Witam


Jakim to trzeba byc debilem, zeby w centrum miasta "zakleszczyc" sie w samochodzie i jednoczesnie zrobic taką jatke? Pewnie to ta z tych niekapeluszy co to bezpiecznie jezdza, ale szybko.


http://wiadomosci.onet.pl/2682,1912174,samochod_staranowal_ludzi_na_przejsciu_dla_pieszych,wydarzenie_lokalne.html
"

Samochód staranował ludzi na przejściu dla pieszych
Samochód wjechał na przejście dla pieszych przy Hali Mirowskiej. Co najmniej siedem osób jest rannych. Sześć znajduje się w stanie ciężkim. Trwa akcja ratunkowa - informuje TVN Warszawa.
Więcej o wydarzeniach z Warszawy na www.tvnwarszawa.pl.

Kobieta prowadząca renault megane, zmieniając pas ruchu straciła panowanie nad pojazdem. Wjechała w ludzi, którzy czekali przy przejściu na zielone światło. Potem jej samochód rozbił się na słupie. Siła uderzenia była tak duża, że auto nadaje się tylko do kasacji.


Kierująca nim kobieta zakleszczyła się we wraku. Musieli ją uwolnić strażacy. "

Pozdrawiam
Pawel

Użytkownik "DoQ" <> napisał w wiadomości news:.pl...

Jakim to trzeba byc debilem, zeby w centrum miasta "zakleszczyc" sie w samochodzie i jednoczesnie zrobic taką jatke? Pewnie to ta z tych niekapeluszy co to bezpiecznie jezdza, ale szybko.

Tadeusz pisze:

"DoQ" <> napisał w wiadomości news:.pl...

Jakim to trzeba byc debilem, zeby w centrum miasta "zakleszczyc" sie w samochodzie i jednoczesnie zrobic taką jatke? Pewnie to ta z tych niekapeluszy co to bezpiecznie jezdza, ale szybko.

i po co dorabiasz pseudoteorie ???

zwyczajnie baba za kierownicą,

pewnie się malowała akurat

albo szukała telefonu w torebce bo kumpela zadzowniła na plotki :)

Użytkownik "Tadeusz"  napisał w wiadomości

zwyczajnie baba za kierownicą, pewnie się malowała akurat
albo szukała telefonu w torebce bo kumpela zadzowniła na plotki :)

Użytkownik "ihi" < napisał w wiadomości news:a pl...

zwyczajnie baba za kierownicą, pewnie się malowała akurat
albo szukała telefonu w torebce bo kumpela zadzowniła na plotki :)

Ty masz jaja, Ty się nie ślizgasz na tym lezącym teraz mazidle, Ty się nie ślizgasz na białych paskach zebry.
Może ona zwyczajnie się pośliznęła przy zmianie pasa, spieszyła się, był wieczór ?

Miąłeś kiedyś wypadek ? Przejechałeś kogoś, wrąbałeś do czegoś ?

Użytkownik "Tadeusz"  napisał w wiadomości

przejechałem już ze 100 tyś km, niejednokrotnie się śpiesząc,
to i owo przeżyłem z tym że zawsze staram się mieć ze sobą zdrowy rozsądek...

Wypadek ma to do siebie, ze jest wypadkiem, czymś nieprzewidzianym.

Wiem, ze nic nie wiem - kto to powiedział ?

Użytkownik "ihi"  napisał w wiadomości

Użytkownik "Tadeusz"  napisał w wiadomości

przejechałem już ze 100 tyś km, niejednokrotnie się śpiesząc,
to i owo przeżyłem z tym że zawsze staram się mieć ze sobą zdrowy rozsądek...

Wypadek ma to do siebie, ze jest wypadkiem, czymś nieprzewidzianym.
Potem mądrale wiedzą, ze można go było uniknąć.
Wiem, ze nic nie wiem - kto to powiedział ?

ihi pisze:

Wypadek ma to do siebie, ze jest wypadkiem, czymś nieprzewidzianym.

Potem mądrale wiedzą, ze można go było uniknąć.

Wiem, ze nic nie wiem

Użytkownik "R2r"  napisał w wiadomości

znalazła się np. Twoja siostra, dziecko czy ktoś z bliskich i w efekcie tego nieprzewidzenia została skazana na niepełnosprawność do końca swego życia? Też powiedziałbyś pod adres sprawczyni, że trudno, że to przecież wypadek i był nie do przewidzenia? Wątpię.

większości) przypadków można je przewidzieć. Tylko, że do tego trzeba pomiędzy uszami mieć coś więcej niż wodę...

ihi pisze:

Ta Pani nie jechała zbyt szybko, bo gdyby tak było zabiłaby owych poszkodowanych.

Użytkownik "DoQ"  napisał w wiadomości

LOL, wiec jak jechala?

ihi pisze:

Wg mnie ta 25 letnia Eliza miała pecha, obojętnie jaka była bezpośrednia przyczyna poślizgu.

Może pośliznęła na białym pasku na jezdni.

Być może miała małe doświadczenie i zbyt gwałtownie kręciła kierownicą Renault Megane.

Może w tym pojeździe zgłupiał komputer i źle sterował. Ja tego nie wiem.

Mnie tam nie było.Nie widzę powodów ferować wyroków.

Dziwi mnie, ze nie opluwasz tak ochoczo szoferów jadących obok niej.
Żaden "porządny z jajami" nie zatrzymał się, by jej pomóc, by pomóc poszkodowanym.
Omijali zdarzenie jak dziurę w drodze. Nikt nie zadzwonił na policję, pogotowie, straż.

Ja się wywróciłem przy <30 km/h, wiec nie twierdź, ze musiała jechać stówą czy jakąkolwiek inna nadmierną prędkością.

Komentarze gapiów, którzy przybyli na miejsce mojego wypadku po fakcie, były tak idiotyczne i sztampowe, ze aż miałem ochotę ich zatłuc na miejscu. Przybyli policjanci takich głupot nie wygadywali i byli życzliwi.

Użytkownik "R2r"  napisał w wiadomości

No, zapewne. Tylko to oznaczałoby, że jechała nie dostosowując się do warunków i własnych umiejętności. Żaden pech.

ihi pisze:

Doświadczony i przewidujący to szofer, by uniknął wypadku.

Użytkownik "DoQ"  napisał w wiadomości

LOL, wiec jak jechala?

ihi pisze:

"Ta kobieta miała zielone światło i starała się nie przejechać człowiek który przechodził na czerwonym. Było ślisko i straciła kontrolę nad pojazdem, dlatego wpadła na chodnik gdzie niestety stali ludzie"

Użytkownik "R2r"  napisał w wiadomości

Pewnie za mało czasu na jej podjęcie, ale to oznacza, że najprawdopodobniej jechała powyżej swoich możliwości. Przykre, ale prawdziwe.

ihi pisze:

Użytkownik "R2r"  napisał w wiadomości [...]
Będzie lepiej ?

