi o wyjątki, ale o zasadę. Obiektywu nie ustawia się na
nieskończonoć. Obiektyw ustawia się na "odległoć hiperfokalną".
To absolutnie nie jest żadna nieskończonoć. To może być np. 50 cm albo
50 m, ale zawsze jest to duuuużo mniej niż nieskończonoć.
Natomiast plan kończy się w takim przypadku w nieskończoności
(praktycznie, bo teoretycznie to może być np. kilometr albo 100 km,
dla aparatu to zwykle jeden diabeł).

Jeszcze raz, obiektywu nie ustawia się na nieskończonoć,

elementy byłyby niepotrzebnie bardzo nieostre.

zdecydowanie skończoną odległoć.

Np. w przypadku "free focus" było to 100 lub np. 120 cm.

> Jeżeli ktoś upiera się że nastawienie na hiperfokalną oznacza
> ustawienie na nieskończonoć i ma to zastosowanie tylko dla krajobrazu
> dla merytoryczności dyskusji się zgodzę.

Nikt czegoś takiego chyba nie proponuje.

Starzec z Gór  writes:

I o ile pewną poprawę w jakości kitów ostatnimi laty można zauważyć,
to nadal są one od doskonałości dalekie. Choć te Sonego czy Olympusa
są co najmniej przyzwoite.

No ale generalnie przecież jasne jest, że tak nie jest. Zastanów się.
Ustawmy obiektyw na odległoć hiperfokalną. Niech to nawet będzie ta
"zła" hiperfokalna, której ostroć kończy się w nieskończoności.
Ostroć w połowie odległości (tej hiperfokalnej) będzie taka sama, jak
w nieskończoności, tak? Zawsze tak pisali, no i to jest generalnie
zgodne z praktyką, więc chyba mieli rację.

I w połowie i w jednej trzeciej, chodzi o to by mieć ostro bliżej niż
dalej.

Teraz, gdyby głÄ™bia ostrości za punktem była o połowę większa niż przed
nim (nie wątpię, że może tak być), to wtedy nie mielibyśmy żadnej 1/3.
(Nazwijmy to) X przed punktem i 3/2 X za punktem, to daje 2/5
a nie 1/3 :)

Coś źle myślisz. Masz X przed punktem i 2x za punktem.

Dlatego, w skrócie, że głÄ™bia ostrości za punktem na który ją
nastawimy jest mniej więcej o połowę większa niż przed nim.

1/3 mielibyśmy wtedy, gdyby głÄ™bia ostrości z tyłu była 2 x większa niż
z przodu (może tak być - tylko nie przy hiperfokalnej).

W metrach to będzie wielokrotnie więcej.

Ale hiperfokalna to jest odległoć. To jaka to jest odległoć?

Ĺťadna ściśle określona. Jest to taka odległoć nastawiona przy której
maksymalnie wykorzystujemy głÄ™bię ostrości.

Tak, dla formalności, napiszesz może skąd taka definicja?

> W praktyce - ma. Obiektywu dalej niż na nieskończonoć nie ma sensu ustawiać...
> (no dobra, są wyjątki, ale my tu nie o nich)

Nie chodzi o wyjątki, ale o zasadę. Obiektywu nie ustawia się na
nieskończonoć. Obiektyw ustawia się na "odległoć hiperfokalną".
To absolutnie nie jest żadna nieskończonoć. To może być np. 50 cm albo
50 m, ale zawsze jest to duuuużo mniej niż nieskończonoć.
Natomiast plan kończy się w takim przypadku w nieskończoności
(praktycznie, bo teoretycznie to może być np. kilometr albo 100 km,
dla aparatu to zwykle jeden diabeł).

Nieskończonoć jest wtedy kiedy dla sensora jest to jeden diabeł.

Jeszcze raz, obiektywu nie ustawia się na nieskończonoć,

Ustawia się według tej definicji którą powyżej podałem

 wtedy bliskie

elementy byłyby niepotrzebnie bardzo nieostre.

Co bywa pożÄ…dane.

 Ustawia się go na jakąś

zdecydowanie skończoną odległoć.

Patrz wyżej.

Np. w przypadku "free focus" było to 100 lub np. 120 cm.

Ta odległoć minimalna nie wynikała z ograniczeń głÄ™bi a z innych cech
tych aparatów. Konkretnie, paralaksy.

> Jeżeli ktoś upiera się że nastawienie na hiperfokalną oznacza
> ustawienie na nieskończonoć i ma to zastosowanie tylko dla krajobrazu
> dla merytoryczności dyskusji się zgodzę.

Nikt czegoś takiego chyba nie proponuje.

Ależ pewien osobnik powyżej trzyma się tego jak pijany płotu.

W dniu środa, 10 sierpnia 2016 17:11:07 UTC+2 użytkownik Krzysztof Halasa napisał:

Starzec z Gór  writes:

> I o ile pewną poprawę w jakości kitów ostatnimi laty można zauważyć,
> to nadal są one od doskonałości dalekie. Choć te Sonego czy Olympusa
> są co najmniej przyzwoite.

Kto mówi o doskonałości... Pisałem tylko o ostrości w macro (lub
w "macro").

>> No ale generalnie przecież jasne jest, że tak nie jest. Zastanów się.
>> Ustawmy obiektyw na odległoć hiperfokalną. Niech to nawet będzie ta
>> "zła" hiperfokalna, której ostroć kończy się w nieskończoności.
>> Ostroć w połowie odległości (tej hiperfokalnej) będzie taka sama, jak
>> w nieskończoności, tak? Zawsze tak pisali, no i to jest generalnie
>> zgodne z praktyką, więc chyba mieli rację.
>
> I w połowie i w jednej trzeciej, chodzi o to by mieć ostro bliżej niż
> dalej.

Ale rozumiesz, że przy odległości hiperfokalnej to nie jest ani połowa,
ani 1/3, tylko ta wartoć zmierza do >>>> ZERA <<<<?
Przyznaję, to jest "ostro bliżej niż dalej". Nawet DUUUUĹťO DUUUUĹťO
BLIĹťEJ :-)

>> Teraz, gdyby głÄ™bia ostrości za punktem była o połowę większa niż przed
>> nim (nie wątpię, że może tak być), to wtedy nie mielibyśmy żadnej 1/3.
>> (Nazwijmy to) X przed punktem i 3/2 X za punktem, to daje 2/5
>> a nie 1/3 :)
>
> Coś źle myślisz. Masz X przed punktem i 2x za punktem.

Ale to nie ja tak myślę. Sam napisałeś:

>> Dlatego, w skrócie, że głÄ™bia ostrości za punktem na który ją
>> nastawimy jest mniej więcej o połowę większa niż przed nim.

"O połowę większa" to jest "1,5x", innymi słowy mniej niż "2x".

>> 1/3 mielibyśmy wtedy, gdyby głÄ™bia ostrości z tyłu była 2 x większa niż
>> z przodu (może tak być - tylko nie przy hiperfokalnej).
>
> W metrach to będzie wielokrotnie więcej.

Jednostki nie są przecież ważne, w milimetrach czy w metrach - wynik
dzielenia będzie przecież identyczny.

>> Ale hiperfokalna to jest odległoć. To jaka to jest odległoć?
>
> Ĺťadna ściśle określona. Jest to taka odległoć nastawiona przy której
> maksymalnie wykorzystujemy głÄ™bię ostrości.

Aha. No ale niestety jedyna znana mi definicja jest inna. Dlatego
zapytałem:

>> Tak, dla formalności, napiszesz może skąd taka definicja?

-- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- --

>> > W praktyce - ma. Obiektywu dalej niż na nieskończonoć nie ma sensu ustawiać...
>> > (no dobra, są wyjątki, ale my tu nie o nich)
>>
>> Nie chodzi o wyjątki, ale o zasadę. Obiektywu nie ustawia się na
>> nieskończonoć. Obiektyw ustawia się na "odległoć hiperfokalną".
>> To absolutnie nie jest żadna nieskończonoć. To może być np. 50 cm albo
>> 50 m, ale zawsze jest to duuuużo mniej niż nieskończonoć.
>> Natomiast plan kończy się w takim przypadku w nieskończoności
>> (praktycznie, bo teoretycznie to może być np. kilometr albo 100 km,
>> dla aparatu to zwykle jeden diabeł).
>
> Nieskończonoć jest wtedy kiedy dla sensora jest to jeden diabeł.

Ale rozumiesz różnicę pomiędzy ustawioną odległością ogniskowania
(odległością, w której elementy obiektu są maksymalnie ostre), oraz
granicą głÄ™bi ostrości (czyli punktem, w którym ostroć przestaje być
akceptowalna - punktem, na który absolutnie nie ustawiamy ostrości)?

>> Jeszcze raz, obiektywu nie ustawia się na nieskończonoć,
>
> Ustawia się według tej definicji którą powyżej podałem

Zakładam, że mimo dziwnego wydźwięku tego sformułowania zgadzasz się
z tym, co napisałem, tzn. że jednak ustawienie hiperfokalne to nie jest
ustawienie "na nieskończonoć".

>  wtedy bliskie
>> elementy byłyby niepotrzebnie bardzo nieostre.
>
> Co bywa pożÄ…dane.

Ale nie w podobnych przypadkach, i nie ma to tu nic do rzeczy.

>  Ustawia się go na jakąś
>> zdecydowanie skończoną odległoć.
>
> Patrz wyżej.

Tzn.? Gdzie wyżej, i czy zgadzasz się z tym, czy też nie?

