Witam,

PogłÄ™biam swoją wiedzę z zakresu wykonywania godnych uwagi zdjęć. Zachęciły mnie do tego również i Wasz komentarze. Nabyłem m.in. książkę "Kompozycja obrazu fotograficznego" Tomasz GałÄ…zki:

http://helion.pl/ksiazki/kompozycja-obrazu-fotograficznego-tomasz-j-galazka,komobr.htm#opis

której rozdział przykładowy można zobaczyć tu:

http://pdf.helion.pl/komobr/komobr.pdf

Autor bogato ilustruje przykłady poprawnej kompozycji, wyjaśnia jakie metody stosował w poszczególnych ujęciach. Patrząc na ilustracje okiem amatora uznałbym je w jako zdjęcia wręcz czasem paskudne typu bura łÄ…ka przesłonięta częściowo mgłÄ… na horyzoncie (rys 1.3 czy 2.4). Jakby wykonane przypadkowo przez 2 letnie dziecko bawiące się aparatem, któremu rodzic pomagał trzymać go poziomo aby nie były całkowicie skopane.

Wskutek lektury zaczynam odnosić wrażenie, że docenienie prawidłowej kompozycji zdjęcia ważniejsze jest od treści zdjęcia. Pokusiłem się o eksperyment i pokazałem zdjęcia kilku znajomym nie znającym się na fotografii w celu poznania ich opinii. Generalnie uznali, że zdjęcia tego typu wyrzucili by do kosza. Uznałem więc, że tylko fachowiec jest w stanie zachwycić się prezentowanym, doskonale skomponowanym w książce materiałem. Nie jestem w stanie zachwycić się zdjęciem 3 kundli ganiających po ulicy tylko dlatego, że jest ich 3 a nie 2 lub 4 (to konkretny przykład z innej książki).

Czy Waszym zdaniem ta książka jest słaba, czy to jest jakiś problem we mnie, że nie potrafię uznać jej wartości? Po jej przeczytaniu mam wrażenie, że autor ma świetne przygotowanie teoretyczne ale nie potrafi go wykorzystać, co z pewnością nie może stanowić podstaw do inspiracji dla mnie.

--
Pozdrawiam,
Marek

Am Mittwoch, 21. Januar 2015 12:29:46 UTC+1 schrieb Marek:

Witam,

Pogłębiam swoją wiedzę z zakresu wykonywania godnych uwagi zdjęć.
Zachęciły mnie do tego również i Wasz komentarze. Nabyłem m.in. książkę
"Kompozycja obrazu fotograficznego" Tomasz Gałązki:

http://helion.pl/ksiazki/kompozycja-obrazu-fotograficznego-tomasz-j-galazka,komobr.htm#opis

której rozdział przykładowy można zobaczyć tu:

http://pdf.helion.pl/komobr/komobr.pdf

Autor bogato ilustruje przykłady poprawnej kompozycji, wyjaśnia jakie
metody stosował w poszczególnych ujęciach. Patrząc na ilustracje okiem
amatora uznałbym je w jako zdjęcia wręcz czasem paskudne typu bura łąka
przesłonięta częściowo mgłą na horyzoncie (rys 1.3 czy 2.4). Jakby
wykonane przypadkowo przez 2 letnie dziecko bawiące się aparatem,
któremu rodzic pomagał trzymać go poziomo aby nie były całkowicie skopane.

Wskutek lektury zaczynam odnosić wrażenie, że docenienie prawidłowej
kompozycji zdjęcia ważniejsze jest od treści zdjęcia. Pokusiłem się o
eksperyment i pokazałem zdjęcia kilku znajomym nie znającym się na
fotografii w celu poznania ich opinii. Generalnie uznali, że zdjęcia
tego typu wyrzucili by do kosza. Uznałem więc, że tylko fachowiec jest w
stanie zachwycić się prezentowanym, doskonale skomponowanym w książce
materiałem. Nie jestem w stanie zachwycić się zdjęciem 3 kundli
ganiających po ulicy tylko dlatego, że jest ich 3 a nie 2 lub 4 (to
konkretny przykład z innej książki).

Czy Waszym zdaniem ta książka jest słaba, czy to jest jakiś problem we
mnie, że nie potrafię uznać jej wartości? Po jej przeczytaniu mam
wrażenie, że autor ma świetne przygotowanie teoretyczne ale nie potrafi
go wykorzystać, co z pewnością nie może stanowić podstaw do inspiracji
dla mnie.

--
Pozdrawiam,
Marek

a prawda jest  brutalna

jesli sie nie ma zdolnosci plastycznych , to sie nigdy dobrze nie skomponuje obrazu , dokladnie tak samo , jesli sie nie ma uzdonien muzycznych nigdy sie dobrze i czysto nie zaspiewa utworu , chocby nie wiem jak dlugo cwiczyc..

Jesli sie w dziecinstwie tych zdolnosci nie rozwinelo , to pozniej jest juz za pozno. Mozg nie rozwija sie wiecej , raczej zamiera .

Nie czarujmy sie , ze posiadacze " cyfry " sa artystami , albo maja uzdolnienia plastyczne. Niestety w wiekszosci przypadkow jestesmy bombardowania nijakimi zdjeciami , na poziomie cos jak poziom spiewu przy goleniu . na szczescie w tym wypadku raczej nikt nie wpada na pomysl , zeby taka "tworczosc"  prezentowac publicznie - w odroznieniu do zdjec niestety.

W dniu 2015-01-21 o 13:47, XX YY pisze:

te wydawnictwa fotograficzne  sa komercyjne - byle jaka wiedza dla plebsu.

Am Mittwoch, 21. Januar 2015 22:45:34 UTC+1 schrieb crazy bejbi:

W dniu 2015-01-21 o 13:47, XX YY pisze:

> te wydawnictwa fotograficzne  sa komercyjne - byle jaka wiedza dla plebsu.

Jedyna uwaga to taka, że z obrazów czasem bez podkładki teoretycznej nie
wiemy, czemu obraz jest dobry. On JEST dobry, ale początkujący nie
będzie wiedział czemu.

Zatem tego typu książki są o tyle fajne, że opisy są czasem ciekawe, tj.
prezentują teorię. Niestety czasem ci od teorii bywają słabi w praktyce
- szczególnie, że omawiając jakąś zasadę potrzebują fotkę, żeby tą
zasadę pokazać. A to wielokrotnie artystyczne nie będzie.

XX YY  Wrote in message:

Am Mittwoch, 21. Januar 2015 22:45:34 UTC+1 schrieb crazy bejbi:

W dniu 2015-01-21 o 13:47, XX YY pisze:

> te wydawnictwa fotograficzne  sa komercyjne - byle jaka wiedza dla plebsu.

Jedyna uwaga to taka, że z obrazów czasem bez podkładki teoretycznej nie
wiemy, czemu obraz jest dobry. On JEST dobry, ale początkujący nie
będzie wiedział czemu.