R2r pisze:

Nadal nie rozumiesz o czym piszę. Szkoda, bo już choćby doświadczenia, które Ci się przytrafiły powinny doprowadzić Cię do podobnych jak moje wniosków. Tylko, że do tego potrzebna jest cywilna odwaga do przyznania się do winy. Ale Ty nie czujesz się winny, to tylko pech, wina innych (krzaki, śliska nawierzchnia)...

ihi pisze:

Odszczekasz "debila" ?
Znalazłem taki komentarz świadka.:

"Ta kobieta miała zielone światło i starała się nie przejechać człowiek który przechodził na czerwonym. Było ślisko i straciła kontrolę nad pojazdem, dlatego wpadła na chodnik gdzie niestety stali ludzie"

ihi pisze:

Byli w niewłaściwym miejscu, o niewłaściwej porze. Bóg tak chciał. Mieli pecha, wypadki chodza po ludziach, itd.

Inaczej bym postrzegał sprawę, gdyby szoferka na nich polowała.

Ta Pani nie jechała zbyt szybko, bo gdyby tak było zabiłaby owych poszkodowanych.

Ja potrąciłem ongiś dziecko ruszając  w podróż. Odbiło się jak pingpong. Jaką miałem prędkość ? Dróżka była osiedlowa porośnięta krzakami, było lato, liście były, dziecko wbiegło z krzaków pod auto. Hamowanie prawie w miejscu nic nie pomogło.Ileż było komentarzy.... Mogłem przewidzieć?

Zapewne po mnie było więcej wypadków, Tych krzaków już tam nie ma.
Innym razem omijałem w nieznanym terenie,  zimą, autobus stojący na przystanku z prędkością znikomą. Dachowałem w rowie. Mogłem przewidzieć ? Miejscowi twierdzili, że od dawna sygnalizują władzom, że tam jest ślisko. Miałem farta, ze nie wrąbałem do innych.

Innym razem jechałem kilkumiesięcznym Passatem. Urwało mi się przednie koło. Koszmar. Podobno to nie był odosobniony przypadek.

Pechowy jestem?

Nieprzewidujący ?

100kkm przejechałem ?

R2r pisze:

Jeżdżę już 20 lat. I mimo to, mimo różnego rodzaju dodatkowych lekcji i ćwiczeń w opanowaniu pojazdu nigdy nie czuję się na 100% pewnym i niezawodnym kierowcą i w ruchu drogowym zawsze staram się mieć zapas możliwości i nie zbliżać się za bardzo do 100%. Bo jak kiedyś powiedział K.Hołowczyc: "Jeżdżąc blisko granicy 100% swoich możliwości bardzo łatwo tę granicę przekroczyć, a wtedy jest już tylko wypadek".

DoQ pisze:

R2r pisze:

Jeżdżę już 20 lat. I mimo to, mimo różnego rodzaju dodatkowych lekcji i ćwiczeń w opanowaniu pojazdu nigdy nie czuję się na 100% pewnym i niezawodnym kierowcą i w ruchu drogowym zawsze staram się mieć zapas możliwości i nie zbliżać się za bardzo do 100%. Bo jak kiedyś powiedział K.Hołowczyc: "Jeżdżąc blisko granicy 100% swoich możliwości bardzo łatwo tę granicę przekroczyć, a wtedy jest już tylko wypadek".

I to jest sedno sprawy. Niestety malo kto to rozumie.

Artur 'futrzak' Maśląg pisze:

Nie można przeginać w drugą stronę. Zimna kalkulacja z "waleniem"
w winnego? Winnych też się ratuje, a sytuacja zmienia się w czasie
i od pewnego momentu pewne rzeczy są od nas już niezależne.
Doświadczony (świadomy i przewidujący kierowca) pewnie by nie
doprowadził do takiej sytuacji, ale nie nie można twierdzić,
że "waliłby" w winnego, a nie potrącił niewinnych. Wina
kierowcy i tak jest bezsporna.

R2r wrote:

Nie można przeginać w drugą stronę. Zimna kalkulacja z "waleniem"
w winnego? Winnych też się ratuje, a sytuacja zmienia się w czasie
i od pewnego momentu pewne rzeczy są od nas już niezależne.
Doświadczony (świadomy i przewidujący kierowca) pewnie by nie
doprowadził do takiej sytuacji, ale nie nie można twierdzić,
że "waliłby" w winnego, a nie potrącił niewinnych. Wina
kierowcy i tak jest bezsporna.

Chwilkę! Nigdzie nie napisałem, że nie ratowałbym winnego potrąconego. Ale mając świadomość śliskiej nawierzchni i dużego natężenia ruchu raczej unikałbym próby jego omijania, gdyż w ten sposób ryzykowałbym znacznie więcej.

Co do winy kierowcy w przypadku potrącenia osoby wymuszającej nienależne pierwszeństwo nie jest to takie oczywiste, w przypadku wjechania w grupę stojącą na chodniku już raczej tak.

Wiem, że to drastycznie brzmi, ale rzeczywistość jest taka, że w sytuacji, w której ktoś ma taki wybór nie ryzykuje raczej życia i zdrowia swojego i osób postronnych w sytuacji, w której ktoś ewidentnie naruszył zasady ruchu i doprowadził do sytuacji niebezpiecznej. Cóż, w takiej sytuacji wybiera się (a przynajmniej powinno) mniejsze zło.

I sedno sprawy, którego dotknąłeś: "Doświadczony (świadomy i przewidujący kierowca) pewnie by nie doprowadził do takiej sytuacji".

PoRD zobowiązuje do zachowania szczególnej ostrożności podczas zbliżania się do skrzyżowań i przejść dla pieszych. Również wtedy gdy mamy pierwszeństwo wynikające np. ze znaków czy sygnałów na drodze. Co to oznacza? Ano to, że gdy przed przejściem nie ma nikogo, jest widno, nie ma np. krzaków czy innych pojazdów zasłaniających nam widoczność, to możemy jechać w zasadzie bez obaw. Ale gdy jest ciemno, grupa ludzi stoi przy krawędzi, jest spore natężenie ruchu, nie widać całości sytuacji i do tego nawierzchnia jest śliska, to niestety wymaga to od nas zachowania innego niż w pierwszej sytuacji.

Jeśli zaś to zachowanie będzie niewłaściwe to nie opowiadajmy, że wypadek to skutek pecha. Jak juz wcześniej napisałem: nieszczęśliwy wypadek będący skutkiem niezawinionego przez nikogo zbiegu okoliczności to niezmierna rzadkość. Najczęściej wypadek jest zawiniony (choć niezamierzony, niecelowy).

Sebastian Kaliszewski pisze:

R2r wrote:
W takiej sytuacji się nie kalkuluje.

Niestety zwykle nic się nie wybiera. Akcja przebiega poza świadomością -- na wytrenowanyc odruchach.

Może nie, może tak. Doświadczony kierowca zwykle postrzega więcej -- być może np. zauważyłby w porę gościa dobiegającego do krawędzi jezdni. Że piesi coś dziwnego kombinują to często (ale nie zawsze) widać.