>> Np. w przypadku "free focus" było to 100 lub np. 120 cm.
>
> Ta odległoć minimalna nie wynikała z ograniczeń głÄ™bi a z innych cech
> tych aparatów. Konkretnie, paralaksy.

Nie, wynikała właśnie z takiej a nie innej głÄ™bi ostrości. Te aparaty
miały po prostu bardzo mały otwór przysłony.

Ale chętnie przeczytam, jak - Twoim zdaniem - wynika(ło) to ze zjawiska
paralaksy. Człowiek uczy się w końcu całe życie :-)

>> > Jeżeli ktoś upiera się że nastawienie na hiperfokalną oznacza
>> > ustawienie na nieskończonoć i ma to zastosowanie tylko dla krajobrazu
>> > dla merytoryczności dyskusji się zgodzę.
>>
>> Nikt czegoś takiego chyba nie proponuje.
>
> Ależ pewien osobnik powyżej trzyma się tego jak pijany płotu.

Nie zauważyłem, kto konkretnie i w którym dokładnie miejscu?

Starzec z Gór  writes:

Kto mówi o doskonałości... Pisałem tylko o ostrości w macro (lub
w "macro").

Raczej to drugie.

>> Tak, dla formalności, napiszesz może skąd taka definicja?

 Ten sposób ustawiania ostrości nazywa się po angielsku "focus shift". ostrzenie z przesunięciem.
Może to coś ułatwi ?

Ustawia się na taką odległoć, poza którą wszystko jest ostre - a
jednocześnie ustawienie na dalszą odległoć powoduje że NIC ostre nie
jest.

Ale chętnie przeczytam, jak - Twoim zdaniem - wynika(ło) to ze zjawiska
paralaksy. Człowiek uczy się w końcu całe życie :-)

Możliwe było uzyskanie jeszcze większej głÄ™bi ostrości - np 60 cm tyle

że wymagało to odpowiednio większej czułości filmu i mocniejszego
domknięcia i/lub zastosowania obiektywu o krótszej ogniskowej.

Jednak ze względu na to że celowniki stosowane w tych aparatach - a są
to celowniki lunetkowe, stałe - są obarczone błÄ™dem paralaksy
(paralaksa : przesunięcie kadru względem pola widzenia celownika) nie
robiono tego, gdyż celowanie na odległości poniżej metra byłoby bardzo
utrudnione.

Nie zauważyłem, kto konkretnie i w którym dokładnie miejscu?

W wypadku obiektywu 50 mm ustawienie odległości na 62 m, to już jest
nieskończonoć - dla dowolnego produkowanego typu obiektywu 50 mm.

W dniu sobota, 13 sierpnia 2016 00:57:39 UTC+2 użytkownik Krzysztof Halasa napisał:

Starzec z Gór  writes:

>> Kto mówi o doskonałości... Pisałem tylko o ostrości w macro (lub
>> w "macro").
>
> Raczej to drugie.

Zaczęło się od fotografowania elektroniki, pisałem więc o "macro" w tym
kontekście.

>> >> Tak, dla formalności, napiszesz może skąd taka definicja?
>
>  Ten sposób ustawiania ostrości nazywa się po angielsku "focus shift". ostrzenie z przesunięciem.
> Może to coś ułatwi ?

W kwestii zrozumienia odległości hiperfokalnej, "focus shift" nie
ułatwia dokładnie niczego.

Musiałbyś podać źródło swojej definicji, wtedy możliwa byłaby jego
ocena.
Domyślam się, że takie źródło nie istnieje, ponieważ pojęcie odległości
hiperfokalnej jest od dawna ustalone, i praktycznie wszyscy używają go
w sposób spójny.

> Ustawia się na taką odległoć, poza którą wszystko jest ostre - a
> jednocześnie ustawienie na dalszą odległoć powoduje że NIC ostre nie
> jest.

Tego nie rozumiem, ale, szczerze mówiąc, trochę opadam już z sił.
Przypomnę tylko, że nie ma czegoś takiego, że "wszystko jest ostre".
Może być "wystarczająco ostre", "bardziej ostre" i "mniej ostre".
Druga sprawa, jeśli ustawienie na dalszą (np. o epsilon) odległoć
powoduje, że nic ostre nie jest, to i przy wcześniejszym ustawieniu
ostre nie będzie. Zmiany ostrości są ciągłe, nie skokowe.

Owszem, czasem mamy do czynienia z bardzo małÄ… GO, i zmiany odległości
poniżej mm zmieniają bardzo ostroć. Ale nawet tam są to zmiany ciągłe,
nie ma to także nic wspólnego z hiperfokalną, gdzie GO jest bardzo duża.

>> Ale chętnie przeczytam, jak - Twoim zdaniem - wynika(ło) to ze zjawiska
>> paralaksy. Człowiek uczy się w końcu całe życie :-)
>
> Możliwe było uzyskanie jeszcze większej głÄ™bi ostrości - np 60 cm tyle

Przypomnę że 60 cm to nie była wcale głÄ™bia ostrości. GO była
nieskończona przecież.
60 cm to była minimalna odległoć, przy której zdjęcie wychodziło
względnie ostre.

> że wymagało to odpowiednio większej czułości filmu i mocniejszego
> domknięcia i/lub zastosowania obiektywu o krótszej ogniskowej..

No pewnie. Tyle że to już było wystarczająco ciemne.

> Jednak ze względu na to że celowniki stosowane w tych aparatach - a są
> to celowniki lunetkowe, stałe - są obarczone błÄ™dem paralaksy
> (paralaksa : przesunięcie kadru względem pola widzenia celownika) nie
> robiono tego, gdyż celowanie na odległości poniżej metra byłoby bardzo
> utrudnione.

Miałem m.in. na myśli aparaty bez optycznego wizjera, takie m.in.
w komórkach, albo np. specjalne kamery, których akurat używam (tam
w ogóle nie ma wizjera, chociaż paralaksę można znaleźÄ‡ z łatwością).

W przypadku lunetek dokładano dodatkowe ramki oraz odpowiednią
informację w instrukcji, to nie był problem.

>> Nie zauważyłem, kto konkretnie i w którym dokładnie miejscu?
>
> W wypadku obiektywu 50 mm ustawienie odległości na 62 m, to już jest
> nieskończonoć - dla dowolnego produkowanego typu obiektywu 50 mm.

Niestety znów nie odpowiedziałeś konkretnie na pytanie.

Jak to było? "Ogólne stwierdzenia są zawsze nieprawdziwe" :-)

Np. niektóre aparaty Sony A APS-C mają matryce o wielkości piksela
poniżej 4x4 um^2.

optyki obiektywu itp., krążek rozproszenia powinien mieć wielkoć
poniżej nawet 4 um do powiedzmy 10 um. Jeśli użyjesz obiektywu
np. 50/2.8, to w takich warunkach odległoć hiperfokalna będzie
wynosić od kilkudziesięciu metrów do ok. 250 metrów.

Masz tam na skali zaznaczone 250 metrów? :-)

Normalnie pewnie przymkniemy przysłonę w takich okolicznościach,
ale 60 metrów (= ostroć od 30 metrów do inf) jest realne.

Dlatego zwykle nie ustawiamy jednak aparatów na odległoć hiperfokalną,
a celujemy "w punkt". Po coś ten AF jednak jest.

Starzec z Gór  writes:

W kwestii zrozumienia odległości hiperfokalnej, "focus shift" nie
ułatwia dokładnie niczego.

Jest to to samo zjawisko.

Musiałbyś podać źródło swojej definicji, wtedy możliwa byłaby jego
ocena.
Domyślam się, że takie źródło nie istnieje, ponieważ pojęcie odległości
hiperfokalnej jest od dawna ustalone, i praktycznie wszyscy używają go
w sposób spójny.

Może w długie zimowe wieczory będzie mi się chciało przekopać przez
książki.

Jeżeli ognisko obiektywu znajdzie się bliżej płaszczyzny sensora niż
wynosi wartoć ogniskowej, to obraz będzie nieostry - dla każdej
odległości. Oczywiście im bliżej przysuniesz, tym bardziej.

To się nazywa skrót myślowy, jeżeli jest nieczytelny to będę tłumaczył
od podstaw jak sołtys krowie na miedzy, albo przepiszę np kilka
pierwszych rozdziałów Cypriana.

Aparaty w komórkach ? Przecież tam się celuje wyświetlaczem telefonu -
tu ograniczeniem jest otwór względny - musi być zawarty w pewnych
granicach, nie może być zbyt mały.

Co do kamerek się nie wypowiadam - nie znam się i nie wiem co je
ogranicza.

Np. niektóre aparaty Sony A APS-C mają matryce o wielkości piksela
poniżej 4x4 um^2.

Czujnika !

 W zależności od wymagań oraz oczywiście od jakości

optyki obiektywu itp., krążek rozproszenia powinien mieć wielkoć
poniżej nawet 4 um do powiedzmy 10 um. Jeśli użyjesz obiektywu
np. 50/2.8, to w takich warunkach odległoć hiperfokalna będzie
wynosić od kilkudziesięciu metrów do ok. 250 metrów.

Nie jest to prawdą.

Normalnie pewnie przymkniemy przysłonę w takich okolicznościach,
ale 60 metrów (= ostroć od 30 metrów do inf) jest realne.

No jest. Tyle że realnie po przymknięciu do 8 głÄ™bia ostrości i tak
będzie sięgać od kilkunastu metrów do nieskończoności. Konkretnie
krążek rozproszenia będzie w tym zakresie odległości taki sam.