Zatem tego typu książki są o tyle fajne, że opisy są czasem ciekawe, tj.
prezentują teorię. Niestety czasem ci od teorii bywają słabi w praktyce
- szczególnie, że omawiając jakąś zasadę potrzebują fotkę, żeby tą
zasadę pokazać. A to wielokrotnie artystyczne nie będzie.

sam opis literacki moze i jest ciekawy . ale pisac o tym jak sie komponuje obraz to tak jakby malowac obraz o tym , jak nalezy pisac ksiazki , albo grac na gitarze o zasadach literackich.
nonsens. to tylko zludzenie.
Nie mozna sie w ten sposob niczego dowiedziec o kompozycji - choc co mniej bystrym moze sie tak wydawac.
Obcowanie z obrazem , szkicownik i olowek , tworzenie obrazow , prowadzi do rozwoju wrazliwosci plastycznej , wrazliwosci na bodzce wzrokowe -  wrazliwosci plastycznej ,zdolnosci  " myslenia  obrazami" .
Nie nauczysz sie pisac malujac/ogladajac  obrazy . dlaczego mialby sie ktos nauczy komponowac obrazy , piszac/ czytajac ksiazki ? To zludzenie , bledne droga. Jesli ktos tej wrazliwosci nie ma , a nie kazdy musi miec to literatura nie pomoze.


Jest w sieci sporo publikacji n.t. elementow kompozycji A takie tam bablanie o znaczeniu lini , plamy , faktury itd itp - nikt nie wie czy to prawda - ot takie sobie fantazjowanie literackie.

szkicownik i olowek - to chyba najlepsza metoda nauki kompozycji. to w zasadzie nic innego jak proces poznawania i odkrywania  wlasnej swiadomosci i podswiadomosci plastycznej. To odkrywanie siebie w sferze wrazliwosci obrazowej.

crazy bejbi  napisał(a):

Jedyna uwaga to taka, że z obrazów czasem bez podkładki teoretycznej nie
wiemy, czemu obraz jest dobry. On JEST dobry, ale początkujący nie
będzie wiedział czemu.

>Jedyna uwaga to taka, że z obrazów czasem bez podkładki teoretycznej nie
>wiemy, czemu obraz jest dobry. On JEST dobry, ale początkujący nie
>będzie wiedział czemu.

W dniu 2015-01-23 o 09:55, XX YY pisze:

na tym polega problem zeby zdac sobie sprawe z tego ze zadnej podkladki teoretycznej nie potrzebujesz - to nie ma sensu. to tylko zludzenie.

w muzyce sa wszyscy osluchani .
czy potrzebujesz podkladki teoretycznej zeby o czyms co sluchasz powiedzec jest dobe , albo nie?

W dniu 2015-01-23 o 16:31, Luke pisze:

W dniu 2015-01-23 o 09:55, XX YY pisze:

na tym polega problem zeby zdac sobie sprawe z tego ze zadnej podkladki teoretycznej nie potrzebujesz - to nie ma sensu. to tylko zludzenie.

To niby nie na temat, ale można wszystko przenieść przez analogię na
grunt fotografii.

Czy Kolega kiedykolwiek interesował się szerzej muzyką? Jeśli tak, to
takie stwierdzenie mnie po prostu przeraża :)

w muzyce sa wszyscy osluchani .
czy potrzebujesz podkladki teoretycznej zeby o czyms co sluchasz powiedzec jest dobe , albo nie?

Zaiste i ponad wszelką wątpliwość, aby móc w pełni słuchać muzyki,
należy mieć podbudowę teoretyczną umożliwiającą jej zrozumienie.

Chyba, że rozmawiamy o muzyce nadawanej w mainstreamowych rozgłośniach,
którą oceniamy po tym, że ma "fajny beat", albo wokalistka wydaje fajne
jęki, albo są śmieszne słowa, albo - jak w filmie REJS - już to raz się
słyszało.

Osłuchanie jest ważne, ale bez zrozumienia jest bezwartościowe. Możesz
bez teoretycznej podbudowy odtworzyć przypadkowe wykonanie barokowej
fugi - opinia będzie wtedy jakąś losową wypadkową wrażliwości muzycznej
ukształtowanej przez różne gatunki słuchanej w życiu muzyki. Bez
zrozumienia co to jest fuga, jak ją słuchać, bez znajomości nut i
patrzenia w nie podczas słuchania (aby czytać wzrokiem nuty w czasie
słuchania wcale nie trzeba umieć zagrać!), bez zwracania uwagi na pewne
istotne elementy tego gatunku, ocenia się ten utwór jako "produkt
dźwiękowy". Do tego może jeszcze dojść "syndrom pierwszego wykonania" -
czyli pierwsze nagranie utworu ocenia się jako najlepsze, a każde inne
jako gorsze "bo jest inne od tego, co już znamy". To wszystko ma
analogie do fotografii.

Dla wychowanego na systemie pentatonicznym muzyka z Dalekiego Wschodu,
który nigdy w życiu nie słyszał muzyki europejskiej, akord durowy oraz
molowy nie ma ani radości, ani smutku! My się NAUCZYLIŚMY tak je
odbierać. Jedynym obiektywnym faktem jest konsonans/dysonans; emocje
biorą się z nauki w szkole.

Jeśli chcesz zrozumieć i móc ocenić jakiś utwór - załóżmy preludium
organowe - jest to możliwe wyłącznie po zapoznaniu się z nutami (nawet
jeśli nie jest się w stanie tego zagrać) oraz po wielokrotnym
odsłuchaniu do znudzenia co najmniej kilkunastu różnych wykonań.

Czy to ma przełożenie do fotografii?

Jeśli chcesz zrozumieć i móc ocenić jakiś utwór - załóżmy preludium
organowe - jest to możliwe wyłącznie po zapoznaniu się z nutami (nawet
jeśli nie jest się w stanie tego zagrać) oraz po wielokrotnym
odsłuchaniu do znudzenia co najmniej kilkunastu różnych wykonań.

Czy to ma przełożenie do fotografii?

L.

Am Samstag, 24. Januar 2015 14:18:57 UTC+1 schrieb XX YY:

>
> Jeśli chcesz zrozumieć i móc ocenić jakiś utwór - załóżmy preludium
> organowe - jest to możliwe wyłącznie po zapoznaniu się z nutami (nawet
> jeśli nie jest się w stanie tego zagrać) oraz po wielokrotnym
> odsłuchaniu do znudzenia co najmniej kilkunastu różnych wykonań..
>
> Czy to ma przełożenie do fotografii?
>
> L.

moglbys pokazac swoje portfolio?

W dniu 2015-01-24 o 14:18, XX YY pisze:

moglbys pokazac swoje portfolio?

Am Mittwoch, 28. Januar 2015 10:42:49 UTC+1 schrieb Luke:

W dniu 2015-01-24 o 14:18, XX YY pisze:

> moglbys pokazac swoje portfolio?
>

Nie, gdyż moje zdjęcia są tragiczne ;-)

uzbierać dziesiątki nagrań, w każdym przypadku wykonawca miał na utwór
inne, własne spojrzenie.

Przeniesienie tego na fotografię.

Temat - obiekt, który fotografujemy. Dajmy na to - Plac Zamkowy w Warszawie.

Utwór - całość, zawierająca dany temat. Może być ujęta szczegółowo. Np.
widok na Plac Zamkowy zrobiony z danego (z dokładnością do metra)
miejsca, dokładnie wyznaczoną ogniskową.