R2r pisze:

Artur 'futrzak' Maśląg pisze:

Nie można przeginać w drugą stronę. Zimna kalkulacja z "waleniem"
w winnego? Winnych też się ratuje, a sytuacja zmienia się w czasie
i od pewnego momentu pewne rzeczy są od nas już niezależne.
Doświadczony (świadomy i przewidujący kierowca) pewnie by nie
doprowadził do takiej sytuacji, ale nie nie można twierdzić,
że "waliłby" w winnego, a nie potrącił niewinnych. Wina
kierowcy i tak jest bezsporna.

Chwilkę! Nigdzie nie napisałem, że nie ratowałbym winnego potrąconego. Ale mając świadomość śliskiej nawierzchni i dużego natężenia ruchu raczej unikałbym próby jego omijania, gdyż w ten sposób ryzykowałbym znacznie więcej.

Co do winy kierowcy w przypadku potrącenia osoby wymuszającej nienależne pierwszeństwo nie jest to takie oczywiste, w przypadku wjechania w grupę stojącą na chodniku już raczej tak.

Wiem, że to drastycznie brzmi, ale rzeczywistość jest taka, że w sytuacji, w której ktoś ma taki wybór nie ryzykuje raczej życia i zdrowia swojego i osób postronnych w sytuacji, w której ktoś ewidentnie naruszył zasady ruchu i doprowadził do sytuacji niebezpiecznej.

Cóż, w takiej sytuacji wybiera się (a przynajmniej powinno) mniejsze zło.

I sedno sprawy, którego dotknąłeś: "Doświadczony (świadomy i przewidujący kierowca) pewnie by nie doprowadził do takiej sytuacji". PoRD zobowiązuje do zachowania szczególnej ostrożności podczas zbliżania się do skrzyżowań i przejść dla pieszych. Również wtedy gdy mamy pierwszeństwo wynikające np. ze znaków czy sygnałów na drodze. Co to oznacza? Ano to, że gdy przed przejściem nie ma nikogo, jest widno, nie ma np. krzaków czy innych pojazdów zasłaniających nam widoczność, to możemy jechać w zasadzie bez obaw. Ale gdy jest ciemno, grupa ludzi stoi przy krawędzi, jest spore natężenie ruchu, nie widać całości sytuacji i do tego nawierzchnia jest śliska, to niestety wymaga to od nas zachowania innego niż w pierwszej sytuacji.

Jeśli zaś to zachowanie będzie niewłaściwe to nie opowiadajmy, że wypadek to skutek pecha. Jak juz wcześniej napisałem: nieszczęśliwy wypadek będący skutkiem niezawinionego przez nikogo zbiegu okoliczności to niezmierna rzadkość. Najczęściej wypadek jest zawiniony (choć niezamierzony, niecelowy).

Artur 'futrzak' Maśląg pisze:

Nie pisz, że w takiej sytuacji dokonuje się zimnej kalkulacji. To
nieprawda - kalkulować trzeba było wcześniej.

To nie brzmi drastycznie, tylko zupełnie nieprawdziwie. W takich
sytuacjach już się nie wybiera kogo i jak trafisz, tylko starasz
się minimalizować skutki zaistniałej sytuacji.

Cóż, w takiej sytuacji wybiera się (a przynajmniej powinno) mniejsze zło.

Patrz wyżej - to co napisałeś to zwykłe teoretyzowanie.

R2r pisze:

Artur 'futrzak' Maśląg pisze:

Nie pisz, że w takiej sytuacji dokonuje się zimnej kalkulacji. To
nieprawda - kalkulować trzeba było wcześniej.

Dokładnie tak. Całość polega na tym aby mieć czas na podjęcie decyzji - czytaj: jazda z prędkością pozwalającą na zareagowanie w sposób nie wyrządzający szkód innym a jeśli już, to jak najmniejsze.

To nie brzmi drastycznie, tylko zupełnie nieprawdziwie. W takich
sytuacjach już się nie wybiera kogo i jak trafisz, tylko starasz

się minimalizować skutki zaistniałej sytuacji.

I co, chcesz powiedzieć, że nie podejmujesz żadnej decyzji?

A jeśli podejmujesz to na zasadzie losowej czyli wyłącznie odruchu? Nie żartuj.

Jeśli złapie Cię sytuacja, w której widzisz, że za chwilę jesteś w bagażniku samochodu przed Tobą, to masz dwie możliwości: albo wcisnąć hamulec do dechy i czekać na rozwój sytuacji albo probować odzyskać sterowność i ominąć samochód.

Powiesz, że reakcja jest odruchowa i bezwarunkowa? Nie.

Jeśli masz miejsce to gdy jesteś dobrym kierowcą to być może (zależy to od warunków a więc nie jest bezwarunkowe) będziesz próbował ominąć samochód. Ale gdy próba ominięcia wiąże się w przyłożeniem w drzewo lub - co gorsza w jadący z przeciwka inny samochód to... ja bym jednak walił w ten przede mną starając się jedynie wytracić maksymalnie prędkość. Tak więc kalkuluje się, kalkuluje w takich sytuacjach. Sam kilka razy w życiu miałem podobne i nie mów mi, że postąpiłem odruchowo, bo gdyby tak było pewnie już byśmy nie dyskutowali.

Cóż, w takiej sytuacji wybiera się (a przynajmniej powinno) mniejsze zło.

Patrz wyżej - to co napisałeś to zwykłe teoretyzowanie.

Wybacz ale mylisz się - to co napisałem poparte jest choćby moim osobistym doświadczeniem.

Artur 'futrzak' Maśląg pisze:

Reakcja jest odruchowa i warunkowa, ale nie jest to zimna kalkulacja.

Widzisz - to nie jest taka kalkulacja jak Ty to przedstawiasz.

Przeczytaj moje podkreślenie. Masz tyle zmiennych, że o kalkulacji
już mówić nie można. Reagujesz na innym poziomie abstrakcji.

[...] Nie wiem ile sytuacji
podbramkowych w życiu miałeś i jakie masz to doświadczenie, ale
ja wiem z doświadczenia (i nie tylko), że o tym co zrobiłem
w trakcie takiej sytuacji dotarło do mnie później i nie miałem
czasu się zastanawiać w trakcie, kalkulować i tak dalej.

R2r pisze:

Artur 'futrzak' Maśląg pisze:

Reakcja jest odruchowa i warunkowa, ale nie jest to zimna kalkulacja.

Czy nazwiesz ją zimną czy gorącą - nie ma znaczenia. Podejmujesz decyzję. Jeśli masz czas (a jeśli jeździsz nie na granicy swoich możliwości to zawsze powinieneś te minimum czasu mieć) podejmujesz ją świadomie i zdając sobie sprawę z prawdopodobnych konsekwencji takiego a nie innego wyboru.

Jeśli tego czasu masz stanowczo za mało... to znaczy, że nie dostosowałeś prędkości do warunków.