A AF baardzo często można sobie w buty wsadzić - albo nie działa, albo
działa bez sensu, albo np ze względów rozmaitych go nie ma.

W dniu niedziela, 14 sierpnia 2016 18:57:03 UTC+2 użytkownik Krzysztof Halasa napisał:
 albo może to być technika fotografowania.

Bingo.

> Jeżeli ognisko obiektywu znajdzie się bliżej płaszczyzny sensora niż
> wynosi wartoć ogniskowej, to obraz będzie nieostry - dla każdej
> odległości. Oczywiście im bliżej przysuniesz, tym bardziej.

No tak, ale... co to ma do rzeczy?

> Aparaty w komórkach ? Przecież tam się celuje wyświetlaczem telefonu -
> tu ograniczeniem jest otwór względny - musi być zawarty w pewnych
> granicach, nie może być zbyt mały.

Czyli rozumiesz, że otwór (względny czy bezwzględny, bez znaczenia
w szczególności w aparatach o stałej ogniskowej) determinuje min.
odległoć ostrzenia. To już coś.

> Co do kamerek się nie wypowiadam - nie znam się i nie wiem co je
> ogranicza.

Jest dokładnie tak samo, pomijając konkretne wartości.

>> Np. niektóre aparaty Sony A APS-C mają matryce o wielkości piksela
>> poniżej 4x4 um^2.
>
> Czujnika !

Sugerujesz, że wymiary piksela są inne?

>  W zależności od wymagań oraz oczywiście od jakości
>> optyki obiektywu itp., krążek rozproszenia powinien mieć wielkoć
>> poniżej nawet 4 um do powiedzmy 10 um. Jeśli użyjesz obiektywu
>> np. 50/2.8, to w takich warunkach odległoć hiperfokalna będzie
>> wynosić od kilkudziesięciu metrów do ok. 250 metrów.
>
> Nie jest to prawdą.

A co _konkretnie_ nie jest tu prawdą?

>> Normalnie pewnie przymkniemy przysłonę w takich okolicznościach,
>> ale 60 metrów (= ostroć od 30 metrów do inf) jest realne.
>
> No jest. Tyle że realnie po przymknięciu do 8 głÄ™bia ostrości i tak
> będzie sięgać od kilkunastu metrów do nieskończoności. Konkretnie
> krążek rozproszenia będzie w tym zakresie odległości taki sam.

Jak to sobie wyobrażasz?

Krążek rozproszenia jest zawsze najmniejszy w płaszczyźnie (czy co to
tam jest) ostrości. To jak może być taki sam tam oraz na granicy GO?
A tu, to nawet w ogóle daleko poza strefą ostrości.

Owszem, możesz nie zaobserwować różnicy na wyświetlaczu aparatu, albo
przy oglądaniu zdjęcia w pomniejszeniu. Kiepski obiektyw (lub
niewłaściwie ustawiony) także może dać taki efekt, przez rozmydlenie
wszystkiego.
W elektronice jednak zdjęcia są potrzebne w 1:1. Oczywiście nie
sugeruję, że robi się je w ustawieniu hiperfokalnym.

> A AF baardzo często można sobie w buty wsadzić - albo nie działa, albo
> działa bez sensu, albo np ze względów rozmaitych go nie ma.

Aha. No to muszę przyznać że mam chyba trochę szczęścia, bo w używanym
przeze mnie sprzęcie AF działa normalnie, i bez tego robienie zdjęć
byłoby jednak bardzo utrudnione (w szczególności takich, o których tu
mowa).

Starzec z Gór  writes:

 albo może to być technika fotografowania.

Bingo.

> Jeżeli ognisko obiektywu znajdzie się bliżej płaszczyzny sensora niż
> wynosi wartoć ogniskowej, to obraz będzie nieostry - dla każdej
> odległości. Oczywiście im bliżej przysuniesz, tym bardziej.

No tak, ale... co to ma do rzeczy?

Naprawdę nie wiesz ?

Teraz to ja nie rozumiem co Ty wypisujesz. Otwór zawsze jest względny,

to raz, dwa, nieważne czy ogniskowa jest stała zmienna czy wymienna,
ważna jest możliwoć odsunięcia lub, rzadko, przysunięcia do
płaszczyzny sensora.

> Co do kamerek się nie wypowiadam - nie znam się i nie wiem co je
> ogranicza.

Jest dokładnie tak samo, pomijając konkretne wartości.

I skąd się tam bierze paralaksa ??

>> Np. niektóre aparaty Sony A APS-C mają matryce o wielkości piksela
>> poniżej 4x4 um^2.
>
> Czujnika !

Sugerujesz, że wymiary piksela są inne?

Nie sugeruję - to jest oczywista oczywistoć, wymiary czujnika to
konkretna wielkoć fizyczna, zaś "wymiar piksela" to jakaś abstrakcja.

>  W zależności od wymagań oraz oczywiście od jakości
>> optyki obiektywu itp., krążek rozproszenia powinien mieć wielkoć
>> poniżej nawet 4 um do powiedzmy 10 um. Jeśli użyjesz obiektywu
>> np. 50/2.8, to w takich warunkach odległoć hiperfokalna będzie
>> wynosić od kilkudziesięciu metrów do ok. 250 metrów.
>
> Nie jest to prawdą.

A co _konkretnie_ nie jest tu prawdą?

Te obliczenia.

Opierasz się na błÄ™dnym założeniu że minimalny krążek rozproszenia można sobie dowolnie regulować.

Krążek rozproszenia jest zawsze najmniejszy w płaszczyźnie (czy co to
tam jest) ostrości. To jak może być taki sam tam oraz na granicy GO?
A tu, to nawet w ogóle daleko poza strefą ostrości.

No właśnie tak jest jedynie w teorii.

To oglądanie w 1:1 to jakaś mania. Jeżeli potrzebuję powiększenia
detalu, to mniejszym problemem jest zrobienia zdjęcia w większej skali
odwzorowania niż kombinowanie z oglądaniem szerszego planu w
powiększeniu.

Krzysztof Halasa wrote:

Natomiast przyjęcie krążka rozproszenia wielkości piksela,
w szczególności w fotografii elektroniki (PCB), jest bardzo sensowne

W dniu poniedziałek, 15 sierpnia 2016 14:40:24 UTC+2 użytkownik Krzysztof Halasa napisał:

Starzec z Gór  writes:

>  albo może to być technika fotografowania.
>
> Bingo.

Tak w ogóle, to raczej mniej częste użycie pojęcia "focus shift".

>> > Jeżeli ognisko obiektywu znajdzie się bliżej płaszczyzny sensora niż
>> > wynosi wartoć ogniskowej, to obraz będzie nieostry - dla każdej
>> > odległości. Oczywiście im bliżej przysuniesz, tym bardziej.
>>
>> No tak, ale... co to ma do rzeczy?
>
> Naprawdę nie wiesz ?

No nie. Napisz dlaczego uznałeś za stosowne o tym wspomnieć.

> Teraz to ja nie rozumiem co Ty wypisujesz. Otwór zawsze jest względny,

Otwór to jest otwór, i przede wszystkim ma swoją średnicę, wyrażoną
przede wszystkim (zwykle) w milimetrach.

> to raz, dwa, nieważne czy ogniskowa jest stała zmienna czy wymienna,
> ważna jest możliwoć odsunięcia lub, rzadko, przysunięcia do
> płaszczyzny sensora.

I piszesz o tym w kontekście aparatów "free focus"?

>> > Co do kamerek się nie wypowiadam - nie znam się i nie wiem co je
>> > ogranicza.
>>
>> Jest dokładnie tak samo, pomijając konkretne wartości.
>
> I skąd się tam bierze paralaksa ??

Dokładnie tak samo paralaksa nie ma tam nic do rzeczy, IOW w ogóle nie
występuje (pomijając owe lunety).
Paralaksa wymaga przynajmniej dwóch różnych "punktów widzenia".

>> >> Np. niektóre aparaty Sony A APS-C mają matryce o wielkości piksela
>> >> poniżej 4x4 um^2.
>> >
>> > Czujnika !
>>
>> Sugerujesz, że wymiary piksela są inne?
>
> Nie sugeruję - to jest oczywista oczywistoć, wymiary czujnika to
> konkretna wielkoć fizyczna, zaś "wymiar piksela" to jakaś abstrakcja.

Aha.
Jak dla mnie, jeśli matryca ma wymiary np. 23.6x15.60, i rozdzielczoć
6000x4000 (24 mega >> piksele <<), to wymiary piksela absolutnie nie są
abstrakcyjne i wynoszą (brutto, ale to matryca BSI) ok. 3.9x3.9 um^2..
Czujnik to moim zdaniem zupełnie inny element niż matryca (i niż piksel
na matrycy), ale oczywiście nie zamierzam o to toczyć bojów.

>> >  W zależności od wymagań oraz oczywiście od jakości
>> >> optyki obiektywu itp., krążek rozproszenia powinien mieć wielkoć
>> >> poniżej nawet 4 um do powiedzmy 10 um. Jeśli użyjesz obiektywu
>> >> np. 50/2.8, to w takich warunkach odległoć hiperfokalna będzie
>> >> wynosić od kilkudziesięciu metrów do ok. 250 metrów.
>> >
>> > Nie jest to prawdą.
>>
>> A co _konkretnie_ nie jest tu prawdą?
>
> Te obliczenia.

Tu nie ma obliczeń. To są dane wynikające z oszacowania (i przemnożenia
przez odpowiedni współczynnik, bo przecież dokładnie tak zdjęć nie
robię).