W dniu 2015-01-28 o 14:40, XX YY pisze:

muzyka - prosze bardzo to samo.
trzeba grac muzyka , nie da sie jej opisac.
pisac o muzyce to tak jak .... tanczyc o architekturze.

dopoki tego nie zrobisz , to nie jest fotografia - opis jest literatura.
zrob pokaz , zobaczymy , slowa beda zbedne.

no i na tym polega wlasnie problem

zupelnie czyms innym jestz fotografowanie , a zupenie czyms innym pisanie.

W dniu 2015-01-28 o 21:03, Luke pisze:> W dniu 2015-01-28 o 14:40, XX YY pisze:
>
>> muzyka - prosze bardzo to samo.
>> trzeba grac muzyka , nie da sie jej opisac.
>> pisac o muzyce to tak jak .... tanczyc o architekturze.
> (...)
>> dopoki tego nie zrobisz , to nie jest fotografia - opis jest literatura.
>> zrob pokaz , zobaczymy , slowa beda zbedne.
>
> Czy wydrukowana w nutach symfonia jest muzyką?
>
> Dopóki jest niezagrana?

Nie jest. Jest partyturą.


--
Pozdrawiam
JD

W dniu 2015-01-28 o 21:35, JD pisze:

Czy wydrukowana w nutach symfonia jest muzyką?

Dopóki jest niezagrana?

Nie jest. Jest partyturą.

Utwór - całość, zawierająca dany temat. Może być ujęta szczegółowo. Np.
widok na Plac Zamkowy zrobiony z danego (z dokładnością do metra)
miejsca, dokładnie wyznaczoną ogniskową. Ale również ogólnie. Na
przykład - ostra latarnia z nieostrą Kolumną Zygmunta w tle. Albo kadr
zawierający Kolumnę Zygmunta po lewej i Zamek Królewski po prawej -
miejsce wykonania zdjęcia, ogniskowa i kadr wedle uznania.

Takim rozumowaniem negujemy krytyków szeroko pojętej sztuki (którzy o
niej piszą, zaś nierzadko mają niewielkie doświadczenie w samym jej
uprawianiu).

L.

W dniu 2015-01-28 o 10:42, Luke pisze:


Zapędziłeś się.

Z muzyką więcej wspólnego ma gotowanie (kucharzenie)
niż fotografia.

--
Pozdrawiam
JD

W dniu 2015-01-23 o 08:15, I.Tichy pisze:

Jak sie nie podoba 99 ludziom a podoba setnemu fachowcowi, to zdjecie jest po prostu... zle.
Chyba, ze oni sie bawia i tworza da siebie ;)

W dniu 2015-01-23 o 08:15, I.Tichy pisze:

Jak sie nie podoba 99 ludziom a podoba setnemu fachowcowi, to zdjecie jest po prostu... zle.
Chyba, ze oni sie bawia i tworza da siebie ;)

On 2015-01-23 08:15, I.Tichy wrote:

W moim odczuciu jest to dorabianie teorii do zdjecia.
Zdjecie ma sie zwyczajnie podobac.

W dniu 2015-01-30 o 12:24, quent pisze:

On 2015-01-23 08:15, I.Tichy wrote:

W moim odczuciu jest to dorabianie teorii do zdjecia.
Zdjecie ma sie zwyczajnie podobac.

Bo to jest właśnie *definicja_dobrego_zdjęcia* - musi się podobać.
Przy czym każdy ma oczywiście własną definicję ;-)
I już.

On 2015-01-30 20:56, JD wrote:

Nie ma czegoś takiego, jak "definicja dobrego zdjęcia"
nawet jeśli każdy jakąś ma :)

W dniu 2015-01-31 o 21:35, quent pisze:

On 2015-01-30 20:56, JD wrote:

Nie ma czegoś takiego, jak "definicja dobrego zdjęcia"
nawet jeśli każdy jakąś ma :)

No właśnie jest :-)
"Dobre zdjęcie to takie, które się podoba".

On 2015-01-31 23:26, JD wrote:

Moja definicja jest w miarę ścisła i dotyczy całej sztuki.
Dobra sztuka to taka, która przetrwała próbę czasu.

Jeśli dzisiaj ktoś odnosi sukces jakimś zdjęciem,
to jeszcze nie znaczy, że ono jest dobre.

W dniu 2015-02-02 o 13:43, quent pisze:

I znów... "odnosi sukces" - niezrozumiałe.

On 2015-02-03 21:58, JD wrote:

W dniu 2015-02-02 o 13:43, quent pisze:

I znów... "odnosi sukces" - niezrozumiałe.

Ucz się polskiego, bo słabo trolujesz.

W dniu .02.2015 o 13:43 quent  pisze:

On 2015-01-31 23:26, JD wrote:

Moja definicja jest w miarę ścisła i dotyczy całej sztuki.
Dobra sztuka to taka, która przetrwała próbę czasu.

Ale to nie jest definicja :-)
Definicja może zawierać jedynie pojęcia, których nie trzeba osobno  definiować.
U Ciebie należałoby jeszcze zdefiniować "przetrwanie próby czasu" bo  niewiadomo co to właściwie znaczy.

Jeśli dzisiaj ktoś odnosi sukces jakimś zdjęciem,
to jeszcze nie znaczy, że ono jest dobre.

I znów... "odnosi sukces" - niezrozumiałe.

On 2015-02-03 23:22, Trefniś wrote:

Hehe...
Proponuję przyjąć nominatywną definicję sztuki.
To się na pewno spodoba wszystkim na p.r.f.c. :)

Zgodnie z nią ważna jest intencja, z jaką dzieło zostało stworzone.
Jeśli intencją było stworzenie dzieła sztuki, to wytwór dziełem sztuki
_jest_ bezwzględnie.
Za Donaldem Juddem - "jeżeli ktoś nazwał coś sztuką, jest nią".
Idąc dalej - jeśli autor uzna swoje dzieło za sztukę, musi nią być
niezależnie od poziomu, jaki sobą reprezentuje.

Powyższe nie podlega dyskusji - jest jedną z (wielu!) definicji sztuki.
Darujcie sobie przekonywanie, że jest nieprawdziwa. Ona _jest_ i koniec :)

Hehe...
Proponuję przyjąć nominatywną definicję sztuki.
To się na pewno spodoba wszystkim na p.r.f.c. :)

Zgodnie z nią ważna jest intencja, z jaką dzieło zostało stworzone. Jeśli 
intencją było stworzenie dzieła sztuki, to wytwór dziełem sztuki _jest_ 
bezwzględnie.

W dniu .02.2015 o 19:36 XX YY  pisze:

Hehe...
Proponuję przyjąć nominatywną definicję sztuki.
To się na pewno spodoba wszystkim na p.r.f.c. :)

Zgodnie z nią ważna jest intencja, z jaką dzieło zostało stworzone.  Jeśli
intencją było stworzenie dzieła sztuki, to wytwór dziełem sztuki _jest_
bezwzględnie.

najwieksza sztuka jest sztuka zarabiania pieniedzy.

I tyle w temacie.
dziekuje za uwage.