Widzisz - to nie jest taka kalkulacja jak Ty to przedstawiasz.

No cóż - IMHO jest.

Przeczytaj moje podkreślenie. Masz tyle zmiennych, że o kalkulacji
już mówić nie można. Reagujesz na innym poziomie abstrakcji.

Pewne parametry pomijasz, ale nadal to jest (a przynajmniej powinna być) decyzja świadoma. Jeśli jedziesz w sposób w miarę bezpieczny to nie musisz pomijać ich dużo i masz zapas aby korygować błędy. Jeśli natomiast jedziesz w pobliżu granicy swoich możliwości to już miejsca na błędy może być za mało.

Innymi słowy: jeśli jedziesz bezpiecznie to jedziesz w sposób świadomy, taki, gdzie kontrolujesz to co się dookoła dzieje. Gdy jazda zamienia się w odruchy to już jest jazda sportowa, bardzo ryzykowna i - delikatnie mówiąc - niewskazana w ruchu na drogach publicznych, zwłaszcza w obszarze zabudowanym, o dużym natężeniu ruchu. Przy czym styl jazdy, który możemy nazwać niebezpiecznym jest różny dla różnych osobników.

jechała w sposób ryzykancki. I czasu na podjęcie dobrej decyzji zabrakło, pozostały odruchy, które - jak niestety widać -zawiodły.

[...] Nie wiem ile sytuacji
podbramkowych w życiu miałeś i jakie masz to doświadczenie, ale
ja wiem z doświadczenia (i nie tylko), że o tym co zrobiłem
w trakcie takiej sytuacji dotarło do mnie później i nie miałem
czasu się zastanawiać w trakcie, kalkulować i tak dalej.

No cóż - to moim zdaniem oznacza, że jechałeś wtedy w sposób niebezpieczny.

Nie będę licytował się w ilości sytuacji podbramkowych, ale przez te dwadzieścia lat było ich trochę. Niektóre wskutek mojego błędu (głupoty?), niektóre przy współudziale innych (tak, tak! moim zdaniem nieważne, że byłem "na prawie" - na drodze trzeba przewidywać również zachowanie innych).

Takie, które pokonałem tylko odruchami było raczej niewiele, natomiast refleksja p nich była jedna: nie tak należy to robić.
I jeszcze jedno: odruchy podczas jazdy mają oznaczać jedno - precyzyjnie i szybko (w sposób odpowiedni np. do prędkości) wykonane manewry. Ale decyzje o ich podjęciu powinny być świadome. Jeśli tak nie jest to jest źle.

Artur Maślag pisze:

R2r pisze:

Jeśli tego czasu masz stanowczo za mało... to znaczy, że nie dostosowałeś prędkości do warunków.

Mylisz się - nie pierwszy raz.

Zdarzają się sytuacje, których nie
sposób przewidzieć, ale nie znaczy to, że dobry i świadomy kierowca
sobie nie poradzi w tak trudnych warunkach.

Przykro mi, że tak jednostronnie do tematu podchodzisz - dla mnie
brakuje Ci pewnego fragmentu świadomości.

Co Ty opowiadasz? Mówimy o sytuacji, gdy już dochodzi do zdarzenia,
a nie obserwacji z daleka.

Mam niejakie wrażenie, że mocno odstałeś od rzeczywistości.

Mnie
wielokrotnie od problemów uratowały odruchy - w normalnej jeździe
miejskiej, czy w dowolnych innych miejscach.

Odruchy pozwoliły mi
na ponad 20 letnią jazdę bezwypadkową.

 > W omawianym przypadku pani może nie jechała szybko, ale

jechała w sposób ryzykancki. I czasu na podjęcie dobrej decyzji zabrakło, pozostały odruchy, które - jak niestety widać -zawiodły.

Prawda - tylko niekoniecznie Twoje wnioski są uzasadnione.

Dla mnie to oznacza, że tak naprawdę nigdy nie miałeś prawdziwie
podbramkowej sytuacji i brak Co świadomości w zakresie oceny takich
sytuacji.

Widzisz - bez urazy, ale dla mnie powoli dojrzewasz.

Użytkownik "R2r"  napisał w wiadomości

Skoro - jak napisałeś - świadomy to podejmie świadomą decyzję.

R2r pisze:

Artur Maślag pisze:

To Ty tak uważasz.

Zdarzają się sytuacje, których nie
sposób przewidzieć, ale nie znaczy to, że dobry i świadomy kierowca
sobie nie poradzi w tak trudnych warunkach.

Skoro - jak napisałeś - świadomy to podejmie świadomą decyzję.

Podejmie ją szybko ale nie podświadomie. Podświadomie to najwyżej będą ręce i nogi pracowały wykonując to, co zlecił mózg i to można nazwać odruchami. Ale odruchy takie są po pierwsze wyuczone, a po drugie sterowane przez mózg. Czasem może być tak mało czasu, że możesz sobie nie zdawać sprawy, że podejmujesz decyzję, ale to nie znaczy, ze jej nie podejmujesz.

Przykro mi, że tak jednostronnie do tematu podchodzisz - dla mnie
brakuje Ci pewnego fragmentu świadomości.

Ależ skąd! To właśnie ja pisałem, że kierować należy świadomie.

Zdawanie się na podświadomoć podczas prowadzenia pojazdu to jest ryzykanctwo.

Co Ty opowiadasz? Mówimy o sytuacji, gdy już dochodzi do zdarzenia,
a nie obserwacji z daleka.

Tak? Jeżeli doszło już do zdarzenia to już pozamiatane i nie ma co mówić o decyzji i kalkulacji. Właściwie to o odruchach już też nie ma mowy. Pozostaje bezwładnoć...

Mam niejakie wrażenie, że mocno odstałeś od rzeczywistości.

O! :-)

Mnie
wielokrotnie od problemów uratowały odruchy - w normalnej jeździe
miejskiej, czy w dowolnych innych miejscach.

Ale o jakich odruchach piszesz? Odruchy (warunkowe) to pewne wyuczone zachowania typu jak chcesz skręcić w lewo to skręcasz kierownicę w lewo, a jak chcesz zahamować to wciskasz odpowiedni pedał. Nad takimi rzeczami się nie zastanawiasz i wykonujesz je mechanicznie. Ale sam manewr jest (a przynajmniej powinien być) podejmowany świadomie, być albo wcześniej zamierzonym, zaplanowanym działaniem, albo reakcją na nowo powstałÄ… sytuację.

Odruchy pozwoliły mi
na ponad 20 letnią jazdę bezwypadkową.

No, to nie tylko odruchy ale i ogrom szczęścia...

20 lat na podświadomości... ;-)

 > W omawianym przypadku pani może nie jechała szybko, ale

jechała w sposób ryzykancki. I czasu na podjęcie dobrej decyzji zabrakło, pozostały odruchy, które - jak niestety widać -zawiodły.

Prawda - tylko niekoniecznie Twoje wnioski są uzasadnione.

Ależ...