> Opierasz się na błÄ™dnym założeniu że minimalny krążek rozproszenia można sobie dowolnie regulować.

Nie dowolnie. Np. przyjęcie krążka rozproszenia rzędu 0.01 um byłoby
niesensowne, gdyż byłby dużo mniejszy od wielkości piksela.

Podobnie, przyjęcie 100 mm byłoby bez sensu, bo cała matryca stałaby się
czymś w rodzaju może światłomierza.
Natomiast przyjęcie krążka rozproszenia wielkości piksela,
w szczególności w fotografii elektroniki (PCB), jest bardzo sensowne
(tak, wiem że nikt normalny nie robi zdjęć makro z hiperfokalną).

Czasem przyjmuje się nawet mniejszy krążek rozproszenia, zwłaszcza jeśli
mamy ostre obiektywy o względnie małej ogniskowej (ludzie zdejmują też
filtry IR).

>> Krążek rozproszenia jest zawsze najmniejszy w płaszczyźnie (czy co to
>> tam jest) ostrości. To jak może być taki sam tam oraz na granicy GO?
>> A tu, to nawet w ogóle daleko poza strefą ostrości.
>
> No właśnie tak jest jedynie w teorii.

No to niestety muszę przyznać, że ja to obserwuję także w praktyce.
Bardzo często zresztą.

> To oglądanie w 1:1 to jakaś mania. Jeżeli potrzebuję powiększenia
> detalu, to mniejszym problemem jest zrobienia zdjęcia w większej skali
> odwzorowania niż kombinowanie z oglądaniem szerszego planu w
> powiększeniu.

Nie, to nie jest żadna mania, tylko specyfika zdjęć elektroniki. Tak
w ogóle, to te 24 MPix to jest ledwo wystarczająca rozdzielczoć.
Taki A7 z 42 MPix (czy ile on tam ich ma) byłby pewnie nieco lepszy,
chwilowo nieco drogi.
Dopiero płaski skaner ma wystarczającą rozdzielczoć - niestety nie
nadaje się do skanowania płytek z elementami (wyższymi, "component
side").

Po prostu, jeśli płytka drukowana ma wymiary np. 150 x 100 mm (a to nie
jest przecież żadna wielka płyta), a elementy mają wymiary np. 1 mm x
0,5 mm (wiem, są mniejsze), i chcemy mieć taki np. rezystor przynajmniej
na 20 pikselach (żeby w ogóle było coś widać - lepiej na 50), to policz
sobie, w jakiej skali trzeba robić i oglądać zdjęcia.
Robi się także zdjęcia częściowe (i następnie składa), ze względu na
zbyt małÄ… rozdzielczoć matrycy, a także ze względu na zniekształcenia
związane z małÄ… odległością (podobnie z różnym oświetleniem).

W dniu 2016-08-15 o 23:46, Starzec z Gór pisze:

[...]

Ależ doskonale rozumiem - stoisz na przegranej pozycji.
Otóż matryca ma x cm kwadratowych powierzchni, generuje y pikseli ... ale... Ale piksel to nie jest obraz z pojedynczego czujnika na matrycy tylko wypadkowa z kilku sąsiadujących ze sobą czujników . Pojedynczy czujnik odpowiada za jedną konkretną składową, która jest jakoś tam przeliczana, sumowana z sąsiednimi i w rezultacie otrzymujemy punkt obrazowy czyli piksel. Teoretycznie, sytuacja jest idealna, gdy na grupę czujników na matrycy , podawany jest jednolity sygnał, czyli krążek rozproszenia pokrywa nam te kilka sensorów odpowiedzialnych za powstanie jednego punktu obrazowego.
Tylko powiedz mi, w jaki sposób te sygnały są separowane, bo po mojemu zwyczajnie nie są...

Czasem przyjmuje się nawet mniejszy krążek rozproszenia, zwłaszcza jeśli
mamy ostre obiektywy o względnie małej ogniskowej (ludzie zdejmują też
filtry IR).

A po co ?

Paweł Pawłowicz  [kropka] pl> writes:

Jak to po co? Aby robić fotki w IR ;-)

W dniu 2016-08-16 o 17:19, Krzysztof Halasa pisze:

Paweł Pawłowicz  [kropka] pl> writes:

Jak to po co? Aby robić fotki w IR ;-)

No nie, na to to są specjalne kamery z (podobno) germanowymi soczewkami,
rozdzielczość w kilopikselach (a nie MPix).

Paweł Pawłowicz  [kropka] pl> writes:

No nie, na to to są specjalne kamery z (podobno) germanowymi soczewkami,
rozdzielczoć w kilopikselach (a nie MPix).

To do termicznej podczerwieni.

Tu mówimy o bliskiej podczerwieni, od
światła widzialnego do trochę ponad mikrometr.

W dniu 2016-08-16 o 21:48, Krzysztof Halasa pisze:

Paweł Pawłowicz  [kropka] pl> writes:

No nie, na to to są specjalne kamery z (podobno) germanowymi soczewkami,
rozdzielczość w kilopikselach (a nie MPix).

To do termicznej podczerwieni.

Ano.

Tu mówimy o bliskiej podczerwieni, od
światła widzialnego do trochę ponad mikrometr.

No wiem, tak sobie usiłowałem zażartować. Takich nawet też używamy,
z oświetlaczami (>600 nm, widać lekką czerwień). Ale tamto zdejmowanie
filtrów (nie przeze mnie, znam to z opowieści) nie miało nic wspólnego
z IR, tylko z tym, że taki filtr skutecznie zmniejsza rozdzielczość.
Przypuszczalnie zmniejsza ją celowo, żeby uniknąć mory (aliasingu).
Jeśli jednak mora komuś niestraszna, a potrzebna jest jak największa
rozdzielczość...

Paweł Pawłowicz  [kropka] pl> writes:

Filtr antyaliasingowy i filtr IR (a właściwie anty-IR) to dwie różne sprawy.

Starzec z Gór  writes:

>> > Jeżeli ognisko obiektywu znajdzie się bliżej płaszczyzny sensora niż
>> > wynosi wartoć ogniskowej, to obraz będzie nieostry - dla każdej
>> > odległości. Oczywiście im bliżej przysuniesz, tym bardziej.
>>
>> No tak, ale... co to ma do rzeczy?
>
> Naprawdę nie wiesz ?

No nie. Napisz dlaczego uznałeś za stosowne o tym wspomnieć.

Ma tyle, że postulat ustawiania na odległoć większą niż 50 m dla
obiektywu 50mm to jest bzdura totalna.

> to raz, dwa, nieważne czy ogniskowa jest stała zmienna czy wymienna,
> ważna jest możliwoć odsunięcia lub, rzadko, przysunięcia do
> płaszczyzny sensora.

I piszesz o tym w kontekście aparatów "free focus"?

Piszę w kontekście Twojej niejasnej wypowiedzi.

Domyślam się że owe kamerki mają obiektywy o stałym otworze WZGLĘDNYM,
określonej ogniskowej obiektywu i stałym ustawieniu ostrości.

Ależ doskonale rozumiem - stoisz na przegranej pozycji.

Otóż matryca ma x cm kwadratowych powierzchni, generuje y pikseli ...
ale... Ale piksel to nie jest obraz z pojedynczego czujnika na matrycy
tylko wypadkowa z kilku sąsiadujących ze sobą czujników .

Pojedynczy
czujnik odpowiada za jedną konkretną składową, która jest jakoś tam
przeliczana, sumowana z sąsiednimi i w rezultacie otrzymujemy punkt
obrazowy czyli piksel. Teoretycznie, sytuacja jest idealna, gdy na
grupę czujników na matrycy , podawany jest jednolity sygnał, czyli
krążek rozproszenia pokrywa nam te kilka sensorów odpowiedzialnych za
powstanie jednego punktu obrazowego.
Tylko powiedz mi, w jaki sposób te sygnały są separowane, bo po mojemu zwyczajnie nie są...

Nie ma czegoś takiego jak wielkoć piksela.Piksel to jest pojedynczy punkt obrazu wynikowego !

Podobnie, przyjęcie 100 mm byłoby bez sensu, bo cała matryca stałaby się
czymś w rodzaju może światłomierza.
Natomiast przyjęcie krążka rozproszenia wielkości piksela,
w szczególności w fotografii elektroniki (PCB), jest bardzo sensowne
(tak, wiem że nikt normalny nie robi zdjęć makro z hiperfokalną).

??

Czasem przyjmuje się nawet mniejszy krążek rozproszenia, zwłaszcza jeśli
mamy ostre obiektywy o względnie małej ogniskowej (ludzie zdejmują też
filtry IR).

A po co ?

A to doskonale rozumiem - na jednym zdjęciu musi znaleźÄ‡ się zbyt dużo drobnych detali.
Prawdę mówiąc, w takiej sytuacji collage z kilku ujęć wydaje mi się
jedynym sensownym rozwiązaniem, i już widzę ból głowy człowieka który
ma napisać skrypt do łÄ…czenia takich zdjęć. Gdyż, jak sądzę,
fotografowany obiekt nie będzie odwzorowywany płasko, tylko pod pewnym
kątem...