Am Mittwoch, 4. Februar 2015 21:43:04 UTC+1 schrieb Trefniś:

W dniu .02.2015 o 19:36 XX YY  pisze:

>
>>
>> Hehe...
>> Proponuję przyjąć nominatywną definicję sztuki.
>> To się na pewno spodoba wszystkim na p.r.f.c. :)
>>
>> Zgodnie z nią ważna jest intencja, z jaką dzieło zostało stworzone. 
>> Jeśli
>> intencją było stworzenie dzieła sztuki, to wytwór dziełem sztuki _jest_
>> bezwzględnie.
>
>
> najwieksza sztuka jest sztuka zarabiania pieniedzy.
>
> I tyle w temacie.
> dziekuje za uwage.

Przy okazji możesz np. zaostrzyć ołówek i nazwać go sztuką.
Dwie pieczenie przy jednym ogniu.

--
Trefniś

W dniu .02.2015 o 18:34 XX YY  pisze:

Am Mittwoch, 4. Februar 2015 21:43:04 UTC+1 schrieb Trefniś:

W dniu .02.2015 o 19:36 XX YY  pisze:

>
>>
>> Hehe...
>> Proponuję przyjąć nominatywną definicję sztuki.
>> To się na pewno spodoba wszystkim na p.r.f.c. :)
>>
>> Zgodnie z nią ważna jest intencja, z jaką dzieło zostało stworzone.
>> Jeśli
>> intencją było stworzenie dzieła sztuki, to wytwór dziełem sztuki  _jest_
>> bezwzględnie.
>
>
> najwieksza sztuka jest sztuka zarabiania pieniedzy.
>
> I tyle w temacie.
> dziekuje za uwage.

Przy okazji możesz np. zaostrzyć ołówek i nazwać go sztuką..
Dwie pieczenie przy jednym ogniu.

--
Trefniś

za ile mozna sprzedac taka sztuke ?

czy wlasne g... tez mozna nazwac sztuka ?
Jesli nazwe , czy rzeczywiscie nia bedzie ?

a jesli guernice picassa  , albo sloneczniki v. gogha nazwe g.... , czy  tym samym stana sie g ....  , przestna byc  dzielem sztuki ?

Am Freitag, 6. Februar 2015 19:24:09 UTC+1 schrieb Trefniś:

W dniu .02.2015 o 18:34 XX YY  pisze:

> Am Mittwoch, 4. Februar 2015 21:43:04 UTC+1 schrieb Trefniś:
>> W dniu .02.2015 o 19:36 XX YY  pisze:
>>
>> >
>> >>
>> >> Hehe...
>> >> Proponuję przyjąć nominatywną definicję sztuki.
>> >> To się na pewno spodoba wszystkim na p.r.f.c. :)
>> >>
>> >> Zgodnie z nią ważna jest intencja, z jaką dzieło zostało stworzone.
>> >> Jeśli
>> >> intencją było stworzenie dzieła sztuki, to wytwór dziełem sztuki 
>> _jest_
>> >> bezwzględnie.

>>
>> Przy okazji możesz np. zaostrzyć ołówek i nazwać go sztuką..
>> Dwie pieczenie przy jednym ogniu.
>>
>> --
>> Trefniś
>
> za ile mozna sprzedac taka sztuke ?
>
> czy wlasne g... tez mozna nazwac sztuka ?
> Jesli nazwe , czy rzeczywiscie nia bedzie ?
>
> a jesli guernice picassa  , albo sloneczniki v. gogha nazwe g.... , czy 
> tym samym stana sie g ....  , przestna byc  dzielem sztuki ?

Przeczytaj _dokładnie_ definicję, którą przytoczyłem. To winno ci starczyć.
Ale przy takim błysku intelektu - pieniędzy to nie zrobisz...


--
Trefniś

On 2015-02-08 14:04, XX YY wrote:

pewnie sie myle i definicje sa dobre .

W dniu .02.2015 o 08:43 quent  pisze:

Osobiście definiowanie sztuki uważam za zbędne a co za tym idzie -  również dyskusję na jej temat.

On 2015-02-09 12:55, Trefniś wrote:

W dniu .02.2015 o 08:43 quent  pisze:

Osobiście definiowanie sztuki uważam za zbędne a co za tym idzie -
również dyskusję na jej temat.

:)

Gdyby kogoś jednak interesowało piękno jako zjawisko,

W dniu .02.2015 o 17:18 quent  pisze:

On 2015-02-09 12:55, Trefniś wrote:

W dniu .02.2015 o 08:43 quent  pisze:

Osobiście definiowanie sztuki uważam za zbędne a co za tym idzie -
również dyskusję na jej temat.

:)

Gdyby kogoś jednak interesowało piękno jako zjawisko,

"zjawisko" - termin dodany niepotrzebnie. Bynajmniej nie pomaga w  dyskusji. Co zresztą widać po kolejnych postach.

Sztuka, piękno... to pojęcia nie do końca tożsame.
Sztukę można definiować a piękno to raczej pojęcie podstawowe jak  szczęście, czas...

W dniu .02.2015 o 19:20 Trefniś  pisze:

(...)

Na razie zakładamy, ze małpa "przyklejona" do spustu migawki stworzy  rzecz piękną, ale nie dzieło sztuki.
Dopóki ktoś tego sztuką nie nazwie :)
A to już pewien dyskomfort dla niektórych :)

On 2015-02-10 19:20, Trefniś wrote:

W dniu .02.2015 o 17:18 quent  pisze:

On 2015-02-09 12:55, Trefniś wrote:

W dniu .02.2015 o 08:43 quent  pisze:

Osobiście definiowanie sztuki uważam za zbędne a co za tym idzie -
również dyskusję na jej temat.

:)

Gdyby kogoś jednak interesowało piękno jako zjawisko,

"zjawisko" - termin dodany niepotrzebnie. Bynajmniej nie pomaga w
dyskusji. Co zresztą widać po kolejnych postach.

Sztuka, piękno... to pojęcia nie do końca tożsame.
Sztukę można definiować a piękno to raczej pojęcie podstawowe jak
szczęście, czas...

"Zjawisko" jest konieczne!
Ależ oczywiście - piękna nikt rozsądny nie utożsamia ze sztuką!

Am Dienstag, 10. Februar 2015 19:20:18 UTC+1 schrieb Trefniś:

W dniu .02.2015 o 17:18 quent  pisze:

> On 2015-02-09 12:55, Trefniś wrote:
>> W dniu .02.2015 o 08:43 quent  pisze:
>>
>>
>>> Osobiście definiowanie sztuki uważam za zbędne a co za tym idzie -
>>> również dyskusję na jej temat.
>>
>> :)
>>
>> Gdyby kogoś jednak interesowało piękno jako zjawisko,
>
> "zjawisko" - termin dodany niepotrzebnie. Bynajmniej nie pomaga w 
> dyskusji. Co zresztą widać po kolejnych postach.
>
> Sztuka, piękno... to pojęcia nie do końca tożsame.
> Sztukę można definiować a piękno to raczej pojęcie podstawowe jak 
> szczęście, czas...

"Zjawisko" jest konieczne!
Ależ oczywiście - piękna nikt rozsądny nie utożsamia ze sztuką!
Zwłaszcza ja!

Piękno jest wszędzie - sztuka jest tu.
Ale piękno jako zjawisko - jak zjawisko przyrodnicze (!!!)
Piękno _jest_ zjawiskiem (ale nie sztuką).
Pisałem o pięknie jako zjawisku właśnie w tym znaczeniu, nie ma sensu 
krytykować!