Dla mnie to oznacza, że tak naprawdę nigdy nie miałeś prawdziwie
podbramkowej sytuacji i brak Co świadomości w zakresie oceny takich
sytuacji.

No to jak zdefiniujesz to co nazywasz sytuacją podbramkową?

Widzisz - bez urazy, ale dla mnie powoli dojrzewasz.

Świetnie. Czego i Tobie życzę. :-)

Artur Maślag pisze:

Dobrze, dobrze - o to mniej więcej chodziło. Tu jest właśnie pies
pogrzebany - decyzje świadomie podejmujesz do pewnego momentu,
po przekroczeniu pewnego progu działa już podświadomoć, szczęście
i umiejętności. Jeżeli nie zdaję sobie sprawy z podejmowania decyzji,
to ta decyzja nie była podjęta świadomie

Podświadomoć świetnie uzupełnia świadomą jazdę.

Dlatego też
nauka bezpiecznej jazdy to nie tylko opowieści o świadomości
i przewidywaniu, ale też pewna dawka impulsów "fizycznych" by
człowieka oswoić z pewnymi sytuacjami i pozwolić mu na automatyczną
reakcję w pewnych sytuacjach, a nie pozostawić sparaliżowanego
strachem.

Pisałeś wcześniej w wyborze w kogo uderzasz, więc logicznym jest,
że był czas na decyzję i kalkulację.

Problem w tym, że nie na tym się
zakończyło całe zdarzenie (z topicu), a w ciągu dalszym.

Tu właśnie
pięknie działają odruchy i podświadomoć - mogła nie wjechać
w przystanek, więc nie pisz, że pozostaje tylko bezwładnoć.

Gdyby tak podchodzić do zagadnienia to nie mam sensu ratować
sytuacji do samego końca, tylko poddać się i czekać.

Pierwszy z brzegu przykład na taką reakcję - hamowanie.
Zwykle jest ono świadome i przewidywalne, czasem jest gwałtowne
i trudne do przewidzenia. To drugie to już nie jest działanie
świadome - to gwałtowna reakcja na zmianę sytuacji.

to dobrze okaże się dopiero później - nigdy się nie złapałeś na
sytuacji, że już robisz to, co zrobić powinieneś, albo później
okazało się, że zrobiłeś co trzeba?

Kobita nie dała sobie szans na świadome reakcje,

a podświadomoć poszła na spacer.

Jedynie co zrobiła to (podobno) mechanicznie ominęła
przeszkodę. Gdzież więc ta możliwoć wyboru?

każdy dzień przynosi kolejne doświadczenia.

R2r pisze:
(...)

Według tego co napisałeś należałoby przyjąć, że wszystkie myśli niewyartykułowane są podświadome.

Nic podobnego. Gdy piszemy tekst na klawiaturze nie artykułujemy myśli dotyczących sposobu naciskania klawiszy na klawiaturze czy np. pisowni. Co wcale nie oznacza, że robimy to podświadomie. Tak samo gdy jedziemy i podejmujemy decyzję o skręcie nie artykułujemy myśli kolejno np. tak "wciskam hamulec aby zwolnić czyli noga z gazu na ten środkowy pedał, teraz kierunkowskaz - to ta dźwignia po lewej stronie kierownicy, aby zapalił się lewy to dźwignia do dołu. Prędkoć jeszcze jest za duża - mocniej ten pedał, o teraz za mocno, trzeba odpuścić, teraz upewnij się czy nic nie jedzie z przeciwka -nic? a z tyłu? spojrzyj w lusterko, ktoś zaczął cię wyprzedzać, no to stój, przepuć go... " itd. Ale te wszystkie myśli biegają sobie po naszej głowie nieartykułowane ale jednocześnie jak najbardziej w sposób świadomy.

Nie mów, że nie pamiętasz czy właśnie wjechałeś w ulicę jednokierunkową i czy na niej wolno parkować.

A przecież chyba nie mówiłeś sobie w myślach  "o, wjechałem w ulicę jednokierunkową, i w dodatku nie można na niej parkować"

Podświadomoć świetnie uzupełnia świadomą jazdę.

Kręcisz. ;-)

Dlatego też
nauka bezpiecznej jazdy to nie tylko opowieści o świadomości
i przewidywaniu, ale też pewna dawka impulsów "fizycznych" by
człowieka oswoić z pewnymi sytuacjami i pozwolić mu na automatyczną
reakcję w pewnych sytuacjach, a nie pozostawić sparaliżowanego
strachem.

A to dlatego, że znacznie lepiej i przede wszystkim szybciej rozwiązuje się znane problemy niż gdy trzeba je niejako od zera rozwiązywać. Ale to nie ma nic wspólnego z podświadomością. Po prostu można uprościć proces rozwiązywania problemu poprzez jego wcześniejsze poznanie.

Pisałeś wcześniej w wyborze w kogo uderzasz, więc logicznym jest,
że był czas na decyzję i kalkulację.

Właśnie o to chodziło, że mając przećwiczone pewne zachowania choćby i w  sposób jedynie myślowy można odpowiednio szybko podjąć trafną decyzję.

Jedna z podstawowych rzeczy, której uczono za moich czasów (jak sądzę i Twoich też) to np. zachowanie podczas próby hamowania (jeszcze bez ABS). Pamiętam jak wykładowca wbijał nam do głowy: lepiej _jeśli jest możliwoć ominięcia przeszkody_ odpuścić hamulec i zachowując sterownoć samochodu ominąć przeszkodę, albo uderzyć w inną, dającą mniejsze straty. I to się sprawdza, pod warunkiem jednak, że mamy to przećwiczone lub jest wystarczająco dużo czasu na przypomnienie sobie sposobu postępowania i wyboru najlepszego rozwiązania. Dlatego częstsze ćwiczenia, i praktyka czyli poznanie problemu na różne sposoby daje nam nieco większe możliwości, bo decyzja może zostać podjęta szybciej. Ja z racji zawodu wykonywanego i praktyki wiem w okamgnieniu, że 2 do potęgi 10 to 1024 a 20 heksadecymalnie to 32. Ktoś, kto dopiero poznał podstawy niedziesiątkowych systemów pozycyjnych też da sobie radę z przeliczeniem, ale zajmie mu to dużo więcej czasu. Niemniej jednak żadnego z tych obliczeń ani on ani ja nie robimy podświadomie. :-)

Bezwładnoć pozostaje wówczas gdy jest już po zdarzeniu i nie mamy juz żadnej kontroli. Zgadzam się, że - być może - sytuacja po próbie uniknięcia uderzenia w pieszego, który nagle pojawił się na pasach choć nie powinien, jeszcze była do uratowania. A moze nie - śliska droga znaczna prędkoć do tego nawierzchnia mogła być nierówna. Nie wiemy tego.

Ale tak czy inaczej zabrakło znajomości problemu i czasu na jego rozwiązanie a nie działań podświadomych.