W dniu wtorek, 16 sierpnia 2016 17:04:34 UTC+2 użytkownik Krzysztof Halasa napisał:

Starzec z Gór  writes:

>> >> > Jeżeli ognisko obiektywu znajdzie się bliżej płaszczyzny sensora niż
>> >> > wynosi wartoć ogniskowej, to obraz będzie nieostry - dla każdej
>> >> > odległości. Oczywiście im bliżej przysuniesz, tym bardziej.
>> >>
>> >> No tak, ale... co to ma do rzeczy?
>> >
>> > Naprawdę nie wiesz ?
>>
>> No nie. Napisz dlaczego uznałeś za stosowne o tym wspomnieć.
>
> Ma tyle, że postulat ustawiania na odległoć większą niż 50 m dla
> obiektywu 50mm to jest bzdura totalna.

Zakładając że to prawda (może tak być w konkretnych przypadkach).
Ja niestety nie widzę związku tej tezy z tym, co napisałeś na górze.

Tzn. rozumiem, że zbliżanie soczewki do matrycy oddala punkt ostrości,
nie rozumiem tylko związku tamtych dwóch rzeczy (w szczególności
pierwszej, która praktycznie nigdy nie zachodzi).

> Domyślam się że owe kamerki mają obiektywy o stałym otworze WZGLĘDNYM,
> określonej ogniskowej obiektywu i stałym ustawieniu ostrości.

Owszem - dokładnie tak samo jak te aparaty. Dlatego właśnie napisałem,
że nie ma tam żadnej paralaksy.

> Otóż matryca ma x cm kwadratowych powierzchni, generuje y pikseli ...
> ale... Ale piksel to nie jest obraz z pojedynczego czujnika na matrycy
> tylko wypadkowa z kilku sąsiadujących ze sobą czujników .

Tak twierdzisz, ja natomiast twierdzę, że piksel to jest właśnie ten
"czujnik" będący elementem matrycy.

Aczkolwiek nie ma to najmniejszego znaczenia dla kwestii krążka
rozproszenia.

> Pojedynczy
> czujnik odpowiada za jedną konkretną składową, która jest jakoś tam
> przeliczana, sumowana z sąsiednimi i w rezultacie otrzymujemy punkt
> obrazowy czyli piksel. Teoretycznie, sytuacja jest idealna, gdy na
> grupę czujników na matrycy , podawany jest jednolity sygnał, czyli
> krążek rozproszenia pokrywa nam te kilka sensorów odpowiedzialnych za
> powstanie jednego punktu obrazowego.
> Tylko powiedz mi, w jaki sposób te sygnały są separowane, bo po mojemu zwyczajnie nie są...

Widzisz, w tej chwili używa się najczęściej matryc z mozaiką Bayera.
Te matryce mają taką dziwną przypadłoć, że - owszem - każdy piksel
docelowego obrazka RGB składa się z danych otrzymanych z więcej niż
jednego piksela matrycy,

trybie, bez redukcji rozdzielczości) odpowiada dokładnie jednemu
pikselowi obrazka. Oznacza to, że rozdzielczoć sygnału koloru jest
gorsza niż sygnału, że tak napiszę analogowo, luminancji.

Oczywiście oznacza to także to, że jeśli chcemy uzyskać maksymalną
rozdzielczoć obrazu (pomijam już kwestie filtrów IR i obiektywów),
to krążek rozproszenia musi być mały - idealnie (znacznie) mniejszy od
wielkości piksela.

> Nie ma czegoś takiego jak wielkoć piksela.Piksel to jest pojedynczy punkt obrazu wynikowego !

W mojej rzeczywistości istnieją jednak aparaty X-(M)pikselowe :-)

>> Podobnie, przyjęcie 100 mm byłoby bez sensu, bo cała matryca stałaby się
>> czymś w rodzaju może światłomierza.
>> Natomiast przyjęcie krążka rozproszenia wielkości piksela,
>> w szczególności w fotografii elektroniki (PCB), jest bardzo sensowne
>> (tak, wiem że nikt normalny nie robi zdjęć makro z hiperfokalną).
>
> ??

Niestety musisz pytać konkretnie.

>> Czasem przyjmuje się nawet mniejszy krążek rozproszenia, zwłaszcza jeśli
>> mamy ostre obiektywy o względnie małej ogniskowej (ludzie zdejmują też
>> filtry IR).
>
> A po co ?

Bo okazuje się, że wtedy powstaje jeszcze nieco bardziej ostre, czytelne
zdjęcie.

> A to doskonale rozumiem - na jednym zdjęciu musi znaleźÄ‡ się zbyt dużo drobnych detali.
> Prawdę mówiąc, w takiej sytuacji collage z kilku ujęć wydaje mi się
> jedynym sensownym rozwiązaniem, i już widzę ból głowy człowieka który
> ma napisać skrypt do łÄ…czenia takich zdjęć. Gdyż, jak sądzę,
> fotografowany obiekt nie będzie odwzorowywany płasko, tylko pod pewnym
> kątem...

Obiekt leży płasko, ale jest przestrzenny - w skrócie napiszę, że
z różnymi problemami walczy się różnie, generalnie jednak o to chodzi.
Ciekawiej to wygląda przy masowym zastosowaniu (nigdy takiego nie
robiłem) - QA montażu - zresztą dlatego o to zapytałem na początku.

Starzec z Gór  writes:

Jeszcze raz : wyliczenia dowodzące że zjawisko odległości
hiperfokalnej występuje dla nierealnych fizycznie nastaw odległości
(podczas gdy zachodzi ono jak najbardziej dla jak najbardziej
wykonalnych nastaw) zwyczajnie opierają się na jakichś
nierealistycznych założeniach.

Obiektywu nie da się ustawić na odległoć większą niż wynosi dla niego
granica nieskończoności - nieskończoności w sensie fotograficznym.

W kamerkach czy telefonach nie ma paralaksy, w aparatach free focus jest.
Za to w telefonach na pewno, a w kamerkach jak sądzę mamy stosunkowo
jasne obiektywy bez możliwości ich przymkniecia.

Każdy czujnik mierzy natężenie światła dla jednej składowej barwnej !
Każdy czujnik matrycy jest albowiem zaopatrzony w filtr, tą jedną
składową wycinający z reszty widma !

W mojej rzeczywistości istnieją jednak aparaty X-(M)pikselowe :-)

Owszem. Co odnosi się jednak do ilości punktów wygenerowanego obrazu.

Raczej wręcz przeciwnie. Usunięcie filtra IR spowoduje rozmydlenie obrazu.
Poniżej ktoś już ci napisał że zapewne mylisz filtr IR z filtrem AA
którego usunięcie faktycznie może nieco podnieć ostroć obrazu.

Zaraz. Jeżeli obiekt leży płasko, a jego przestrzennoć wynika
wyłÄ…cznie z wysokości zamontowanych elementów, to nie jest to jakiś
wielki problem.
Ogniskowa nieco dłuższa niż standard z odwzorowaniem 2:1, przysłona 8,
góra 11 i collage z kilku zdjęć załatwią sprawę. Jeden warunek : do
każdego składowego zdjęcia aparat i motyw muszą się w stosunku do
siebie przesuwać po równoległych płaszczyznach.

W dniu środa, 17 sierpnia 2016 21:43:23 UTC+2 użytkownik Krzysztof Halasa napisał:

Starzec z Gór  writes:

> Jeszcze raz : wyliczenia dowodzące że zjawisko odległości
> hiperfokalnej występuje dla nierealnych fizycznie nastaw odległości
> (podczas gdy zachodzi ono jak najbardziej dla jak najbardziej
> wykonalnych nastaw) zwyczajnie opierają się na jakichś
> nierealistycznych założeniach.

Nie wątpię, ale nikt tu takich nie pokazywał.

> Obiektywu nie da się ustawić na odległoć większą niż wynosi dla niego
> granica nieskończoności - nieskończoności w sensie fotograficznym.

Tzn. czasem da się ustawić, ale to nieistotne.
Ustawienie hiperfokalne to nie jest ustawienie na nieskończonoć, ani
dalej. To jest, w pewnym sensie, stosunkowo bliskie ustawienie.
Np. we free focusach to jest np. 1 metr albo 120 cm.

Odległoć hiperfokalna nie ma nic wspólnego z ustawianiem ostrości
w pobliżu nieskończoności, ani poza nią.

> W kamerkach czy telefonach nie ma paralaksy, w aparatach free focus jest.
> Za to w telefonach na pewno, a w kamerkach jak sądzę mamy stosunkowo
> jasne obiektywy bez możliwości ich przymkniecia.

Tak, w aparatach free focus z lunetką jest paralaksa, podobnie zresztą
jak i w nie-free focusach.
W dzisiejszych czasach w aparatach free focus (np. takich w komórkach,
bo nie wiem, czy jeszcze istnieją takie w formie kompaktów, ale pewnie
także są) nie ma lunetki, nie ma więc paralaksy.

Nie wiem ile można bić tego nieżywego konia - minimalną odległoć
w aparatach free focus wyznacza głÄ™bia ostrości, a nie paralaksa
(istniejąca lub nie), i jeśli masz wątpliwości, to ja ich już nie
rozwieję.

> Każdy czujnik mierzy natężenie światła dla jednej składowej barwnej !
> Każdy czujnik matrycy jest albowiem zaopatrzony w filtr, tą jedną
> składową wycinający z reszty widma !

Tak, każdy piksel mierzy poziom luminancji, oraz jedną ze składowych
chrominancji.
No chyba że aparat B&W, wtedy jest tylko luminancja, ale oczywiście nie
ma mozaiki. Są też inne rozwiązania, mniej popularne.

Czujnik (ang. "sensor") to jest jeden lub dwa w całym aparacie, lub coś
w tym stylu.