Że nie pomaga w dyskusji? Ależ trzeba patrzeć całościowo (holistycznie).
Bo skończymy prymitywnie (myślę o fekalnej estetyce XX YY).

Zjawisko jest piękne (a w szczególności właśnie to przyrodnicze).
Ale sztuka i piękno to są zupełnie rózne rzeczy.
Na razie zakładamy, ze małpa "przyklejona" do spustu migawki stworzy rzecz 
piękną, ale nie dzieło sztuki.
Dopóki ktoś tego sztuką nie nazwie :)
A to już pewien dyskomfort dla niektórych :)

--

Definicja jest dobra.

Z tym, że jeśli uważasz, że jednak nie, to podaj własną.

W dniu .02.2015 o 16:10 XX YY  pisze:

Definicja jest dobra.

Definicja jest tak dobra , jak dobrymi beda te dziela sztuki , ktorych  przyklady podalem.

Z tym, że jeśli uważasz, że jednak nie, to podaj własną.

nie ma potrzeby, aczkolwiek nie mialbym z tym wiekszych problemow.
na penwno nie wystarczy okrzykniecie przez tworce  swojej pracy  dzielem  sztuki aby nim zostala .

to raczej bardziej podchodzi pod definicje schizofreni.

Am Montag, 9. Februar 2015 16:30:56 UTC+1 schrieb Trefniś:

W dniu .02.2015 o 16:10 XX YY  pisze:

>
>> Definicja jest dobra.
>
>
> Definicja jest tak dobra , jak dobrymi beda te dziela sztuki , ktorych 
> przyklady podalem.
>
>> Z tym, że jeśli uważasz, że jednak nie, to podaj własną.
>
> nie ma potrzeby, aczkolwiek nie mialbym z tym wiekszych problemow.
> na penwno nie wystarczy okrzykniecie przez tworce  swojej pracy  dzielem 
> sztuki aby nim zostala .
>
> to raczej bardziej podchodzi pod definicje schizofreni.

Ależ to jest pełnoprawna, uznana definicja.
Nawet podałem nazwisko jej najbardziej znanego zwolennika. A jest ich 
znacznie więcej!
Wyobrażenia jakichś profanów nie mają nic do rzeczy.

Używanie słów, których się nie rozumie - to też swego rodzaju sztuka.
Nie istnieje nic takiego, jak schizofrena.
Chyba, że to zaledwie język polski jest ci obcy?

--
Trefniś

W dniu .02.2015 o 18:34 XX YY  pisze:


(...)

Najwazniejszym atrybutem sztuki jest niezwyklosc i nietrywialnosc.  Sztuka nie moze byc pospolicie osiaglana . Gdyz przez jej trywialnosc

Am Montag, 9. Februar 2015 18:56:47 UTC+1 schrieb Trefniś:

W dniu .02.2015 o 18:34 XX YY  pisze:


(...)
> Najwazniejszym atrybutem sztuki jest niezwyklosc i nietrywialnosc. 
> Sztuka nie moze byc pospolicie osiaglana . Gdyz przez jej trywialnosc
(...)

Zamiast dyskutować - czytaj definicję nominatywną sztuki,

Została wypracowana dawno temu.

W dniu .02.2015 o 20:57 XX YY  pisze:

Am Montag, 9. Februar 2015 18:56:47 UTC+1 schrieb Trefniś:

W dniu .02.2015 o 18:34 XX YY  pisze:


(...)
> Najwazniejszym atrybutem sztuki jest niezwyklosc i nietrywialnosc.
> Sztuka nie moze byc pospolicie osiaglana . Gdyz przez jej trywialnosc
(...)

Zamiast dyskutować - czytaj definicję nominatywną sztuki,

Została wypracowana dawno temu.

e tam,. . mogles siegnac przynajmniej do bardziej ambitnych opracowan.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Sztuka

hi , hi , hi ...

w ciagu kilkunastu minut moge stworzyc teorie sztuki genetywnej .

Am Montag, 9. Februar 2015 22:24:54 UTC+1 schrieb Trefniś:

W dniu .02.2015 o 20:57 XX YY  pisze:

> Am Montag, 9. Februar 2015 18:56:47 UTC+1 schrieb Trefniś:
>> W dniu .02.2015 o 18:34 XX YY  pisze:
>>
>>
>> (...)
>> > Najwazniejszym atrybutem sztuki jest niezwyklosc i nietrywialnosc.
>> > Sztuka nie moze byc pospolicie osiaglana . Gdyz przez jej trywialnosc
>> (...)
>>
>> Zamiast dyskutować - czytaj definicję nominatywną sztuki,
>
>> Została wypracowana dawno temu.
>
> e tam,. . mogles siegnac przynajmniej do bardziej ambitnych opracowan.
>
> http://pl.wikipedia.org/wiki/Sztuka
>
> hi , hi , hi ...
>

Zmusiłem cię do sięgnięcia dalej, niż do czeluści własnego mózgu - to 
sukces.
Jesteś już na etapie wikipedii - a dalej jest jeszcze ciekawiej!

>
>
> w ciagu kilkunastu minut moge stworzyc teorie sztuki genetywnej .

Czekamy, bo nie wiemy, co oznacza to słowo w kontekście sztuki.


Pozdrowienia od Duchampa:
http://en.wikipedia.org/wiki/L.H.O.O.Q.#mediaviewer/File:Marcel_Duchamp_Mona_Lisa_LHOOQ.jpg

--
Trefniś

W dniu .02.2015 o 08:32 XX YY  pisze:


(...)

interent to wiedza dla plebsu.
owszem sa wartosciowe informacje , ale na ogol nie sa ogolnie  dostepne.

Am Dienstag, 10. Februar 2015 09:22:26 UTC+1 schrieb Trefniś:

W dniu .02.2015 o 08:32 XX YY  pisze:


(...)
> interent to wiedza dla plebsu.
> owszem sa wartosciowe informacje , ale na ogol nie sa ogolnie  dostepne..
(...)

Plebs zaprasza do swojego grona - znacznie lepsza wiedza plebsu, niż 
jakieś chore obsesje z gównami, jak tu nam proponowałeś z czystej 
_niechęci_ do wiedzy.

Czy ja nie pisałem, że twoje dywagacje interesują mnie już wyłącznie jako 
twoja nowa "genetywna" definicja sztuki , cokolwiek to znaczy?
Hehe, XX YY będzie teraz rozpaczliwie szukał w internecie dla plebsu - 
_jak_ połączyć "genetywność" ze sztuką :)
A może znajdzie w tej definicji uzasadnienie dla swoich gównen?

Proponuję EOT, bo nie spodziewam się po tobie niczego twórczego.
Lepiej pooglądaj sobie w "internecie dla plebsu" _zdjęć_ fotografów.

--
Trefniś

W dniu .02.2015 o 09:30 XX YY  pisze:



(...)

jesli znajdziesz lepsze definicje to przytocz , ale blagam nie z  wikipedii.

Zieeeew...
Definicję przytoczyłem zgodnie z możliwościami XX YY.
Oczywiście nie spojrzałeś na poprzednie moje posty, gdzie przytaczam tzw. 
dylemat św. Augustyna?