Jak wcześniej - żadna podświadomoć tylko wyuczone zachowanie w odpowiedzi na nowo powstałÄ… ale znaną już sytuację lub sytuację bardzo podobną do znanej (np. uślizg boczny podczas hamowania i początek bączka). To znajomoć problemu pomaga rozwiązać go szybciej i do tego poprawnie.

 To czy zrobiłeś

to dobrze okaże się dopiero później - nigdy się nie złapałeś na
sytuacji, że już robisz to, co zrobić powinieneś, albo później
okazało się, że zrobiłeś co trzeba?

Ale to nie działanie podświadome tylko opóźnione wyartykułowanie myśli, refleksja. :-)

Kobita nie dała sobie szans na świadome reakcje,

Otóż to: zabrakło czasu na rozwiązanie problemu, bo zbyt długo musiałaby go rozwiązywać. Sytuacja dla niej całkiem nowa, analogicznej do niej też nie znała, jedyne co sobie przypomniała to próba ominięcia przeszkody - pewnie kiedyś latem przy suchej nawierzchni tak się jej udało, no to próba per analogiam... niestety analogia nie trafiona - zbyt duże różnice warunków.

a podświadomoć poszła na spacer.

Dajmy już sobie spokój z tą podświadomością. ;-)

Jedynie co zrobiła to (podobno) mechanicznie ominęła
przeszkodę. Gdzież więc ta możliwoć wyboru?

Wobec braku znajomości problemu niestety nie zmieściła się w czasie z jego rozwiązaniem. Zaproponowane przez jej mózg rozwiązanie było błÄ™dne albo niepełne. 

każdy dzień przynosi kolejne doświadczenia.

Zgadza się.

I poznawanie oraz analiza tych doświadczeń czyni nas sprawniejszymi w radzeniu sobie z nowymi.

Artur Maślag pisze:

Pozostań sobie przy takiej interpretacji - ja się z nią nie zgadzam.

Dobry przykład. Na znaki reagujesz w głównym wątku "świadomym", czy
tylko bezwiednie rejestrujesz ich obecnoć?

Wyuczone zachowanie powiadasz - sugerujesz, że podświadomości się nie
szkoli w tej materii? Co reaguje na gwałtowną zmianę odległości w
funkcji prędkości i wymusza automatyczne hamowanie? Twoja świadomoć
może być zajęta czymś zupełnie innym.

Widzisz - wręcz przeciwnie. Refleksja - jak najbardziej. Dociera
do Ciebie co zrobiłeś, ale świadomości tego (w trakcie) nie miałeś
żadnej.

Jak można "rozwiązywać" problem, jak w takich warunkach ktoś wpadł
na pasy? Ty pisałeś o tym, że miała wybór w kogo walić.

Po raz kolejny upada Twoja teoria o waleniu w winnych, a nie wpadaniu
na postronne osoby.

Powyżej pewnego poziomu "świadomości",
kolejne wydarzenia są najwyżej potwierdzeniem tego co już
wiemy

R2r pisze:

Artur Maślag pisze:

Pozostań sobie przy takiej interpretacji - ja się z nią nie zgadzam.

I to właściwie może kończyć dyskusję, nie uważasz?

Ja twierdzę, że jeździć należy świadomie,

Ty, że to podświadomoć ma kierować za Ciebie w trudnych sytuacjach.

Coś marne szanse widzę na porozumienie...

Artur 'futrzak' Maśląg pisze:

R2r pisze:

Artur Maślag pisze:
Ja twierdzę, że jeździć należy świadomie,

Do tego miejsca się zgadzałem,

Ty, że to podświadomoć ma kierować za Ciebie w trudnych sytuacjach.

ale to już Twoja wolna interpretacja, ponieważ niczego takiego
nie napisałem.

Podobnie jak Twoja teza, że wypadek Twojego
kolegi, który usnął za kierownicą to idealna analogia do mojego
przykładu z rowerzystą.

Dwie zupełnie różne sytuacje, a Ty
doszukujesz się na siłÄ™ jakichś analogii

- usnąłeś kiedykolwiek?

R2r pisze:

Artur 'futrzak' Maśląg pisze:

R2r pisze:

Artur Maślag pisze:
Ja twierdzę, że jeździć należy świadomie,

Do tego miejsca się zgadzałem,

Ty, że to podświadomoć ma kierować za Ciebie w trudnych sytuacjach.

ale to już Twoja wolna interpretacja, ponieważ niczego takiego
nie napisałem.

Sprostowanie: nie "ma kierować" tylko "kieruje":
"W takiej sytuacji to już masz odruchy - im więcej potrafisz i masz więcej szczęścia, tym lepiej."
"po przekroczeniu pewnego progu działa już podświadomoć"
"Tu właśnie pięknie działają odruchy i podświadomoć"
To Twoje słowa jakby co - nie pisz tylko, błagam, że z kontekstu wyrwane. ;-)

Podobnie jak Twoja teza, że wypadek Twojego
kolegi, który usnął za kierownicą to idealna analogia do mojego
przykładu z rowerzystą.

Ależ jest analogia. Reakcja wywołana nagłym bodźcem (pojawienie się "znikąd" rowerzysty, huk uderzenia w barierkę) wyrywająca mózg ze stanu odrętwienia (fizjologia jest taka, że jak nic się nie dzieje to mózg potrafi się na chwilkę wyłÄ…czać albo zajmować czymś innym) zakończona sukcesem (ominięciem rowerzysty, wyprowadzeniem pojazdu z drogi w plener czy też bączków na autostradzie). A wszystko przez moment "podświadomości" czyli braku świadomości tego co się dookoła dzieje.

Dalej już świadome  działanie (choćby i mechaniczne, na zasadzie wywoływania tylko określonych ciągów zachowań) mające na celu wybronienie się z opresji. Kontrolowane i rejestrowane przez mózg. Pamiętasz przecież co się działo po pojawieniu się "czegoś" i co wtedy zrobiłeś. Dzięki temu, że pewne zachowania miałeś już przećwiczone (to właśnie te odruchy) wykonałeś wszystko dobrze. Czasu było mało, ale zdążyłeś. I podobnie mój kolega na autostradzie. W obu przypadkach nie żadna podświadomoć Was wyratowała lecz była to dobrze podjęta przez mózg decyzja o wyborze konkretnych ciągów zachowań. Nauka odruchowego zachowania w różnych sytuacjach ma na celu skrócenie czasu potrzebnego na podjęcie przez mózg odpowiednich decyzji. Ale nie nieświadomie! Nieświadome działanie może doprowadzić do dobrego rozwiązania tylko w przypadku dużego szczęścia.

Dwie zupełnie różne sytuacje, a Ty
doszukujesz się na siłÄ™ jakichś analogii

Każde dwie sytuacje są w mniejszym lub większym stopniu różne.

To właśnie dzięki umiejętności znalezienia analogii między sytuacjami znanymi a tym, które mają miejsce mózg potrafi dobrać odpowiedni ciąg zachowań.

- usnąłeś kiedykolwiek?

Chyba nie - wadą zaśnięcia jest brak świadomości i wtedy ewentualna jazda podświadoma.