>> W mojej rzeczywistości istnieją jednak aparaty X-(M)pikselowe :-)
>
> Owszem. Co odnosi się jednak do ilości punktów wygenerowanego obrazu.

Nie, odnosi się do liczby punktów matrycy. Obraz w trybie surowym ma
oczywiście tyle samo punktów, ale już np. JPEG może mieć ich inną
liczbę.

> Raczej wręcz przeciwnie. Usunięcie filtra IR spowoduje rozmydlenie obrazu.
> Poniżej ktoś już ci napisał że zapewne mylisz filtr IR z filtrem AA
> którego usunięcie faktycznie może nieco podnieć ostroć obrazu.

Tyle że to jest jeden filtr, nie da się zdjąć filtra AA bez zdjęcia
filtra IR (a przynajmniej nic o tym nie wiem). Przyznaję że osobiście
tego nie robiłem, jednakże nie mam powodu, by w to nie wierzyć.

> Zaraz. Jeżeli obiekt leży płasko, a jego przestrzennoć wynika
> wyłÄ…cznie z wysokości zamontowanych elementów, to nie jest to jakiś
> wielki problem.
> Ogniskowa nieco dłuższa niż standard z odwzorowaniem 2:1, przysłona 8,
> góra 11 i collage z kilku zdjęć załatwią sprawę. Jeden warunek : do
> każdego składowego zdjęcia aparat i motyw muszą się w stosunku do
> siebie przesuwać po równoległych płaszczyznach.

Jasne. Kwestia szczegółów, np. dokładności, oświetlenia, cieni, czasu
wykonania itd.

W dniu 2016-08-17 o 23:46, Starzec z Gór pisze:

[...]

Tyle że to jest jeden filtr, nie da się zdjąć filtra AA bez zdjęcia
filtra IR (a przynajmniej nic o tym nie wiem). Przyznaję że osobiście
tego nie robiłem, jednakże nie mam powodu, by w to nie wierzyć.

Gdyż łatwiej jest wywalić oba filtry na raz niż bawić się w ich rozdzielanie.+

Paweł Pawłowicz  [kropka] pl> writes:

Przed chwilą obejrzałem taki filtr wyjęty z Pentaxa K100. Wyraźnie
widać cztery warstwy: cienką niebieskawą (prawdopodobnie IR), i
trójwarstwowy AA, dwie zewnętrzne cienkie bledoniebieskie i bezbarwną
grubszą w środku. Prawdopodobnie sklejone z marną szansą na
rozdzielenie.

Starzec z Gór  writes:

> Jeszcze raz : wyliczenia dowodzące że zjawisko odległości
> hiperfokalnej występuje dla nierealnych fizycznie nastaw odległości
> (podczas gdy zachodzi ono jak najbardziej dla jak najbardziej
> wykonalnych nastaw) zwyczajnie opierają się na jakichś
> nierealistycznych założeniach.

Nie wątpię, ale nikt tu takich nie pokazywał.

Sprawdź dokładnie.

Tzn. czasem da się ustawić, ale to nieistotne.
Ustawienie hiperfokalne to nie jest ustawienie na nieskończonoć, ani
dalej. To jest, w pewnym sensie, stosunkowo bliskie ustawienie.
Np. we free focusach to jest np. 1 metr albo 120 cm.

Niezupełnie. Ten jeden metr to jest odległoć gdzie będzie jeszcze w miarę ostro.
Ale poza tym dobrze myślisz.

Od dwóch dni ci tłumaczę - ograniczenie głÄ™bi ostrości w aparatach
lunetkowych ma inną przyczynę niż w prostych telefonach czy kamerkach.

No nie rozwiejesz... Bo ich nie mam.
GłÄ™bia ostrości spokojnie mogła by być większa.
A nawet jest.
Jakoś tak ostroć na 60 cm , oczywiście bez gwarancji że na zdjęciu
będziemy mieć to co widzimy w celowniku.

W dniu czwartek, 18 sierpnia 2016 21:19:23 UTC+2 użytkownik Krzysztof Halasa napisał:

Starzec z Gór  writes:

>> > Jeszcze raz : wyliczenia dowodzące że zjawisko odległości
>> > hiperfokalnej występuje dla nierealnych fizycznie nastaw odległości
>> > (podczas gdy zachodzi ono jak najbardziej dla jak najbardziej
>> > wykonalnych nastaw) zwyczajnie opierają się na jakichś
>> > nierealistycznych założeniach.
>>
>> Nie wątpię, ale nikt tu takich nie pokazywał.
>
> Sprawdź dokładnie.

Tzn. co mam zrobić? Jeśli takie tu widziałeś, to napisz kto i kiedy to
napisał. Byłbym zdziwiony, ale kto wie.

>> Tzn. czasem da się ustawić, ale to nieistotne.
>> Ustawienie hiperfokalne to nie jest ustawienie na nieskończonoć, ani
>> dalej. To jest, w pewnym sensie, stosunkowo bliskie ustawienie.
>> Np. we free focusach to jest np. 1 metr albo 120 cm.
>
> Niezupełnie. Ten jeden metr to jest odległoć gdzie będzie jeszcze w miarę ostro.
> Ale poza tym dobrze myślisz.

Jednak zupełnie, ten metr to jest 2x 50 cm, granicą ostrości było
(akurat w tym przypadku) pół metra (a w innym 60 cm). Pisałem już o tym
dokładnie.

> Od dwóch dni ci tłumaczę - ograniczenie głÄ™bi ostrości w aparatach
> lunetkowych ma inną przyczynę niż w prostych telefonach czy kamerkach.

Ale ja nie pisałem o aparatach lunetkowych, tylko o free focusach.

> No nie rozwiejesz... Bo ich nie mam.
> GłÄ™bia ostrości spokojnie mogła by być większa.
> A nawet jest.
> Jakoś tak ostroć na 60 cm , oczywiście bez gwarancji że na zdjęciu
> będziemy mieć to co widzimy w celowniku.

Wybacz, może ktoś inny ci pomoże - ja wymiękam.

Krzysztof Halasa wrote in

W dzisiejszych czasach w aparatach free focus (np. takich w komórkach,
bo nie wiem, czy jeszcze istnieją takie w formie kompaktów, ale pewnie
także są) nie ma lunetki, nie ma więc paralaksy.

W dniu środa, 17 sierpnia 2016 00:53:11 UTC+2 użytkownik Starzec z Gór napisał:

W dniu wtorek, 16 sierpnia 2016 17:04:34 UTC+2 użytkownik Krzysztof Halasa napisał:
> Starzec z Gór  writes:
>
> >> >> > Jeżeli ognisko obiektywu znajdzie się bliżej płaszczyzny sensora niż
> >> >> > wynosi wartoć ogniskowej, to obraz będzie nieostry - dla każdej
> >> >> > odległości. Oczywiście im bliżej przysuniesz, tym bardziej.
> >> >>
> >> >> No tak, ale... co to ma do rzeczy?
> >> >
> >> > Naprawdę nie wiesz ?
> >>
> >> No nie. Napisz dlaczego uznałeś za stosowne o tym wspomnieć.
> >
> > Ma tyle, że postulat ustawiania na odległoć większą niż 50 m dla
> > obiektywu 50mm to jest bzdura totalna.
>
> Zakładając że to prawda (może tak być w konkretnych przypadkach).
> Ja niestety nie widzę związku tej tezy z tym, co napisałeś na górze.

Jeszcze raz : wyliczenia dowodzące że zjawisko odległości hiperfokalnej występuje dla nierealnych fizycznie nastaw odległości (podczas gdy zachodzi ono jak najbardziej dla jak najbardziej wykonalnych nastaw) zwyczajnie opierają się na jakichś nierealistycznych założeniach.
Obiektywu nie da się ustawić na odległoć większą niż wynosi dla niego granica nieskończoności - nieskończoności w sensie fotograficznym.

>
> Tzn. rozumiem, że zbliżanie soczewki do matrycy oddala punkt ostrości,
> nie rozumiem tylko związku tamtych dwóch rzeczy (w szczególności
> pierwszej, która praktycznie nigdy nie zachodzi).

Praktycznie możliwoć takiego ustawienia od czasu do czasu się pojawia, w niektórych obiektywach.

>
> > Domyślam się że owe kamerki mają obiektywy o stałym otworze WZGLĘDNYM,
> > określonej ogniskowej obiektywu i stałym ustawieniu ostrości.
>
> Owszem - dokładnie tak samo jak te aparaty. Dlatego właśnie napisałem,
> że nie ma tam żadnej paralaksy.

W kamerkach czy telefonach nie ma paralaksy, w aparatach free focus jest.
Za to w telefonach na pewno, a w kamerkach jak sądzę mamy stosunkowo jasne obiektywy bez możliwości ich przymkniecia.

>
> > Otóż matryca ma x cm kwadratowych powierzchni, generuje y pikseli ...
> > ale... Ale piksel to nie jest obraz z pojedynczego czujnika na matrycy
> > tylko wypadkowa z kilku sąsiadujących ze sobą czujników .
>
> Tak twierdzisz, ja natomiast twierdzę, że piksel to jest właśnie ten
> "czujnik" będący elementem matrycy.

Nie jest ! Piksel jest punktem w obrazie wynikowym !