Gdzie podrzucam pojęcia przez niego wprowadzone, w związku z pięknem?
Gdzie podstawiam konkretne fotogramy - wskazujące, że coś uznawane przez 
was za "spieprzone" bywa uznawane za godne umieszczenia w kanonie 180 
najlepszych aktów?
No ale to dla tych, co korzystają z internetu. Czyli dla plebsu!

Jestem w 100% pewien, że XX YY deklaruje, że korzystanie z internetu jest 
poniżej jego godności, ale równocześnie _książki_ to pewnie nie miał w 
rękach od dawna.
Bo teraz gimbusy nie czytają. A "gówniana" estetyka XX YY godna jest 
właśnie gimbusów.

EOT - to dla ciebie sprawa honoru. Nie właź przez okno, jeśli cię 
wypraszają przez drzwi.
Jeśli jednak chcesz zmęczyć materiał - to "ty wiesz co".

--
Trefniś

W dniu 2015-01-21 o 22:45, crazy bejbi pisze:

Jedyna uwaga to taka, że z obrazów czasem bez podkładki teoretycznej nie
wiemy, czemu obraz jest dobry. On JEST dobry, ale początkujący nie
będzie wiedział czemu.

Luke  napisał(a):

Początkującemu może się podobać kiepskie zdjęcie. Do momentu, kiedy
przestanie być początkujący, gdyż zrozumie jego niedoskonałość.

W dniu .01.2015 o 20:09 I.Tichy  pisze:

Luke  napisał(a):

Początkującemu może się podobać kiepskie zdjęcie. Do momentu, kiedy
przestanie być początkujący, gdyż zrozumie jego niedoskonałość.

To nie tak. Cos jest naprawde dobre jak podoba sie *wielu* ludziom - w  roznym wieku, z roznym
wyksztalceniem i roznym spojrzeniem na swiat. Przez lata podoba.  A nie  tylko grupie
profesjonalistow.

 Sa zdjecia ktore nie spelnilyby ich norm technicznych, ale jest motyw..

Trefniś  napisał(a):

O obiektywności piękna (jest obiektywne, co Was wyraźnie dziwi).
O pięknie całości, zgodności, porządku, jedności, liczby, równomierności 
etc.

W dniu 2015-01-29 o 08:03, I.Tichy pisze:

Nie chodzi o filozofowanie i dorabianie teorii, ale o statystyke.

Luke  napisał(a):

Statystyka jest bezlitośnie okrutna w stosunku do tzw. "sztuki
wysokiej". Sztuka wysoka zawsze przegrywała ze sztuką popularną, a
obecnie "statystycznie najpiękniejsze" wytwory kultury są nierzadko na
poziomie kanału :)

W dniu .01.2015 o 08:03 I.Tichy  pisze:

Trefniś  napisał(a):

O obiektywności piękna (jest obiektywne, co Was wyraźnie dziwi)..
O pięknie całości, zgodności, porządku, jedności, liczby, równomierności
etc.

Nie chodzi o filozofowanie i dorabianie teorii, ale o statystyke.

Trefniś  napisał(a):

Statystycznie małpa na 10 000 zdjęć wykona jedno "dobre".

W dniu .01.2015 o 14:59 I.Tichy  pisze:

Trefniś  napisał(a):

Statystycznie małpa na 10 000 zdjęć wykona jedno "dobre".

Piszemy kompletnie o innych,  niezwiazanych ze soba statystykach.
Ja mowie o statystyce, ze zdjecie nie spelnia jakichs tam norm
bo jest krzywe, nieostre, zle wykadrowane itd, ale mimo wszystko
podoba sie wiekszosci ludziom (co przy okazji udowadnia,
ze te normy nie sa wcale potrzebne, ze i bez nich mozna osiagnac
zamierzony efekt)

W dniu 2015-01-23 o 16:32, Luke pisze:

W dniu 2015-01-21 o 22:45, crazy bejbi pisze:

Jedyna uwaga to taka, że z obrazów czasem bez podkładki teoretycznej nie
wiemy, czemu obraz jest dobry. On JEST dobry, ale początkujący nie
będzie wiedział czemu.

Początkującemu może się podobać kiepskie zdjęcie. Do momentu, kiedy
przestanie być początkujący, gdyż zrozumie jego niedoskonałość.

W dniu 2015-01-23 o 22:44, crazy bejbi pisze:

Dlatego marne fotki mogą pokazywać poprawnie zasadę. A teraz już ten
uczący się ma zrobić wg poznanej zasady fotkę swoją piękną, która
zachwyci wszystkich ;-)

Hej !

Początkującemu może się podobać kiepskie zdjęcie. Do momentu, kiedy
przestanie być początkujący, gdyż zrozumie jego niedoskonałoć.

W dniu .01.2015 o 23:42 EMPI  pisze:

Hej !

Początkującemu może się podobać kiepskie zdjęcie. Do momentu, kiedy
przestanie być początkujący, gdyż zrozumie jego niedoskonałość.

100% zgody ! Przerabiałem to na sobie. Od dziecka cykałem fotki nie  mając żadnego pojęcia o fotografii.

Ja byłem zadowolony z tych fotek, podobały się rodzinie i znajomym. 10  lat temu jak kupiłem pierwszą cyfrówkę to zacząłem się fotografią  naprawdę interesować i intensywnie dokształcać.

Dzisiaj patrząc na tamte zdjęcia widzę, że są naprawdę słabe. Nie zawsze  ostre, tu i tam prześwietlone, horyzont krzywy - no masakra jakaś.  Dzisiaj mnie rażą te błędy w fotografiach innych i dziwię się, gdy oni  ich nie widzą. Ale jak ktoś nie zna podstawowych zasad to będzie się  zachwycał swoim prześwietlonym i nieostrym zdjęciem z krzywym horyzontem  tak jak ja kiedyś ...

On Tue, 27 Jan 2015 20:17:19 +0100, Trefniś wrote:

 Ostrość? Prześwietlenie? Krzywy horyzont?

 To są NAPRAWDĘ wyróżniki dobrego zdjęcia?

 Powinieneś znacznie dłużej eksperymentować w fotografii "analogowej".
 Za każde zdjęcie płaciłbyś konkretne pieniądze - z czasem z oszczędności 
 robiłbyś _znacznie_ lepsze zdjęcia.

W dniu .02.2015 o 11:27 Michal Tyrala  pisze:

On Tue, 27 Jan 2015 20:17:19 +0100, Trefniś wrote:

 Ostrość? Prześwietlenie? Krzywy horyzont?

 To są NAPRAWDĘ wyróżniki dobrego zdjęcia?

Raczej w drugą stronę... Zdjęcie z ostrością w d*, przepalone i krzywe z
dużym prawdopodobieństwem jest spieprzone.

 Powinieneś znacznie dłużej eksperymentować w fotografii "analogowej".
 Za każde zdjęcie płaciłbyś konkretne pieniądze - z czasem z  oszczędności
 robiłbyś _znacznie_ lepsze zdjęcia.

Analog ma jeden zasadniczy feler jeśli idzie o naukę -- długi czas od
,,pstryk'' do efektu końcowego.