Jeśli nic w trakcie przyśnięcia się nie zdarzy i się w porę obudzisz to nawet tego zaśnięcia możesz nie zauważyć.

Niestety podczas tego braku świadomości kierować się nie da. A szkoda, bo taki autopilot często by się przydał. :-)

Artur Maślag pisze:

Porównywanie "nieświadomości sennej" ze świadomą jazdą o stopniu
skupienia wyższym niż przeciętna?

To właśnie dzięki umiejętności znalezienia analogii między sytuacjami znanymi a tym, które mają miejsce mózg potrafi dobrać odpowiedni ciąg zachowań.

To tylko półprawda - pominąłeś umiejętnoć odróżnienia rożnych
sytuacji, by analogii nawet nie szukać. Szukać można tam, gdzie
podobieństwo istnieje, a nie tam, gdzie go nie ma.

- usnąłeś kiedykolwiek?

Chyba nie - wadą zaśnięcia jest brak świadomości i wtedy ewentualna jazda podświadoma.

To skąd wiesz, co się dzieje? Na podstawie opowiadań?

Niestety podczas tego braku świadomości kierować się nie da. A szkoda, bo taki autopilot często by się przydał. :-)

Nikt nie pisał o autopilocie (poza Tobą oczywiście), ale wbrew temu co
sugerujesz, mózg jednak pracuje i robi różne rzeczy.

a co to ma do rzeczy?
przejechałem już ze 100 tyś km,

niejednokrotnie się śpiesząc,
to i owo przeżyłem z tym że zawsze staram się mieć ze sobą zdrowy
rozsądek...

Użytkownik "TomiZS"  napisał w wiadomości

a co to ma do rzeczy?
przejechałem już ze 100 tyś km,

No to masz już olbrzymie doświadczenie. Ja zbliżam się do miliona i nadal twierdzę, że nie umiem jeździć.

niejednokrotnie się śpiesząc,
to i owo przeżyłem z tym że zawsze staram się mieć ze sobą zdrowy rozsądek...

Ja nawet brałem lekcje w szkole rajdowej... a jednak zawsze wypadek jest czyms nieprzewidzianym, czego nie mogłem przewidzieć w danej chwili.

Użytkownik "Karolek"  napisał w wiadomości

No czasami jednak mozna cos przewidziec, ale jak ma sie pustke we lbie to sa z tym problemy :/

Użytkownik "ihi"  napisał w wiadomości

Użytkownik "Karolek"  napisał w wiadomości

No czasami jednak mozna cos przewidziec, ale jak ma sie pustke we lbie to sa z tym problemy :/

Jakbym wiedział, że zaraz się przewrócę, to bym się najpierw położył. :-)
Przewróciłeś się kiedyś, choć nie miałeś takiej chęci ?

Karolek pisze:

Jak widze, ze jest np. slisko to stawiam kroki ostroznie... dzieki temu nie przewracam sie.

Jednak istnieja wybitne jednostki, ktore nie potrafia wyciagnac podobnych wnioskow i sie przewracaja.

Dla mnie, wypadek to powinien byc nieszczesliwy splot wydarzen, a nie wynik glupoty.

Użytkownik "R2r"  napisał w wiadomości

Dla mnie, wypadek to powinien byc nieszczesliwy splot wydarzen, a nie wynik glupoty.

Nie, no... wypadek to zdarzenie niecelowe jednakże przeważnie zawinione. Wypadkiem było zawalenie się hali czy wybuch gazu w kopalni. Przeważnie winni zajścia całego szeregu zdarzeń doprowadzających do wypadku jednak się znajdują. Podobnie w wypadkach drogowych.

Karolek pisze:

Nie pisze przeciez, ze te wydarzenia z powietrza sie biora... jednak powinna to byc raczej synergia wydarzen, ktore doprowadza do nieszczescia, a nie glupi blad jednego czlowieka, ktory tych glupich bledow popelniac nie powinien (w koncu kierowca po cos musi zdac egzamin, aby dostac prawo jazdy).
A tak to wypadkiem nazywamy w zasadzie wszystko... a chyba jednak warto odroznic wypadek, od nieszczesliwych nastepstw czystej glupty.

Użytkownik "Tadeusz"  napisał w wiadomości

to i owo przeżyłem z tym że zawsze staram się mieć ze sobą zdrowy rozsądek...

Tadeusz pisze:

a co to ma do rzeczy?
przejechałem już ze 100 tyś km, niejednokrotnie się śpiesząc,
to i owo przeżyłem z tym że zawsze staram się mieć ze sobą zdrowy rozsądek...

Użytkownik Tomasz Pyra napisał:

Wypadki statystycznie zdarzają się jednak rzadko - dla osobówki spowodowanie wypadku (czyli zdarzenia z zabitym lub rannym) to średnio raz na 8mln przejechanych kilometrów.

Narodził się nam nowy MISZCZU :-))
JaC


-- -- -

przejechałem już ze 100 tyś km

Użytkownik " 666"  napisał w wiadomości

Narodził się nam nowy MISZCZU :-))
JaC


-- -- -

> przejechałem już ze 100 tyś km

babinicz pisze:

Nauczysz się w koncu kiedys pisac pod cytatem, pieprzony satanisto?

Powitanko,

najmniej siedem osób jest rannych. Sześć znajduje się w stanie ciężkim.  Trwa akcja ratunkowa - informuje TVN Warszawa.
Więcej o wydarzeniach z Warszawy na www.tvnwarszawa.pl.

pavel(ten_smieszny_znaczek)aster.pl  <<<<*******

Jakim to trzeba byc debilem, zeby w centrum miasta "zakleszczyc" sie w samochodzie i jednoczesnie zrobic taką jatke? Pewnie to ta z tych niekapeluszy co to bezpiecznie jezdza, ale szybko.

Jakim to trzeba byc debilem, zeby w centrum miasta "zakleszczyc" sie w
samochodzie i jednoczesnie zrobic taką jatke? Pewnie to ta z tych
niekapeluszy co to bezpiecznie jezdza, ale szybko.

DoQ pisze:

Witam


Jakim to trzeba byc debilem, zeby w centrum miasta "zakleszczyc" sie w samochodzie i jednoczesnie zrobic taką jatke? Pewnie to ta z tych niekapeluszy co to bezpiecznie jezdza, ale szybko.

Tomasz Pyra pisze:

A wpaść w poślizg... No każdemu się wydaje że kierowcą jest fenomenalnym i nie z takimi poślizgami sobie poradzi... Aż go nagle tył postanowi wyprzedzić.

Dnia Sat, 07 Feb 2009 08:49:53 +0100, DoQ napisał(a):

O to chodzi. Wczoraj w DC bylo ślisko co mozna bylo wyraznie odczuc juz
przy ruszaniu z miejsca. Wystarczylo uruchomic zwoj mozgowy i nieco
spokojniej przejechac przez miasto i "wypadku" by nie bylo.