> Aczkolwiek nie ma to najmniejszego znaczenia dla kwestii krążka
> rozproszenia.
>
> > Pojedynczy
> > czujnik odpowiada za jedną konkretną składową, która jest jakoś tam
> > przeliczana, sumowana z sąsiednimi i w rezultacie otrzymujemy punkt
> > obrazowy czyli piksel. Teoretycznie, sytuacja jest idealna, gdy na
> > grupę czujników na matrycy , podawany jest jednolity sygnał, czyli
> > krążek rozproszenia pokrywa nam te kilka sensorów odpowiedzialnych za
> > powstanie jednego punktu obrazowego.
> > Tylko powiedz mi, w jaki sposób te sygnały są separowane, bo po mojemu zwyczajnie nie są...
>
> Widzisz, w tej chwili używa się najczęściej matryc z mozaiką Bayera.
> Te matryce mają taką dziwną przypadłoć, że - owszem - każdy piksel
> docelowego obrazka RGB składa się z danych otrzymanych z więcej niż
> jednego piksela matrycy,


Czujnika !

 ale jednak każdy piksel matrycy (w normalnym
> trybie, bez redukcji rozdzielczości) odpowiada dokładnie jednemu
> pikselowi obrazka. Oznacza to, że rozdzielczoć sygnału koloru jest
> gorsza niż sygnału, że tak napiszę analogowo, luminancji.
>
> Oczywiście oznacza to także to, że jeśli chcemy uzyskać maksymalną
> rozdzielczoć obrazu (pomijam już kwestie filtrów IR i obiektywów),
> to krążek rozproszenia musi być mały - idealnie (znacznie) mniejszy od
> wielkości piksela.

Czujnika !
Każdy czujnik mierzy natężenie światła dla jednej składowej barwnej !
Każdy czujnik matrycy jest albowiem zaopatrzony w filtr, tą jedną składową wycinający z reszty widma !


>
> > Nie ma czegoś takiego jak wielkoć piksela.Piksel to jest pojedynczy punkt obrazu wynikowego !
>
> W mojej rzeczywistości istnieją jednak aparaty X-(M)pikselowe :-)

Owszem. Co odnosi się jednak do ilości punktów wygenerowanego obrazu.

>
> >> Podobnie, przyjęcie 100 mm byłoby bez sensu, bo cała matryca stałaby się
> >> czymś w rodzaju może światłomierza.
> >> Natomiast przyjęcie krążka rozproszenia wielkości piksela,
> >> w szczególności w fotografii elektroniki (PCB), jest bardzo sensowne
> >> (tak, wiem że nikt normalny nie robi zdjęć makro z hiperfokalną).
> >
> > ??
>
> Niestety musisz pytać konkretnie.
>
> >> Czasem przyjmuje się nawet mniejszy krążek rozproszenia, zwłaszcza jeśli
> >> mamy ostre obiektywy o względnie małej ogniskowej (ludzie zdejmują też
> >> filtry IR).
> >
> > A po co ?
>
> Bo okazuje się, że wtedy powstaje jeszcze nieco bardziej ostre, czytelne
> zdjęcie.

Raczej wręcz przeciwnie. Usunięcie filtra IR spowoduje rozmydlenie obrazu.
Poniżej ktoś już ci napisał że zapewne mylisz filtr IR z filtrem AA którego usunięcie faktycznie może nieco podnieć ostroć obrazu.

>
> > A to doskonale rozumiem - na jednym zdjęciu musi znaleźÄ‡ się zbyt dużo drobnych detali.
> > Prawdę mówiąc, w takiej sytuacji collage z kilku ujęć wydaje mi się
> > jedynym sensownym rozwiązaniem, i już widzę ból głowy człowieka który
> > ma napisać skrypt do łÄ…czenia takich zdjęć. Gdyż, jak sądzę,
> > fotografowany obiekt nie będzie odwzorowywany płasko, tylko pod pewnym
> > kątem...
>
> Obiekt leży płasko, ale jest przestrzenny - w skrócie napiszę, że
> z różnymi problemami walczy się różnie, generalnie jednak o to chodzi.
> Ciekawiej to wygląda przy masowym zastosowaniu (nigdy takiego nie
> robiłem) - QA montażu - zresztą dlatego o to zapytałem na początku.

Zaraz. Jeżeli obiekt leży płasko, a jego przestrzennoć wynika wyłÄ…cznie z wysokości zamontowanych elementów, to nie jest to jakiś wielki problem.
Ogniskowa nieco dłuższa niż standard z odwzorowaniem 2:1, przysłona 8, góra 11 i collage z kilku zdjęć załatwią sprawę. Jeden warunek : do każdego składowego zdjęcia aparat i motyw muszą się w stosunku do siebie przesuwać po równoległych płaszczyznach.
Większa zabawa jest gdy motyw leży pod kątem do płaszczyzny sensora - tu zaczynają się pewne schody, ale i na to znalazłbym sposób - po czym przypomniałem sobie że ustrojstwo do takiego fotografowania od dawna np Manfrotto robi...
Pozdrawiam Marcin

Zaraz. Jeżeli obiekt leży płasko, a jego przestrzennoć wynika wyłÄ…cznie z wysokości zamontowanych elementów, to nie jest to jakiś wielki problem.
Ogniskowa nieco dłuższa niż standard z odwzorowaniem 2:1, przysłona 8, góra 11 i collage z kilku zdjęć załatwią sprawę. Jeden warunek : do każdego składowego zdjęcia aparat i motyw muszą się w stosunku do siebie przesuwać po

XX YY  writes:

w ten sposob mozesz skladac ze soba bez problemu obrazy plaskie , np
robiac szczegolowe reprodukcje obraztow malarskich.
jesli przedmiot jest przestrzenny to sie tego nie da tak latwo zrobic.
Wystapi nie do usuniecia rachunkowo blad paralaksy

Tak, tyle że normalnie interesuje nas jednak obiekt płaski, tzn.. sama
płytka z płaskimi elementami SMD. Wystające części będą wystawać w różne
strony, można je usunąć np. ręcznie w jakimś GIMPie (ew. pozostaną
ostrosłupy czy coś podobnego). To nie ma być dzieło sztuki, tylko ma to
służyć do np. analizy układu albo innego serwisu itp.

XX YY  writes:

plytki z odleglosci macro pewnie nie sa plaskie, Jakies chipy Maja
pewnie do 10 mm wysokosci , jesli nie wiecej.

z takich malych
odlegloscio macro zozenie w obraz panoramiczny przysuwajac aparat
idealnie rownolegle nad plytka w tej samej odleglosc nie jeszt mozliwe
, ze wzgldu na paralaxe. Trzeba zachowac niezmiennosc polozenia punktu
nodalnego i to z dokladnoscia do pojedynczego mm.

to musialby byc rzeczywiscie obiekty plaski, alb o nalezy fotografowac
z wiekszej odleglosci by uzyskac rtzut quasi prostopadly.

Starzec z Gór wrote in

(ludzie zdejmują też filtry IR).

A po co ?

W dniu piątek, 19 sierpnia 2016 18:10:02 UTC+2 użytkownik astro napisał:

Starzec z Gór wrote in

>> (ludzie zdejmują też filtry IR).
> A po co ?

Do astrofotografii. Filtr przed matryca wycina pasmo H-alpha.
http://en.wikipedia.org/wiki/H-alpha
Utrudnia to fotografowanie mglawic wodrowych.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Obszar_H_II
www.astropix.com/HTML/I_ASTROP/DSLR_HA.HTM

Sa rowniez filtry - zamienniki dla oryginalnej "szybki" przed matryca.
Przepuszczaja H-alpha i zapewniaja tez poprawnosc dzialania autofocusa
(szyba przed matryca jest plytka plasko-rownolegla, wiec nie zmienia
ogniskowej, przesuwa jednak plaszczyzne ogniskowania, co psuje autofocus
jak i ostrosc w wizjerze wzgledem matrycy).
www.baader-planetarium.de/sektion/s45/canon_astroupgrade-english.htm
Blokuje tez bardziej skrajne obszary widma, by zmniejszyc aberracje
chromatyczna.
www.baader-planetarium.de/sektion/s45/bilder/vergleich_400d_baader_bcf_gross.jpg

Nawet sam Canon zaprezentowal lustrzanke 60Da (kiedys jeszcze 20Da),
specjalnie zmodyfikowana pod tym kontem.
http://en.wikipedia.org/wiki/Canon_EOS_60D#EOS_60Da

Bardziej ekstremalni astrofotografowie... zdrapuja maske Bayera, tworzac
czarno-biala lustrzanke, o znaczniej lepszej czulosci.
www.jtwastronomy.com/tutorials/debayer.html
www.maxmax.com/b&w_conversion.htm

No jest. Tyle że realnie po przymknięciu do 8 głÄ™bia ostrości i tak będzie sięgać od kilkunastu metrów do nieskończoności. Konkretnie krążek rozproszenia będzie w tym zakresie odległości taki sam.

W wypadku obiektywu 50 mm ustawienie odległości na 62 m, to już jest nieskończonoć - dla dowolnego produkowanego typu obiektywu 50 mm.
Pozdrawiam Marcin

Trzmiel zgodnie z wszelkimi teoriami aerodynamicznymi latać nie może.
Co wiosna trzmiele udowadniają, że teorie te się mylą.
Wydrukuj sobie i powieś przed nosem.
Znudzony Marcin

Am Freitag, 12. August 2016 16:44:58 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:

Trzmiel zgodnie z wszelkimi teoriami aerodynamicznymi latać nie może.
Co wiosna trzmiele udowadniają, że teorie te się mylą..