On Tue, 03 Feb 2015 17:32:37 +0100, Trefniś wrote:

 W dniu .02.2015 o 11:27 Michal Tyrala  pisze:

> On Tue, 27 Jan 2015 20:17:19 +0100, Trefniś wrote:
>>  Ostrość? Prześwietlenie? Krzywy horyzont?
>>
>>  To są NAPRAWDĘ wyróżniki dobrego zdjęcia?
>
> Raczej w drugą stronę... Zdjęcie z ostrością w d*, przepalone i krzywe z
> dużym prawdopodobieństwem jest spieprzone.

 Ale tylko przy "pstrykaniu", jak ta inkryminowana małpa :)
 Bez wiedzy o estetyce, o ludzkim postrzeganiu (a nawet o psychologii). Bez 
 "opatrzenia".

 Wszystkie trzy "wady" mogą być kolejnym, twórczym elementem kompozycji.

 Ostrość w d* - a może raczej tam, gdzie _ja_ chcę, żeby była? Inaczej, niż 
 chcą "pstrykacze"?

W dniu .02.2015 o 09:24 Michal Tyrala  pisze:

On Tue, 03 Feb 2015 17:32:37 +0100, Trefniś wrote:

 W dniu .02.2015 o 11:27 Michal Tyrala  pisze:

> On Tue, 27 Jan 2015 20:17:19 +0100, Trefniś wrote:
>>  Ostrość? Prześwietlenie? Krzywy horyzont?
>>
>>  To są NAPRAWDĘ wyróżniki dobrego zdjęcia?
>
> Raczej w drugą stronę... Zdjęcie z ostrością w d*, przepalone i  krzywe z
> dużym prawdopodobieństwem jest spieprzone.

    ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

 Ale tylko przy "pstrykaniu", jak ta inkryminowana małpa :)
 Bez wiedzy o estetyce, o ludzkim postrzeganiu (a nawet o psychologii).  Bez
 "opatrzenia".

 Wszystkie trzy "wady" mogą być kolejnym, twórczym elementem kompozycji.

                         ^^^^
Miło że się zgadzamy.

 Ostrość w d* - a może raczej tam, gdzie _ja_ chcę, żeby była? Inaczej,  niż
 chcą "pstrykacze"?

Ale jak nie jest tam, gdzie miała być (gloryfikujesz niżej analogi) to
już jest spieprzone, czy dalej jest oh-ah, tylko inaczej?

PS. EOT jak dla mnie.

W dniu środa, 21 stycznia 2015 12:29:46 UTC+1 użytkownik Marek napisał:

Witam,

Pogłębiam swoją wiedzę z zakresu wykonywania godnych uwagi zdjęć.
Zachęciły mnie do tego również i Wasz komentarze. Nabyłem m.in. książkę
"Kompozycja obrazu fotograficznego" Tomasz Gałązki:

http://helion.pl/ksiazki/kompozycja-obrazu-fotograficznego-tomasz-j-galazka,komobr.htm#opis

której rozdział przykładowy można zobaczyć tu:

http://pdf.helion.pl/komobr/komobr.pdf

Autor bogato ilustruje przykłady poprawnej kompozycji, wyjaśnia jakie
metody stosował w poszczególnych ujęciach. Patrząc na ilustracje okiem
amatora uznałbym je w jako zdjęcia wręcz czasem paskudne typu bura łąka
przesłonięta częściowo mgłą na horyzoncie (rys 1.3 czy 2.4). Jakby
wykonane przypadkowo przez 2 letnie dziecko bawiące się aparatem,
któremu rodzic pomagał trzymać go poziomo aby nie były całkowicie skopane.

Wskutek lektury zaczynam odnosić wrażenie, że docenienie prawidłowej
kompozycji zdjęcia ważniejsze jest od treści zdjęcia. Pokusiłem się o
eksperyment i pokazałem zdjęcia kilku znajomym nie znającym się na
fotografii w celu poznania ich opinii. Generalnie uznali, że zdjęcia
tego typu wyrzucili by do kosza. Uznałem więc, że tylko fachowiec jest w
stanie zachwycić się prezentowanym, doskonale skomponowanym w książce
materiałem. Nie jestem w stanie zachwycić się zdjęciem 3 kundli
ganiających po ulicy tylko dlatego, że jest ich 3 a nie 2 lub 4 (to
konkretny przykład z innej książki).

Czy Waszym zdaniem ta książka jest słaba, czy to jest jakiś problem we
mnie, że nie potrafię uznać jej wartości? Po jej przeczytaniu mam
wrażenie, że autor ma świetne przygotowanie teoretyczne ale nie potrafi
go wykorzystać, co z pewnością nie może stanowić podstaw do inspiracji
dla mnie.

--
Pozdrawiam,
Marek

Książka jest dobra, a prezentowane fotografie nie muszą być arcydziełami same w sobie- one mają ilustrować konkretne układy czy warianty kompozycyjne.
Pozdrawiam Marcin

On 2015-01-21 19:21, XX YY wrote:

to tak jakby nauczyciel uczyl spiewu sam falszujac.

chcesz uczyc - pokaz najpierw sam czego chcesz nauczyc?

przytoczone w pdf zdjecia sa zwyczajnie paskudne , biorac juz nawet poprawke na jakosc wydruku.

W dniu 2015-01-21 o 16:03,  pisze:

Książka jest dobra, a prezentowane fotografie nie muszą być
arcydziełami same w sobie- one mają ilustrować konkretne układy czy
warianty kompozycyjne.

W dniu 2015-01-21 o 12:29, Marek pisze:

Witam,

PogłÄ™biam swoją wiedzę z zakresu wykonywania godnych uwagi zdjęć.
Zachęciły mnie do tego również i Wasz komentarze. Nabyłem m.in. książkę
"Kompozycja obrazu fotograficznego" Tomasz GałÄ…zki:

http://helion.pl/ksiazki/kompozycja-obrazu-fotograficznego-tomasz-j-galazka,komobr.htm#opis


której rozdział przykładowy można zobaczyć tu:

http://pdf.helion.pl/komobr/komobr.pdf

Autor bogato ilustruje przykłady poprawnej kompozycji, wyjaśnia jakie
metody stosował w poszczególnych ujęciach. Patrząc na ilustracje okiem
amatora uznałbym je w jako zdjęcia wręcz czasem paskudne typu bura łÄ…ka
przesłonięta częściowo mgłÄ… na horyzoncie (rys 1.3 czy 2.4). Jakby
wykonane przypadkowo przez 2 letnie dziecko bawiące się aparatem,
któremu rodzic pomagał trzymać go poziomo aby nie były całkowicie skopane.

Wskutek lektury zaczynam odnosić wrażenie, że docenienie prawidłowej
kompozycji zdjęcia ważniejsze jest od treści zdjęcia. Pokusiłem się o
eksperyment i pokazałem zdjęcia kilku znajomym nie znającym się na
fotografii w celu poznania ich opinii. Generalnie uznali, że zdjęcia
tego typu wyrzucili by do kosza. Uznałem więc, że tylko fachowiec jest w
stanie zachwycić się prezentowanym, doskonale skomponowanym w książce
materiałem. Nie jestem w stanie zachwycić się zdjęciem 3 kundli
ganiających po ulicy tylko dlatego, że jest ich 3 a nie 2 lub 4 (to
konkretny przykład z innej książki).