Adam Płaszczyca pisze:

Pewnie padła ofiara 'bezpiecznego' FWD. Mechanizm dość prosty - ślisko, ona w gaz, auto prawie nie rusza, bo koła
mielą w miejscu, w końcu jedno koło łapie przyczepność, szarpie kierownicą,
kierowca nieprzygotowany wypuszcza ją z rąk i głupieje - zamiast puścic gaz
i hamować się zawiesza.

DoQ pisze:

Adam Płaszczyca pisze:

Pewnie padła ofiara 'bezpiecznego' FWD. Mechanizm dość prosty - ślisko, ona w gaz, auto prawie nie rusza, bo koła
mielą w miejscu, w końcu jedno koło łapie przyczepność, szarpie kierownicą,
kierowca nieprzygotowany wypuszcza ją z rąk i głupieje - zamiast puścic gaz
i hamować się zawiesza.

Albo bezpiecznego RWD. Cisnela ile wlezie, gwaltownie zmienila pas zarzucilo ja raz w jedna,raz w druga. W rezultacie poszla bokiem tak, ze wyhaczyla o ludzi i latarnie.

R2r pisze:

Albo bezpiecznego RWD. Cisnela ile wlezie, gwaltownie zmienila pas zarzucilo ja raz w jedna,raz w druga. W rezultacie poszla bokiem tak, ze wyhaczyla o ludzi i latarnie.

Megane to jednak FWD. IMHO jednak hipoteza Adama jest naciągana. ;-)

Dnia Sat, 07 Feb 2009 22:32:26 +0100, DoQ napisał(a):

Megane to jednak FWD. IMHO jednak hipoteza Adama jest naciągana. ;-)

O to chodzi :)
Naped nie ma nic do rzeczy w tym przypadku.

Dnia Sat, 07 Feb 2009 21:24:27 +0100, R2r napisał(a):

Megane to jednak FWD. IMHO jednak hipoteza Adama jest naciągana. ;-)

Adam Płaszczyca pisze:

Dnia Sat, 07 Feb 2009 21:24:27 +0100, R2r napisał(a):

Megane to jednak FWD. IMHO jednak hipoteza Adama jest naciągana. ;-)

Gdyż?

Dnia Sun, 08 Feb 2009 13:59:41 +0100, R2r napisał(a):

Przez siedem lat jazdy takim samochodem nie zdarzyło mi się aby gdzieś
dalej mnie wyciągnął, nawet gdy przednie koła zrywały przyczepność i
nawet na nierównej nawierzchni.

Adam Płaszczyca pisze:

A Ty jesteś blondynką?

Dnia Sun, 08 Feb 2009 22:56:57 +0100, R2r napisał(a):

Adam Płaszczyca pisze:

A Ty jesteś blondynką?

W żaden sposób. :-D

Dnia Sat, 07 Feb 2009 16:46:44 +0100, DoQ napisał(a):

Albo bezpiecznego RWD. Cisnela ile wlezie, gwaltownie zmienila pas
zarzucilo ja raz w jedna,raz w druga. W rezultacie poszla bokiem tak, ze
wyhaczyla o ludzi i latarnie.

Adam Płaszczyca pisze:

Albo bezpiecznego RWD. Cisnela ile wlezie, gwaltownie zmienila pas zarzucilo ja raz w jedna,raz w druga. W rezultacie poszla bokiem tak, ze wyhaczyla o ludzi i latarnie.

Megane i RWD? LOL.

Dnia Sun, 08 Feb 2009 15:56:29 +0100, DoQ napisał(a):

Albo bezpiecznego RWD. Cisnela ile wlezie, gwaltownie zmienila pas
zarzucilo ja raz w jedna,raz w druga. W rezultacie poszla bokiem tak, ze
wyhaczyla o ludzi i latarnie.

Megane i RWD? LOL.

No wlasnie LOL  z Twojej teorii, bo piszesz jakby samochody z RWD nie
wpadaly w poslizgi.

Adam Płaszczyca pisze:

No wlasnie LOL  z Twojej teorii, bo piszesz jakby samochody z RWD nie wpadaly w poslizgi.

Nie, ja nie piszę, a to, co Ty sobie wyobrazisz to już Twoje zmartwienie.

Dnia Sun, 08 Feb 2009 22:54:53 +0100, DoQ napisał(a):

Nie, ja nie piszę, a to, co Ty sobie wyobrazisz to już Twoje zmartwienie.

Poki co to rozmawiamy o Twojej projekcji wydarzen, ktorymi raczyles sie
z nami podzielic bedac zapewne na miejscu zdarzenia.

Adam Płaszczyca pisze:

Dnia Sun, 08 Feb 2009 22:54:53 +0100, DoQ napisał(a):

Nie, ja nie piszę, a to, co Ty sobie wyobrazisz to już Twoje zmartwienie.

Poki co to rozmawiamy o Twojej projekcji wydarzen, ktorymi raczyles sie z nami podzielic bedac zapewne na miejscu zdarzenia.>

Raczej chcesz rozmawiac o Twojej wizji 'co ja miałem na mysli' :D

Użytkownik "DoQ"  napisał w wiadomości

Witam


Jakim to trzeba byc debilem, zeby w centrum miasta "zakleszczyc" sie w
samochodzie i jednoczesnie zrobic taką jatke? Pewnie to ta z tych
niekapeluszy co to bezpiecznie jezdza, ale szybko.

Użytkownik "GregorY"  napisał w wiadomości wiecie co? to mi przypomiało i widze teraz na starych zdjęciach, że
jak byłem mały to na każdym skrzyżowaniu gdzie było przejście dla
pieszych stały wygrodzenia. Różnej maści - z wiszącymi łańcuchami,
stalowe pełne, ukośne do wyboru i koloru. Mały natomiast wspólną
cechę: zatrzymywały lub powaznie ograniczały ingerencję takiego
pojazdy na chodnik. A co mamy teraz? Nieczęsto mocuje sie barierki lub
tylko pionowe pachołki, przez które dowolny pojazd "przelatuje" i
dochodzi do sytuacji, że każdy powazniejszy wpadek na jezdni znajduje
swój finał na chodniku zabierając ze sobą jeszcze po drodze kilku
pieszych.

==========

Dołóżmy do tego jeszcze niefrasobliwość pieszych.
Od szofera wymaga się umiejętności przewidywania.
Pieszy nie musi przewidywać ?
Twórcy infrastruktury drogowej nie musza przewidywać ?
W newralgicznych miejscach zebr nie ma . Są przejścia nadziemne czy podziemne. Ciekawe po co ? Wielu szczęśliwie przebiega przez jezdnię.  Wielu łazi jak święte krowy. Przecież auto w nich nie trafi - szofer ma obowiązek.

ihi pisze:

Dołóżmy do tego jeszcze niefrasobliwość pieszych.
Od szofera wymaga się umiejętności przewidywania.
Pieszy nie musi przewidywać ?

Wielu łazi jak święte krowy. Przecież auto w nich nie trafi - szofer ma obowiązek.