W dniu sobota, 13 sierpnia 2016 09:23:13 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:

Am Freitag, 12. August 2016 16:44:58 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:
> Trzmiel zgodnie z wszelkimi teoriami aerodynamicznymi latać nie może.
> Co wiosna trzmiele udowadniają, że teorie te się mylą.


przechodzisz samego siebie w pisaniu glupot.

lot trzmiela odbywa  sie w oparciu o te same prawa natury opisane przez czlowieka prawami fizyki wedluig ktorych lataja ptaki czy samoloty - prawo bernouliego ktore mowi : w warunkach ciaglosci przeplywu suma cisnien statycznego i dynamicznego jest stala.

wskutek ruchu skrzydel dochodzi do oplywu przez powietrze , nad powierzchnia skrzydel Spada cisnienie statyczne , tworzy sie podcisnienie , ktore jest najwazniejszym elementem sily nosnej. Do tego dochodzi istotna sila  wywolana przez splywajace  na krawedzi splywu powietrze , skierowana skosnie do przodu .

wedlug tychze prawidel trzmiel ma za mala powierzchnie skrzydel w stosunku do masy i oporow ( przekroj ciala) aby mogl wykonac lot szybowy , tak jak np ptaki.
Tak tez wiec trzmiele szybowac nie moga i nie szybuja , latac moga i lataj jak helikopter.

Wejze starcze z gor nie pitol glupot , tylko zanim zaczniesz wyglaszac wlasne "teorie" przeczytaj cos na ten temat - moze mlodego Technika?  chyba ze pozostales na etapie swierszczykow ?

>
> Ale hiperfokalna to jest odległoć. To jaka to jest odległoć?

Ĺťadna ściśle określona. Jest to taka odległoć nastawiona przy której maksymalnie wykorzystujemy głÄ™bię ostrości.

W dniu środa, 10 sierpnia 2016 15:33:14 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:

> >
> > Ale hiperfokalna to jest odległoć. To jaka to jest odległoć?

>
> Ĺťadna ściśle określona. Jest to taka odległoć nastawiona przy której maksymalnie wykorzystujemy głÄ™bię ostrości.

przestalbys juz bredzic.
tutaj masz definicje hiperfocalnej :

http://www.fotografuj.pl/Article/Odleglosc_hiperfokalna/id/34

https://fr.wikipedia.org/wiki/Hyperfocale

https://de.wikipedia.org/wiki/Hyperfokale_Entfernung

https://en.wikipedia.org/wiki/Hyperfocal_distance

we francuskim , niemieckim , angielskim , polskim wszyscy rozumieja to samo.
scicle okreslona odleglosc w zaleznosci od ogniskowej i przyslony. Taka jest definicja od poczatku istnienia tego pojecia.


hiperfocalna to jest taka odleglosc , ze dla okreslonej przyslony i ogniskowej uzyskujemy najwieksza z mozliwych glebie ostrosci. kazda inna nastawa odleglosci - chocby o 1 cm do przodu/tylu spowoduje ze GO bedzie mniejsza, chocby o 1 cm.



jesli robisz macro np z 10 cm to maksymalnie wykorzystujesz glebie ostroci jesli nastwisz na 10 cm. Jesli przedmiot znajduje sie dalej - to nastaw dalej.
w macro rozklad GO przed/tyl jest ok 1:1 .

Hiperfocalna dla tego obiektywu i przyslony moze wynosic paredziesiat metrow , a ty wykorzystujesz maksymalnie GO z 10 cm - to nie ma nic wspolnego z hiperfocalna.

wez przeczytaj cos na ten temat w sieci, akurat to jest tak trywialny temat , ze do odnalezienia natychmiast.

jeszcze z 1000 razy bedziesz powtarzal te niestowrzone glupoty. Az mi sie robi  ciebie  zal .

Am Mittwoch, 10. August 2016 15:37:50 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:

W dniu środa, 10 sierpnia 2016 15:33:14 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:
> > >
> > > Ale hiperfokalna to jest odległoć. To jaka to jest odległoć?
>
> >
> > Ĺťadna ściśle określona. Jest to taka odległoć nastawiona przy której maksymalnie wykorzystujemy głÄ™bię ostrości.
>
> przestalbys juz bredzic.
> tutaj masz definicje hiperfocalnej :
>
> http://www.fotografuj.pl/Article/Odleglosc_hiperfokalna/id/34
>
> https://fr.wikipedia.org/wiki/Hyperfocale
>
> https://de.wikipedia.org/wiki/Hyperfokale_Entfernung
>
> https://en.wikipedia.org/wiki/Hyperfocal_distance
>
> we francuskim , niemieckim , angielskim , polskim wszyscy rozumieja to samo.
> scicle okreslona odleglosc w zaleznosci od ogniskowej i przyslony. Taka jest definicja od poczatku istnienia tego pojecia.
>
>
> hiperfocalna to jest taka odleglosc , ze dla okreslonej przyslony i ogniskowej uzyskujemy najwieksza z mozliwych glebie ostrosci. kazda inna nastawa odleglosci - chocby o 1 cm do przodu/tylu spowoduje ze GO bedzie mniejsza, chocby o 1 cm.
>
>
>
> jesli robisz macro np z 10 cm to maksymalnie wykorzystujesz glebie ostroci jesli nastwisz na 10 cm. Jesli przedmiot znajduje sie dalej - to nastaw dalej.
> w macro rozklad GO przed/tyl jest ok 1:1 .
>
> Hiperfocalna dla tego obiektywu i przyslony moze wynosic paredziesiat metrow , a ty wykorzystujesz maksymalnie GO z 10 cm - to nie ma nic wspolnego z hiperfocalna.
>
> wez przeczytaj cos na ten temat w sieci, akurat to jest tak trywialny temat , ze do odnalezienia natychmiast.
>
> jeszcze z 1000 razy bedziesz powtarzal te niestowrzone glupoty. Az mi sie robi  ciebie  zal .

Bałwan jesteś, i tyle.
Napisz jeszcze że achromat to w zasadzie apochromat tyle że semi i kilka podobnych mądrości, wielbicielu Hegla.
Znudzony Marcin

W dniu środa, 10 sierpnia 2016 15:44:08 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:

Am Mittwoch, 10. August 2016 15:37:50 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:
> W dniu środa, 10 sierpnia 2016 15:33:14 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:
> > > >
> > > > Ale hiperfokalna to jest odległoć. To jaka to jest odległoć?
> >
> > >
> > > Ĺťadna ściśle określona. Jest to taka odległoć nastawiona przy której maksymalnie wykorzystujemy głÄ™bię ostrości.
> >
> > przestalbys juz bredzic.
> > tutaj masz definicje hiperfocalnej :
> >
> > http://www.fotografuj.pl/Article/Odleglosc_hiperfokalna/id/34
> >
> > https://fr.wikipedia.org/wiki/Hyperfocale
> >
> > https://de.wikipedia.org/wiki/Hyperfokale_Entfernung
> >
> > https://en.wikipedia.org/wiki/Hyperfocal_distance
> >
> > we francuskim , niemieckim , angielskim , polskim wszyscy rozumieja to samo.
> > scicle okreslona odleglosc w zaleznosci od ogniskowej i przyslony. Taka jest definicja od poczatku istnienia tego pojecia.
> >
> >
> > hiperfocalna to jest taka odleglosc , ze dla okreslonej przyslony i ogniskowej uzyskujemy najwieksza z mozliwych glebie ostrosci. kazda inna nastawa odleglosci - chocby o 1 cm do przodu/tylu spowoduje ze GO bedzie mniejsza, chocby o 1 cm.
> >
> >
> >
> > jesli robisz macro np z 10 cm to maksymalnie wykorzystujesz glebie ostroci jesli nastwisz na 10 cm. Jesli przedmiot znajduje sie dalej - to nastaw dalej.
> > w macro rozklad GO przed/tyl jest ok 1:1 .
> >
> > Hiperfocalna dla tego obiektywu i przyslony moze wynosic paredziesiat metrow , a ty wykorzystujesz maksymalnie GO z 10 cm - to nie ma nic wspolnego z hiperfocalna.
> >
> > wez przeczytaj cos na ten temat w sieci, akurat to jest tak trywialny temat , ze do odnalezienia natychmiast.
> >
> > jeszcze z 1000 razy bedziesz powtarzal te niestowrzone glupoty. Az mi sie robi  ciebie  zal .
>
> Bałwan jesteś, i tyle.
> Napisz jeszcze że achromat to w zasadzie apochromat tyle że semi i kilka podobnych mądrości, wielbicielu Hegla.
> Znudzony Marcin

to jest tak jak jeszi facet autostradya pod prad i slyszy w Radio ostrzezenie : uwaga jeden kierowca jedzie pod prad.

na to on - co to znaczy jeden kierowca ? tutaj wszyscy jada pod prad.

A można po polsku?
Marcin

W dniu środa, 10 sierpnia 2016 19:28:48 UTC+2 użytkownik XX YY napisał:

>
> A można po polsku?
> Marcin

oczywiscie , ze mozna . prosze bardzo

Jedzie Starzec z gor autostrada pod prad. W radiu slyszy komunikat :
uwaga , Jakis kierowca jedzie pod prad.

Starzec z gor na to wkurzony: co znaczy  Jakis jedzie pod prad ? - tutaj wszyscy jada pod prad!!!

Dlatego, w skrócie, że głÄ™bia ostrości za punktem na który ją nastawimy jest mniej więcej o połowę większa niż przed nim. Ustawiając ostroć nieco bliżej niż środek fotografowanego obiektu, wykorzystujemy głÄ™bię w większym stopniu.

W dniu .08.2016 o 18:34 Starzec z Gór  pisze:

(...)