Czy Waszym zdaniem ta książka jest słaba, czy to jest jakiś problem we
mnie, że nie potrafię uznać jej wartości? Po jej przeczytaniu mam
wrażenie, że autor ma świetne przygotowanie teoretyczne ale nie potrafi
go wykorzystać, co z pewnością nie może stanowić podstaw do inspiracji
dla mnie.

W dniu 2015-01-21 o 22:42, JD pisze:

Nie chce mi sie polemizować z przedpiścami,
ale znajdź sobie Marku gdzieś w antykwariatach,
lub aukcjach Kompozycję fotograficzną Witolda Dederki.
Dokładnego tytułu nie pamiętam. Tam WD wykorzystał do nauki
zdjęcia najlepszych ówczesnych fotografów.

W dniu 2015-01-21 o 23:12, Marek pisze:

W dniu 2015-01-21 o 22:42, JD pisze:

Nie chce mi sie polemizować z przedpiścami,
ale znajdź sobie Marku gdzieś w antykwariatach,
lub aukcjach Kompozycję fotograficzną Witolda Dederki.
Dokładnego tytułu nie pamiętam. Tam WD wykorzystał do nauki
zdjęcia najlepszych ówczesnych fotografów.

O, dziękuję.
Elementy kompozycji fotograficznej. Biały kruk... :-(
Jest teraz na Allegro za...250zł z autografem.

W dniu 2015-01-21 o 23:22, JD pisze:

Nie kupisz tak tanio, będę licytował :D

Dnia Wed, 21 Jan 2015 23:31:16 +0100, Marek napisał(a):

W dniu 2015-01-21 o 23:22, JD pisze:

Nie kupisz tak tanio, będę licytował :D

Znalazłem też PDF do pobrania za drobną opłatą lecz szczerze mówiąc
raczej nie podam im numeru karty... Ehhh... trudno będzie, ale szukam.

W dniu 2015-01-22 o 10:27, daromar pisze:

Na scribd jest zeskanowana, po zalogowaniu można ściągnąc w pdf.
https://www.scribd.com/doc/66404604
To o tą chodzi?

W dniu 2015-01-21 o 23:22, JD pisze:

Nie kupisz tak tanio, będę licytował :D

In article  Marek 
wrote:

Witam,

Pog(C)(C)ębiam swoją wiedzę z zakresu wykonywania godnych uwagi zdjęć.
Zachęciły mnie do tego również i Wasz komentarze. Nabyłem m.in. książkę
"Kompozycja obrazu fotograficznego" Tomasz Gałązki:

http://helion.pl/ksiazki/kompozycja-obrazu-fotograficznego-tomasz-j-galazka,ko
mobr.htm#opis

której rozdział przykładowy można zobaczyć tu:

http://pdf.helion.pl/komobr/komobr.pdf

Czy Waszym zdaniem ta książka jest słaba, czy to jest jakiś problem we
mnie, że nie potrafię uznać jej wartości? Po jej przeczytaniu mam
wrażenie, że autor ma świetne przygotowanie teoretyczne ale nie potrafi
go wykorzystać, co z pewnością nie może stanowić podstaw do inspiracji
dla mnie.

W dniu 2015-01-21 o 12:29, Marek pisze:

Czy Waszym zdaniem ta książka jest słaba, czy to jest jakiś problem we
mnie, że nie potrafię uznać jej wartości? Po jej przeczytaniu mam

Luke pisze:

Mam znajomego właściciela zakładu fotograficznego. Opowiadał mi kiedyś,
że 95% zdjęć przynoszonych przez klientów do odbicia na papier to są
przypadkowe pstryki bez jakiegokolwiek zastanawiania się nad
kadrowaniem, treścią obrazu, czymkolwiek. Kwestię sprzętu (ubolewał nad
smartfonami, ale one przynajmniej z każdym rokiem zaczynają powoli dawać
w miarę znośną jakość zdjęcia do amatorskich zastosowań) pominę. Ludzie
masowo odbijają na papier zdjęcie typu centralna lekko nieostra głowa
dziecka, w tle czyjaś ostra noga, twarz na słońcu prześwietlona, tło
oprócz tej nogi czarne. Sporo zdjęć takich amatorów nadaje się do
konkursu "czy dało sie to sfotografować jeszcze brzydziej/gorzej".

W dniu piątek, 23 stycznia 2015 17:33:35 UTC+1 użytkownik J.R. napisał:

Luke pisze:

> Mam znajomego właściciela zakładu fotograficznego. Opowiadał mi kiedyś,
> że 95% zdjęć przynoszonych przez klientów do odbicia na papier to są
> przypadkowe pstryki bez jakiegokolwiek zastanawiania się nad
> kadrowaniem, treścią obrazu, czymkolwiek. Kwestię sprzętu (ubolewał nad
> smartfonami, ale one przynajmniej z każdym rokiem zaczynają powoli dawać
> w miarę znośną jakość zdjęcia do amatorskich zastosowań) pominę. Ludzie
> masowo odbijają na papier zdjęcie typu centralna lekko nieostra głowa
> dziecka, w tle czyjaś ostra noga, twarz na słońcu prześwietlona, tło
> oprócz tej nogi czarne. Sporo zdjęć takich amatorów nadaje się do
> konkursu "czy dało sie to sfotografować jeszcze brzydziej/gorzej".

Znakomitym przykładem na fatalne technicznie zdjęcia jest allegro.
Często na poruszonym, niedoświetlonym zdjęciu w ogóle nie widać towaru
na sprzedaż.

--
J.R.

W dniu piątek, 23 stycznia 2015 16:10:55 UTC+1 użytkownik Luke napisał:

Czy ktoś pamięta (bo ja ze starszej gwardii) "Fotografię w praktyce
amatorskiej" Pękosławskiego? Czy opublikowane tam na rotograwiurowych
wkładkach czarno-białe przykłady były zdjęciami konkursowymi? Też nie, a
doskonale uczyły pewnych oczywistych faktów i wyrabiały kreatywność.

Jeśli ktoś chce mierzyć wysoko, niech sobie czyta "Punkt, linię i
płaszczynę" Kandyńskiego.

Albo albumy Hartwiga i Bułhaka. Tam w każdym zdjęciu każdy detal jest
dopracowany (łącznie np. z porą dnia dającą odpowiednie cienie), nawet
jeśli niektóre to nie "zdjęcia konkursowe".


L.

Tu jest doskonała strona o fotografowaniu z lampą błyskową (lampami):
http://strobist.blogspot.com


-- -- -

PogłÄ™biam swoją wiedzę z zakresu wykonywania godnych uwagi zdjęć.

Dnia Wed, 21 Jan 2015 12:29:34 +0100, Marek napisał(a):

...
Wskutek lektury zaczynam odnosić wrażenie, że docenienie prawidłowej
kompozycji zdjęcia ważniejsze jest od treści zdjęcia. Pokusiłem się o
eksperyment i pokazałem zdjęcia kilku znajomym nie znającym się na
fotografii w celu poznania ich opinii. Generalnie uznali, że zdjęcia
tego typu wyrzucili by do kosza.